Dag 1 en 2
Vanwege een technisch mankement komen we 1,5 uur later dan gepland aan in Genua.
Alhoewel dit een heel klein vliegveld is, duurt het toch behoorlijk lang voordat we onze bagage hebben. Gelukkig staat de bus naar het centrum van Genua er nog. De chauffeur let totaal niet op en vergeet een paar keer het bagageruim dicht te maken.
Vanaf Genua Brignole nemen we de trein naar Levanto.
Na wat zoeken vinden we ons Airbnb appartement. Het is behoorlijk groot, schoon en in een stille buurt. De bedden zijn behoorlijk zacht.
We maken een klein rondje door Levanto.
Een leuke plaats, mix van toeristen en locals en een van de weinige plaatsen met een zandstrand. De meeste andere stranden zijn van kiezelstenen.
’s Avonds eten we een heerlijke pasta met dito wijn.
Dag 2 warming-up
En dan heb je vakantie en dan staan we nog om 7 uur op.
Maar ja, we willen wat zien en dan moet je helaas soms wel erg vroeg op.
D bedoeling voor vandaag is om Camogli, Punta Chiappa, San Frutuoso, Portofino en S. Margaritha de Ligure te bezoeken.
We hebben geluk want de stoptrein naar Camogli heeft vertraging, waardoor we die kunnen nemen. Hierdoor zijn we al om half 9 in Camogli.
Dat geeft ons mooi de tijd om het centrum te bezoeken. Veel gekleurde huizen en smalle straatjes.
Tijd voor een echte cappuccino en een espresso met croissant. Yummie!!
Dan op weg naar San Rocco. Een half uurtje omhoog lopen van over zo’n 900 traptreden.
We komen nog een zielige, magere poes tegen, de we voor de verandering eens niet aanhalen.
Dan door naar Punta Chiappa. Een rotspunt. De route staat goed aangegeven, maar het pad wordt nu wel wat technischer. Hiervandaan kunnen we de boot pakken naar San Fruttuoso, maar we kunnen er ook naar toe wandelen. De mevrouw van de vvv in Camogli zei dat het slechts 2 uur zou zjjn en vlak.
Op het route bordje staat 3 uur en op de kaart zien we wel hoogteverschillen. We besluiten om te gaan “wandelen”. We beginnen met een stevige klim naar de Batterie. Een verdedigings linie.
Daarna wordt pad steeds technischer en regelmatig hangen er kettingen om je aan vast te houden. En ze hangen er niet voor niets, want de afgronden zijn soms steil. De wandeling is echt heel zwaar en sommige stukken moeten we op onze kont doen.Het toetje is een hele vervelende klim naar 300 meter. We zijn aardig kapot als we boven komen. Hierna is het nog een half uurtje steil afdalen. Lichamelijk nog heel, maar wel gesloopt, komen we veilig aan San Fruttuoso. Dit is alleen een strandje. Heel mooi en idyllisch
Na een half uurtje bijkomen, nemen we de boot naar Portofino. Een decadente badplaats en alleen interessant vanwege zijn haven met allemaal luxe boten.
De bus brengt ons naar S. Margaritha de Ligure. Een grote badplaats en redelijk chic.
We zijn te moe om er een rondje door heen te lopen en pakken snel de trein terug naar Levanto.
Tegen 18 uur zijn we er. Op naar de dichtstbijzijnde supermarkt voor een fles cola en een fles grapefruit frisdrank.
Voor de Italianen is het nog veel te vroeg te eten, maar wij hebben trek.
We nemen 2 take away pizza’s en gaan lekker aan het strand genieten van de zonsondergang.
We zijn in Italië, dus een ijsje hoort erbij. Oef, wat is dat lekker ijs.
Heel moe, maar we hebben wel genoten van deze dag.
Dag 3
Ons ontbijt eten we bij een cafeetje in de buurt. Ze hebben lekkere koffie met Italiaans ontbijt, yummie!
Daarna huren we fietsen en fietsen we van Levanto via de oude spoortunnels naar Framura, het blijkt een kilometer of 6 te zijn, die we in een half uurtje wegtrappen. We zijn zo vroeg dat we lekker kunnen door fietsen zonder slingerende fietsers die nauwelijks kunnen fietsen. Op de terugweg trakteren we ons zelf op koffie op een terrasje in Bonassola. Daar treffen we toevallig een ex-collega van Klaas. Soms is de wereld heel klein ☺
Om een uur of half 1 zijn we terug in Levanto en leveren we de fietsen weer in.
Wat nu?
We besluiten om vast de eerste dorpjes van Cinqueterra te bezoeken, we beginnen in Vernazza. Het dorpje bestaat uit een straat met een paar zijstraatjes en een plein bij de haven. Het is er erg druk en nadat we wat hebben we rondgekeken , eten we onze lunch op op het plein.
Daarna wandelt Klaas naar Monterosso en pakt Marjan de trein.
Na een dik uur is Klaas ook in Monterosso en installeren we ons op een van de kleine strandjes, we zwemmen en luieren wat.
Ons avondeten bestaat uit lasagne en risotto met “konijnenvoer”.
Dag 4
Ook vandaag eerst een Italiaans ontbijt met koffie!
Daarna pakken we de trein naar La Spezia Centrale. We zoeken daarna de bushalte op voor de bus naar Portovenere. De bus zit stampvol, maar we kunnen nog mee.
Na 20 minuten staan we in het havenstad Portovenere. Een mooi plaatsje op een helling met smalle straatjes die onderling met steile trappen verbonden zijn.
We proberen of we een rondvaart kunnen vinden die om de 3 eilanden voor de kust heen vaart, maar helaas……
Ook vandaag eerst een Italiaans ontbijt met koffie!
Daarna pakken we de trein naar La Spezia Centrale. We zoeken daarna de bushalte op voor de bus naar Portovenere. De bus zit stampvol, maar we kunnen nog mee.
Na 20 minuten staan we in het havenstad Portovenere. Een mooi plaatsje op een helling met smalle straatjes die onderling met steile trappen verbonden zijn.
We proberen of we een rondvaart kunnen vinden die om de 3 eilanden voor de kust heen vaart, maar helaas……
Als lunch kopen we en stuk quiche. Marjan heeft hier wel genoeg aan, maar Klaas heeft nog steeds trek.
We gaan weer naar een rotspunt toe waar we vanmorgen ook zijn geweest en genieten daar van de zon en de zee.
Tegen een uur of 3 besluiten we terug te gaan naar Levanto.
We gaan naar ons appartement en pakken onze zwemspullen. Even lekker afkoelen in zee en daarna opdrogen op het strand.
Dag 5
Vandaag gaan we dan echt naar Cinque Terra.
Helaas de ontbijtcafe’s zitten op maandag dicht in Levanto. Dan maar zonder ontbijt op pad.
Cinque Terre bestaat uit de plaatsjes Monterosso, Vernazza, Corniglia, Manarole en Riomagiorre. Tussen de eerste drie dorpjes kun je wandelen. Vanwege vallende rotsblokken zijn de andere wandelingen dicht.
We kopen een Cinque Terre kaart en nemen de trein naar het middelste dorpje, Corniglia.
Met een busje worden we omhoog gebracht. Scheelt weer 377 treden omhoog lopen.
Hier eerst maar ff een cafeïne shot en wat zoetigheid in de vorm van croissants.
Corniglia ligt als enige dorpje niet direct aan zee. Het heeft hele leuke smalle straatjes met hoge huizen.
Vanaf Corniglia lopen we naar Vernazza. In het begin klimmen we wat en daarna is het wat meer up en down. Onderweg hebben we mooie uitzichten. Dan een lange afdaling naar Vernazza. We doen er iets meer dan een uur over. Nog net voor de drukte zijn we op het centrale plein. Tijd voor een broodje kaas (lunch is hier belachelijk duur).
Marjan is al best moe, maar ze besluit om toch mee te lopen naar Monterosso. De bikkel.
Klaas heeft dit stuk al een keer gedaan en weet dus wat haar te wachten staat. 😆
Het is behoorlijk warm als we Vernazza verlaten. We beginnen weer met een pittige klim omhog naar 160 meter. Ff het luie zweet er uitzweten. ☺
Dan wordt het pad wat geleidelijker, en meer up en down. Het pad is smal en er zijn veel tegenliggers.
In de buurt van Monterosso krijgen we weer een lange steile afdaling. Voor Klaas een lekkere wandeling, voor Marjan best aan de pittige kant. We zoeken een plekje in de schaduw en rusten wat uit.
Aangezien we Monterosso al gezien hebben, pakken we de trein naar Manarole.
Dit dorpje ligt gedeeltelijk op een heuvel. Vanaf een pad langs de zee heb je een super mooi uitzicht op de huizen. Iets verder is ook een mooi, rustig plekje om te zwemmen.
Het licht wordt steeds zachter om mooie foto’s te maken en we nemen een takeaway pasta en een fles wijn uit de supermarkt.
Wijn is echt goedkoop hier en prima te drinken. Het bier smaakt overigens ook best wel. We zoeken een rustig plekje op en genieten van ons “diner”.
Daarna is het tijd om wat mooie foto’s te maken. We zijn niet de enige want op de foto hotspot is het behoorlijk druk.
Dag 6
Joepie, ons ontbijtcafe is weer open. Kunnen we mooi de vermoeidheid van gisteren wegspoelen met een cappuccino of espresso en een croissantje met room. 😊
We stappen op de trein naar Riomagiorre. Dit dorpje hadden we nog niet gezien. We hebben een mooie rondwandeling gevonden en die leidt ons door het pittoreske Riomagiorre. Het is een lief klein dorpje.
Klaas heeft weer eens behoefte aan wat inspanning en op internet had hij route 531 van Riomagiorre naar Manarole gevonden. Slechts 1.25 km en toch een wandeling van 1 uur.
We zien het pad lopen. Dwars door de wijngaarden, maar wel steil omhoog om aan de andere kant van het heuveltje weer steil naar beneden te gaan.
Ff snel omkleden en hij is op pad. Marjan pakt de trein naar Manarole.
Het pad omhoog is inderdaad erg steil en kost wat zweetdruppels. Maar na 20 minuten staat Klaas boven op het topje 253 meter hoogte. Even een paar foto’s maken en dan aan de andere kant weer naar beneden. Aangekomen in Manarole is het nog een klein stukje naar beneden door het kleurrijke dorp.
Tijd om eventjes te zwemmen in het heerlijke warme zeewater.
Daarna struinen we nog wat door Manarole en gaan daarna terug naar ons apartement in Levanto.
Dag 7
Vandaag een stedentripje naar Lucca.
We nemen de intercity naar Viareggio en daarna met een regionale trein naar Lucca. Uiteraard komen we met vertraging aan in Lucca.
Op naar de vvv voor een plattegrond. Helaas, die zit nog dicht (het is pas 10:30) 😕
Klaas is bijzonder wakker vandaag, want heel toevallig had hij in een prullenbak iets gezien wat op een plattegrond leek. Terug naar die prullenbak dus en ja hoor, daar liggen er een stuk of 10.
Lucca wordt omringd door een oude stadsmuur van 4 km lang. We lopen de eerste 2 km om vervolgens het compacte centrum in te duiken.
De basiliek die we als eerste zien, ziet er aan de buitenkant indrukwekkend uit. Binnen valt deze behoorlijk tegen, zeker als je 4 euro pp moet betalen.
Dan maar door naar een koffie barretje. We vinden er al snel een en de koffie met croissants smaken prima.
We struinen verder door het stadje. De straten zijn smal en de huizen zijn hoog. Het heeft wel iets authentieks. Wel een gezellig centrum.
Na een paar uur hebben we genoeg gezien en nemen we de trein terug naar Levanto.
In Nederland staan de letters van de NS niet voor Nederlandse Spoorwegen, maar voor No Service. Nu kan Trenitalia er ook wat van. Standaard heeft een trein 10 minuten vertraging, tenzij je zelf te laat bent, want dan gaat ie wel op tijd. Onze laatste trein van La Spezia naar Levanto ging zelfs helemaal niet. Op een gegeven moment stapt wel iedereen uit de gereedstaande trein (na 20 minuten wachten), maar iets omroepen Ho maar.
Een niet Engels sprekende conducteur maakt ons duidelijk dat de trein niet zal rijden en dat we de trein op het andere spoor moeten hebben. Ff een kort sprintje trekken, want die trein is ook al 10 minuten te laat. We redden het net😥 Moraal van het verhaal: zo slecht is No Service niet.
Terug in Levanto halen we een afhaal pizza om die op het strand heerlijk op te smullen.
Dag 8
Laatste dag alweer.
Een goed Veenendaals gezegde luid: een Cinque Terre hike a day, keeps the Ultimate Fit bootcamp trainer away. 😃
Maar eerst…… koffie met croissants.😊
We hebben er zin in en gaan vandaag van Levanto naar Monterosso wandelen.
Met de trein een rit van 5 minuten, wandelend 3 uur.
Eerst door het centrum van Levanto, langs de boulevard en dan wat traptreden omhoog. Dan van de weg af, door het bos verder omhoog. Het pad is makkelijk en de uitzichten zijn fantastisch.
Onderweg veel irritante Franzosen. Een groep staat midden op het, niet al te brede, pad. Een meneer ziet ons aankomen en weigert in eerste instantie aan de kant te gaan. Pas als Klaas aanstalten maakt om dwars door hem heen te lopen, doet ie minzaam een stapje aan de kant. Deze groep haalt ons later weer in en die zelfde meneer kakelt dusdanig veel en hard, dat ze hem aan de andere kant van de berg kunnen horen.
Wij zijn gesteld op rust en willen genieten van de natuur, maar deze kip kakel duidelijk niet. Klaas is in een niet hele subtiele (zeg maar lompe) bui en maakt het Franse haantje duidelijk dat ie z’n klep moet houden of zachter met praten. Meneer kijkt een beetje boos, maar Klaas is daar niet van onder de indruk. Het helpt overigens wel, want het is daarna rustig.
De klim naar 310 meter kost wat zweetdruppels, maar dan krijg je wel een mooi uitzicht voor terug.
Op de top nemen we een broodje en gaan dan, via een trap naar beneden richting Monterosso. Een soepele afdaling.
We nemen de trein (uiteraard met vertraging) terug naar Levanto.
Om daar nog even te zwemmen in de Middellandse zee.