Inleiding

We zochten nog een bestemming voor onze huwelijksreis.
Deze was snel gevonden in de vorm van Ierland.
De mooie natuur, steile kliffen, weidse landschappen en vriendelijke Ieren waren genoeg redenen om 3 weken rond te gaan trekken.
Onze route was: Dublin – Clifden – Cliffs of Moher, Kilrush, Dingle, Killarney, Laragh (Glendalough) en terug naar het vliegveld van Dublin.
Hieronder volgt het reisverslag Ierland.

Hoogtepunten:

  • Browns B&B in Dingle. Wat een top bed & breakfast.
  • Wicklow N.P. – wat kun je hier schitterend wandelen
  • Gap of Dunloe
  • De weidse landschappen

Minder leuk:

  • Dublin, hier was voor ons te weinig te zien.
  • De smalle bedden

 

Reisverslag Ierland

Dag 1 Amsterdam – Dublin

Vandaag gaan we op weg naar Ierland om daar 3 weken rond te trekken.
Pfoe, wat is het druk op Schiphol.
We doen er meer dan een uur over om in te checken en om door de security checks te komen.
Maar met een uur vertraging  staan we dan eindelijk in Dublin.

trinity-college

De bus naar ons b&b is snel gevonden.
Bij ABC guesthouse worden we hartelijk ontvangen. We hebben een kamer aan de voorkant, maar de weg lijkt ons best druk.
We hebben geluk, want we kunnen nog van kamer wisselen en… deze is nog iets groter ook.

Ons buskaartje is 1,5 uur geldig, dus we dumpen snel onze bagage en nemen de bus naar het O’Connell street in het centrum van Dublin.
Na een take away koffie en een broodje, lopen we naar het Trinity college. Dit is de universiteit  van Dublin.
De gebouwen zijn best mooi en doen aan Edinburgh denken.
Voor de kerk wordt een bruidje gefotografeerd. Oeps, die ziet er chique uit.
Via de achterkant verlaten we het terrein en zien nog een cricket wedstrijd. Een van de weinige sporten die ik niet kan begrijpen  Kwa spelregels.
We lopen verder naar St. Stephens green. Een mooi park met veel tulpen die volop in bloei staan. Picture time…..
Twee Franse meisjes zijn aan het spelen met een kleurrijk koord. Dit in combinatie met een mooie boom op de achtergrond levert dit (hopelijk) mooie foto’s op.
Een kwartiertje verder lopen zit St. Patrick’s cathedral.
Hier vragen ze 6 euro entree.
De kathedraal is enorm groot. Het lijkt meer een museum dan een kerk.
We vinden het te rommelig en missen iedere vorm sereniteit.

Via de Temple Bar buurt (heel veel pubs) lopen we naar O’Connell street en nemen we de bus terug naar het b&b.
In de bus moet je contant betalen en alleen muntgeld wordt geaccepteerd.
Niet heel erg praktisch.

’s Avonds gaan we naar Ivy house, een Ierse pub die tegen over het b&b zit.
Het eten is hier prima.

Onze eerste indruk van Dublin is dat een aardige stad is, maar met heel weinig bezienswaardigheden.
We snappen inmiddels dat de Dublinners zelf zeggen dat het mooiste aan Dublin is, dat je er zo snel uit weg kunt zijn.

Dag 2 Dublin
Na een udublin-botanische-tuinitstekend ontbijt, lopen we naar de botanische tuin van Dublin.
De entree is gratis en er is veel te zien. Echt een aanrader.
Veel exotische planten en mooie rododendrons.
We zien nog een paar eekhoorns, die duidelijk gewend zijn aan mensen.

Vlakbij de botanische tuin ligt Glasnevin cemetery. Een begraafplaats met ruim 1 miljoen  graven. Enorm groot dus.
Sommige graven zijn heel oud, maar sommige zijn ook recent.

We nemen de bus naar het centrum en kopen vast een Family leap card voor 10 euro. Hiermee mogen we 24 uur onbeperkt reizen met z’n tweeën.
We bezoeken de tuin van Dublin castle, maar die valt erg tegen.
Daarom besluiten we maar om naar Merrion square te lopen.
Een leuk park waar de locals ook relaxen.
’s Avonds gegeten bij de Cat and Cage pub. Prima eten.

Dag 3 Howth
We hebben Dublin wel gezien en nemen vandaag de trein naar Howth.
De rit duurt een klein half uur en dan staan we in Howth.
Howth ligt op een soort van schiereiland. Het is dan ook een kleine kustplaats.

Als eerste regelen we een boottocht naar Irelands eye.irelands-eye
Dit is een eilandje op zo’n 20 minuten varen.
Op Irelands eye leven veel vogels. Er zijn nauwelijks paden en het gras staat soms kniediep.
Er is geen echte aanlegplaats en het is er behoorlijk slippery (glad).
Veel vogels zijn aan het broeden en zijn duidelijk niet van onze komst gediend. We worden een paar keer behoorlijk agressief benaderd.
Het eiland is erg mooi met veel paarse velden met blauwe klokken (blue bells).
We zien ook nog wat nieuwsgierige zeehonden.
Zoals afgesproken, komt de schipper ons na 1,5 uur weer ophalen.

Weer op de wal lopen we via een uitgezette wandelroute naar de top van eiland.
Het pad loopt langs de kust relaxt omhoog. Onderweg staat de gele brem volop in bloei.
Schitterend!

Eenmaal terug in Howth nemen we de trein terug naar Dublin.

Dag 4 Dublin – Clifden
Na een vroeg ontbijt gaan we weer naar het vliegveld om daar onze huurauto op te halen.
We besluiten om toch maar een automaat te nemen ipv een handgeschakelde auto.
De meneer van Herzt geeft nog wat korting, dus dat is ook mooi meegenomen.
Binnen no time zijn we onderweg. Onze eerste ervaring met links rijden.
Het is eventjes goed opletten, maar het went snel.
Tot aan Galway is het alleen maar snelweg.
Na Galway zitten we op een smalle weg, waar ondanks alle bochten toch 100 km gereden mag worden.
Dat doen we dus maar eventjes niet.
Het landschap is verbluffend mooi.
Erg gelig (het oogt droog) met veel meertjes en het is heuvelachtig.
Het gaat zo voorspoedig dat we een kleine detour maken naar Renville.
Heerlijk dat uitzicht op die eilandjes, heuvels en schapen.

In Clifden overnachten we bij b&b Hillside lodge.
We worden allerhartelijkst ontvangen door Stuart.
Hij heeft met U2 getoured en dat is te zien aan de inrichting.
Veel gitaren en foto’s en de kamers hebben allemaal hun eigen thema.

Alhoewel we best een beetje gaar zijn van het rijden, hebben we nog wel wat puf.
Er wonen ook 2 zwarte labradors en die zijn wel in voor stevige wandeling.
Marjan neemt Ella (10 jaar) aan de lijn en Klaas neemt Treacle (6 maanden).
De 2 hebben er zin en vooral Treacle is een dondersteen.
Alles wat op de grond  ligt (inclusief stront) gaat in z’n bek.
We lopen een rondje langs het water, via Clifden city terug naar het b&b van zo’n 5 km.

Daarna is het tijd om een hapje te eten bij Lowry’s pub.
Een gezellige pub met voetbal, een Irish red ale en simpel eten. Prima!

Dag 5 Clifden
Hmm het regent en het waait behoorlijk als we wakker worden.
Gelukkig mogen we eerst ontbijten.
De Irish special van Hillside lodge is om te smullen.
Twee gepocheerde eieren op zelf gebakken bruin brood met bacon en tomaatjes uit de oven.
En als toetje heerlijke yoghurt met vers fruit.
Yummie……

Ondanks het slechte weer gaan we toch maar op pad.
We rijden naar Connemara national park en na een bakkie troost gaan we op pad om Diamond hill te beklimmen.Kylemore Abbey
Het pad is prima te doen, maar halverwege besluiten we toch om terug te gaan.
Het regent en waait dusdanig hard dat het te gevaarlijk is.

Hup de auto in en we rijden naar Kylemore Abbey. Een niet eens zo oud klooster.
Het ziet er aan de buitenkant schitterend uit.
Ondanks de best forse entree mogen we binnen maar een paar kamers zien.
De Benedictijnse kerk is klein, maar is wel erg mooi.
We lopen door naar de tuinen van het klooster.
Wow die zijn ook mooi aangelegd.
Dat vinden een paar schapen ook en die beginnen van de planten te snoepen. 🙂

Inmiddels is het droog en zien we iets wat op een blauwe lucht lijkt.
We doen gek en rijden terug naar Connemara national park en beginnen daar nogmaals aan de klim naar Diamond Hill.
Deze puist is zo’n 440 meter hoog.
Het laatste stuk is wat lastiger en er staat nog steeds veel wind, maar het is wel goed te doen.
Boven hebben we een mooi uitzicht o.a. op Kylemore Abbey.

Hongerig, maar voldaan rijden we terug naar Clifden.

Dag 6 fietsdagje
De zon schijnt als we wakker worden. Na weer een heerlijk ontbijt (met pannenkoekjes en aardbeien…. yummie!) wandelen we naar het centrum van Clifden en huren mountainbikes.
We fietsen de Roundstone/Balleconneely cycle route van ongeveer 40 km, een mooie afwisselende route langs de zee.
In Roundstone genieten we in de zon van onze lunch. Klaas heeft een nieuw vriendinnetje gevonden in de vorm van een klein, dik hondje die niet meer bij hem weg te slaan is.
Daarna fietsen we over de Bog Road (moerasweg) terug naar Clifden.
sky-roadDit is een moerasgebied en dat is goed te zien. Veel water en gras, maar ook heel veel schapen.
Marjan is eventjes klaar met fietsen en gaat een boekje lezen, maar Klaas heeft nog wel energie.
Hij gaat daarom nog eventjes de 16km lange Sky Road Loop fietsen.

Het begint al goed met een mooi uitzicht op Clifden Castle.
Dan over de Lower Sky Road, langs de kust.
Wow wat een fantastisch uitzicht op de zee.
Het laatste stuk van deze weg gaat vies omhoog.
Daarna langs een meertje. De weg gaat dan beetje up and down.
Beautiful!

Het laatste stuk terug naar Clifden is wat saaier, maar dat mag de pret niet drukken.

’s Avonds eten we bij een pub een heerlijk stoofpotje en een groot bord pasta.
Biertje erbij en een Mi Wadi  (water met limonadesiroop).

 

Dag 7 Clifden – CLiffs of Moher – Kilrush

Vandaag een reisdag.
Na wederom een heerlijk ontbijtje met pannenkoeken en aardbeien nemen we afscheid van Ruth en Stuart.
We pakken de auto in en gaan op weg naar de Cliffs of Moher.
Helaas moeten we daarvoor helemaal terug naar Galway.
Onderweg moeten we plotseling een noodstop maken, omdat er een paar schapen pontificaal midden op de weg lopen.
Bijna zouden we vanavond shoarma eten.cliffs-of-moher
Dan maar hazenbout, kan ook lekker zijn. Deze haas weet net voor de auto langs te rennen.
We genieten van de fantastische uitzichten onderweg.
In Galway overleven we zo’n 8 rotondes en dan via een binnendoor weg naar Cliffs of Moher.
Leuke haarspeldbochten, smalle weggetjes en heel langzaam verkeer.
Op een tik tegen de buitenspiegel na, komen we veilig aan bij het de kliffen.

De Cliffs of Moher behoren tot de hoogste klifkusten van Europa.
De kliffen lopen over een lengte van ruim 8 kilometer langs de Ierse kust. De rotsen van kalksteen.

Het is er relatief rustig.
We lopen eerst rechts omhoog in de hoop de puffins te zien.
Helaas…. 🙁
We zien wel veel vogels nesten in de klif en op een puntrots.
De zon schijnt behoorlijk fel en we moeten oppassen niet in slaap te vallen.
De Cliffs of Moher zijn best indrukwekkend.
Hoge steile kliffen van 120 meter hoog en lopen loodrecht naar beneden.
Het is er super groen.
Er loopt een wandelpad langs de kliffen en we genieten van de schitterende uitzichten.
Na een paar uurtjes vinden we het welletjes en rijden door naar Kilrush.

We hebben wel een kleine uitdaging, want in de TomTom staan 5 verschillende Kilrush plaatsen 🙁
Op de gok kiezen we er een en we worden ook de goede kant opgestuurd.
Gelukkig hebben we op de tablet ook maps.me staan.
Marjan rijdt en Klaas navigeert.
Hij vindt een mooie shortcut naar het b&b.
Helaas blijkt die weg afgesloten te zijn en de verkeersregelaar laat ons er niet door.
Over een hele smalle landweg moeten we verder. En met tegenliggers wordt de weg er niet breder op.
Arme Marjan…. maar veilig en wel komen we weer op de grote weg.
B&b Hillcrest View is snel gevonden.
Na een paar nachten op een twijfelaar (wel erg knus, maar niet goed voor ons slapen) geslapen te hebben, vragen we om een twin room.
Ethna de gastvrouw biedt ons een drie persoons kamer aan, die ook nog eens lekker ruim is.

We lopen even Kilrush in, maar daar is niet veel te doen.
Het lijkt er ook op dat de ferry naar Scattery island nog niet vaart, dus we moeten voor morgen een alternatief zien te vinden.
’s Avonds eten we in Crotty’s pub een lekkere lasagne met friet.

Dag 8 Kilkee – Loop Head Road
Na een nacht lekker slapen, worden we wakker en al weer schijnt de zon.
We krijgen weer een heerlijk ontbijt en stappen in de auto om naar Kilkee te rijden.
Volgens recensies op internet moeten de Kilkee cliffs nog mooier zijn dan de Cliffs of Moher. We willen wel eens zien of wij dat ook vinden.
We rijden naar de parkeerplaats bij café Diamond Rocks en maken daar een wandeling. De kliffen zijn inderdaad erg mooi!
Super steil en hoog. In onze ogen hebben deze kliffen meer “karakter” dan die van Moher.

Hier zijn ook de Pollock holes (natuurlijk baden in de rots), maar het is een beetje te koud om er nu te gaan zwemmen (10 graden).
Het begint een beetje te regenen en we gaan met de auto de Loop Head Road rijden, een weg vlak langs de kust die soms niet breder is dan een auto.
Bij Bridges of Ross zouden veel vogels moeten zitten, maar de puffins (papagaaiduikers), die we graag willen zien, zien we helaas niet.
Het regent te hard om buiten te picknicken, dat doen we daarom maar in de auto.

We rijden weer verder over een hele smalle weg.
Een schaapherders hond ziet de auto als leuk speeltje en rent er al kwispelend om heen en vooral voor langs.
Marjan vindt hem maar eng, terwijl het beestje blij is eindelijk eens wat leuke speelmaatjes te ontmoeten.
Als blijkt dat de hond echt niet gaat bijten, speelt ze met hem. Tot grote grote vreugde van de hond, die dan ook zijn vieze poten op Marjan’s broek zet.
We rijden door naar het uiterste puntje van het schiereiland, naar de vuurtoren.
Hier wordt 5 euro entree gevraagd (zelfs om te plassen). Dat vinden we toch iets te gortig, vooral ook omdat het uitzicht dramatisch slecht is.
Het is een heel mooi stukje Ierland, waar we enorm van genieten!

Eenmaal terug in Kilkee nemen we een lekkere warme chocolademelk bij Diamond Rocks café.
De vriendelijke eigenaar herkent ons nog en geeft ons nog allerlei adviezen.
Wat zijn die Ieren toch een vriendelijke en behulpzaam volk!

Dag 9 Kilrush
Of het van de cider (bier met appelsmaak) komt, is onwaarschijnlijk, maar Marjan voelt zich vandaag behoorlijk brak.
Het zullen de hormonen wel zijn, want anders was Klaas nog veel zieker geweest na een glas Guinness bier  (bah wat vies “bier”).

Marjan gaat daarom nog even wat bijslapen en Klaas rijdt naar Bridges of Ross.
Vlak voor Kilkee steekt er een zwarte kat de weg over. Kan nog net op tijd remmen.
Bridges of Ross is een door het zeewater uitgesleten natuurlijke brug.
Het weer is prima en er zijn wat meer vogels actief.
Helaas weer geen puffins te zien.
Ook maakt hij nog een wandeling over de kliffen van Kilkee. Blijft genieten geblazen.
Marjan is weer wat opgeknapt en we rijden samen naar de Vandeleur gardens.
Deze tuin valt een beetje tegen.

Dan maar weer terug naar Kilkee.
We lopen naar de Pollock holes en raken in gesprek met een aardige Ierse familie.
Er wordt wel gezwommen in de Pollock holes, maar alleen met wetsuit en waterschoenen.
Op de bodem liggen veel zee-egels. Dus die waterschoenen zijn wel nodig ook.
Wij houden het bij pootje baden.
Het water is ijskoud. Brrrrr…..
Oeps, het begint te regenen. Tijdje voor een bakkie bij Diamond Rocks café.
Daar lees ik dat mijn cluppie helaas geen kampioen is geworden.:o:'(😭😭😭
Brengen zwarte katten dan toch ongeluk???

De eigenaar ziet ons en maakt weer een praatje en geeft ons nog wat tips. Die weet wel hoe je klanten bindt.

We maken daarna nog een kleine wandeling. Het is heerlijk stil en het landschap is zo mooi.

In de supermarkt hebben we een salade gehaald.
We hebben geen bestek op de kamer, maar gelukkig hebben we wel een spork  (ga maar Googlen😆)

Dag 10 – naar Dingle en Slea Head drive
Vroeg op :o… Gelukkig zijn we dat gewend.
De gastvrouw is heel bezorgd en vraagt een paar keer aan Marjan of ze zich al beter voelt.
We nemen afscheid van haar en rijden naar Killimer om daar de ferry te nemen naar Tarbert.
Een tochtje van 20 minuten, maar dit scheelt ons wel 150 kilometer omrijden.
Vanaf Tarbert is het 100 km naar Dingle. We doen er toch nog ruim 1,5 uur over.
Deze keer is het aan Marjan om haar bochtjes rijden bij te spijkeren.
Het is aan deze kant en stuk heuvelachtiger, maar ook groener.beehive-hut

Eigenlijk het Ierland zoals we dat van de foto’s kennen.

Het knal roze huis van Brownes b&b is snel gevonden.
We worden ontvangen met koffie, koekjes en heel veel tips over de omgeving.

We stappen snel de auto weer in en gaan de Slea Head loop rijden. Zo’n 40 km, waar je met gemak 5 uur over doet.
Onderweg is namelijk heel veel te zien.
O.a bijenkorven hutten van stenen (beehive huts), schitterende uitzichten, mooie strandjes, heel veel schapen en oude ruïnes.
We zien ook Great Blasket Island liggen. Daar willen we ook naar nog naar toe.

Van al dat in- en uitstappen zijn we aardig moe geworden, dus we rijden de loop niet helemaal.
In Dingle eten we bij een pub een vistaart en een stoofpotje. Yummie.

Dag 11 – Great Blasket Island
Ook vandaag schijnt de zon als we wakker worden.
We krijgen weer een heerlijk ontbijt en tijdens het ontbijt vertelt onze gastvrouw Camilla dat ze voor ons een uitstapje naar Great Blasket Island heeft kunnen boeken.
schaapOm 10 uur melden we ons bij de haven van Dingle.
Oeps, volgeboekt……Gelukkig blijkt al gauw dat onze boeking er wel is en kunnen we aan boord stappen van de ‘Stormforce 11’.
Al snel zien we Fungi, de ‘huisdolfijn’ van Dingle voorbij zwemmen.
Verderop zien we meerdere dolfijnen, die met de boot spelen. Mooi om te zien!

Na 1.5 uur varen zijn we bij Great Blasket Island en worden we met een dinghy (klein bootje) op het eiland afgezet.
We willen een wandeling maken over het eiland, maar het wordt snel erg mistig.
Op een paar rotsen liggen grijze zeehonden, waarvan we nog foto’s kunnen maken voor het zicht zo slecht wordt dat we ze niet meer zien.

Met wat moeite vinden we de weg terug. Na verloop van tijd trekt de mist op en kunnen we nog een eindje wandelen.

Om 17.30 uur zijn we na een geslaagde dag terug in Dingle.

Dag 12 Annascaul / Inch
Vannacht heeft het “cats and dogs” geregend, maar bij het opstaan is het droog.
Na wederom een fantastisch ontbijt trekken we onze wandelkleren aan.

Camilla en John, de eigenaren van het b&b, zijn extreem goed op de hoogte van de omgeving.
Ze geven diverse opties voor wandeltochten, maar vanwege de vele regen raden ze de wandeling naar het meer van Annascaul aan.
Relatief vlak en toch mooi.
We rijden naar Annascaul en parkeren de auto bij de South Pole Inn.
Deze wandeling staat in het teken van Tom Creans, een Antarctica ontdekker en held van Ierland.
De South Pole Inn is door hem gestart.

We gaan lopen en komen o.a. langs het graf van Tom Creans en een standbeeld van hem.
Onderweg zien we veel groene heuvels, heel veel schapen en gele brem.
Een aantal lieve honden begroeten ons tijdens het wandelen. De meeste willen wel eventjes aangehaald worden.
Het zonnetje schijnt heerlijk, helemaal top dus.

Het meer van Annascaul is niet heel groot, maar wel mooi. Het is er heerlijk rustig.
Via landweggetjes lopen we terug naar Annascaul.
Tijd voor een bakkie bij de South Pole Inn.
Ook hier weer een hond en deze is best bijdehand.
Hij legt een steen voor onze voeten en verwacht dan dat wij die wel even weggooien, zodat hij er achteraan kan gaan rennen.
Dit spelletje herhaalt zich een paar keer en dan is meneer er klaar mee (en wij ook overigens).

We rijden naar het strand van Inch.
Een best wel groot strand met normaal gesproken mooie uitzichten. Nu echter alleen mist.
Toch blijven we eventjes hangen.

Dan terug naar Dingle en nog een stuk van de Slea Head loop gereden.
Op Maps.me ziet Klaas een pad die hij wel wil lopen. Marjan pikt hem een stuk verder wel weer op.
Het pad blijkt een afscheiding te zijn van een aantal weilanden 😯
Een boer wijst hem de juiste weg en met wat klauteren komt hij toch weer op de grote weg uit.

Terug naar Dingle voor een hapje en een ijsje toe.

Dag 13 – Dingle – Killarney
Eigenlijk was het de bedoeling om vanaf Dingle naar Killarney te rijden via de hele Ring of Kerry (ongeveer 180 km),
maar na het zien van het weerbericht en het bepalen van het aantal uren in de auto, hebben we dat toch  maar niet gedaan.
Na weer een heerlijk ontbijt nemen we afscheid van John en Camilla en rijden we rechtstreeks van Dingle naar onze B&B in Killarney.
We droppen onze bagage en krijgen van onze gastheer een kaart en alvast de sleutels van de kamer mee.

Hoewel de zon het in Killarney laat afweten en het zicht steeds slechter wordt, gaan we toch een stukje Ring of Kerry rijden, namelijk van Killarney naar Kenmare.
Volgens verschillende websites is dat ook het mooiste gedeelte.muckross-lake

We beginnen bij Ross Castle, waar we de buitenkant van bekijken. Het kasteel ligt aan een mooi meer en we zijn er snel uitgekeken.
Weer de auto in en verder naar Muckross house.
We wandelen via de mooie tuin naar de Torc waterval.

Daarna rijden we door naar Ladies View, een plek met een fantastisch uitzicht als het helder weer was geweest.
We zoeken uit wat er nog meer te doen is in de buurt en gaan naar Glengarriff Nature Reserve en maken daar een mooie wandeling.
Weer een heel ander stukje van Ierland.

Op de weg moeten we oppassen voor de loslopende schapen, maar gelukkig komt er vanavond geen schapenbout op het  menu te staan.

Als we terug rijden naar Killarney stoppen we nog even bij Ladies View om te genieten van het uitzicht, dat nu veel beter is dan een paar uur eerder.
Alhoewel dit stuk van de ring van Kerry, slechts 34 km lang is, doen we er op terugweg toch bijna een uur over.
De weg zit vol met onoverzichtelijke bochten en de weg is op sommige stukken best smal.
Leuk als het rustig, minder als je een brede bus voor hebt.

Dag 14 – Killarney
We hebben nu in een aantal verschillende B&B’s geslapen en wat opvalt is dat de bedden toch wel aan de smalle kant zijn.
Niet breder dan een twijfelaar, zeg maar.
En toch vindt de eigenaar dat het Queen size bedden zijn…..
Wel lekker knus, maar goed slapen is wat anders…..

Na 2 weken zijn we bijna door onze schone kleren heen, dus eerst maar langs de wasserette.
Daarna door naar de vvv om wat info op te halen ook het nationale park.

Vervolgens rijden we naar het park en gaan om het Muckross meer lopen.
De zon schijnt fel en de omgeving is weer prachtig.
De ene keer lopen we over rotsen en de andere keer door het bos. Soms is het heuvelachtig en dan weer vlak.
Dit park staat echt vol met rhododendrons en de meeste staan al in bloei.

We lopen ook nog een rondje door de schitterende tuin van het Muckross huis.
Ook hier weer heel veel bloeiende rhododendrons in allerlei felle kleuren.
Zo mooi 🌺🌺🌺

Na een welverdiend bakkie rijden we terug naar het b&b.
We lopen langs de St Mary kathedraal.
Daar staat net een bruidspaar buiten.
Pfoe wat een chique de friemel.
We kunnen de kathedraal dus nog niet bezoeken en lopen daarom naar het kasteel park.
Eventjes relaxen en alvast de route naar Wicklow uitzoeken.

Op de terugweg is het bruidspaar weg en kunnen we de St Mary kathedraal wel bezoeken.
Deze is echt heel mooi. De kathedraal is 26 meter hoog en 62 meter lang en heeft heel veel glas in lood ramen.kaars
De liturgie van het bruidspaar ligt er nog en ook staan de kaarsen die ze aangestoken hebben er nog.
Op de kaars staat een hele mooie tekst:
With this ring
I give you my heart
Promise from this day forward
You should not walk alone
May my heart be your shelter
And my arms be you home

Na een verfrissende douchen hebben we heerlijk Mexicaans gegeten.

Dag 15 – Gap of Dunloe
Fiets dagje vandaag.
Vroeg op vandaag (hoezo vakantie?).
We huren een hybride met 21 versnellingen en die zullen we nodig hebben ook.

De bedoeling is om eerst met de boot naar de andere kant van het meer te gaan.
Blijkt dat de boot toch een half uur later gaat dan dat we eerder gehoord hadden.
No problem. We vermaken ons door naar een plaatselijke hardloop wedstrijd te kijken.

De fietsen worden op de boot geladen en we varen het meer over.
De zon schijnt en het uitzicht is mooi.
gap-of-dunloeWe passeren wat eilandjes.
Aangezien het water erg laag staat, moeten we er zelfs een keer uit.
Desondanks loopt de boot vast.
De rest staat al op de pier en heeft niets in de gaten.
Samen met een toevallige passant trekken we de boot los.
De schipper is een jonge, ietwat ruwe Ier.
In plaats van dank je wel, vloekt en tiert hij er rustig verder op los.

Eenmaal aan de overkant van het meer, bereiden we ons geestelijk voor op de zware klim die gaat komen.
De verhalen op internet beloven niet veel goeds. “Klim is erg steil en zeker een half uur lopen met de fiets aan de hand.”
En nu de waarheid: de klim is niet al te lang en op sommige stukken een beetje steil. Denk aan de Grebbeberg.
We hebben meer last van de koetsen met paarden die de luie toeristen naar boven brengen dan van deze puist.
Die rijden akelig vaak in de weg en houden het tempo op.

Al snel zijn we de andere fietsers, die op de boot zaten, voorbij.
Na wat zweetdruppels achter gelaten te hebben op de Gap of Dunloe, zijn we, uiteraard zonder af te stappen, boven.
Appeltje eitje / piece of cake.

Daarna in een lekker tempo naar beneden.
Het uitzicht is fantastisch! Aan de beide kanten de bergen en in het midden een mooi, langwerpig meer.
En uiteraard weer heel veel schapen .

De laatste 12 km naar Killarney zijn relatief vlak.
In de kasteeltuin pakken we een welverdiend bakkie.

Voordat we de fietsen inleveren, fietsen we nog even naar een grote supermarkt.
Helaas ligt die wel aan een hele drukke weg. Levensgevaarlijk eigenlijk, maar ook dat overleven we.

Na een avonddutje gaan we nog even de pub in.
Er is een bandje die Ierse volksliedjes speelt. Erg gezellig!
Jammer van dat slappe Ierse bier 🍻 😳
Je moet hier trouwens goed opletten bij het bestellen, want standaard krijg je een pint (halve liter).

 

Dag 16 – Old Kenmare road
Vandaag eerst maar eens uitgeslapen en zitten we pas om 9 uur aan het ontbijt.

Bedoeling is om een stuk van de oude weg naar Kenmare te lopen.
We parkeren de auto, checken de kaarten en gps en gaan op pad.
Het is weer heerlijk weer.

We klimmen een klein stukje en zijn al snel het bos uit.
Helaas zijn de batterijen van de gps leeg en het kost behoorlijk veel moeite om het klepje los te krijgen 😠
Na een half uurtje gaat Marjan terug en zal met de auto naar Ladies View gaan.old-kennemare-road
Klaas zal daar via de oude weg naar toe lopen.

Het landschap is echt fenomenaal mooi.
Bergachtig, weids, licht groen, moerasachtig met af en toe een meertje of watervalletje.
Super!

Het pad is redelijk begaanbaar. Wel veel rotsblokken en af en toe is het behoorlijk klimmen geblazen.
Twee Canadese oude dames vragen op een gegeven moment of ze op de goede weg zitten.
Gelukkig voor Klaas niet (anders was hij zelf verkeerd gelopen).
Ze doen er totaal niet moeilijk over en lopen al kwebbelend in de juiste richting.
Na een kleine 2 uur is ook Klaas bij Ladies View.

Ook dat blijft een mooi punt.
Na de foto’s en de wilde verhalen van Klaas is Marjan ook nieuwsgierig geworden naar de Old Kenmare Road.
En we besluiten om nog een stukje terug te lopen over de oude weg.
Het blijft genieten geblazen.

Dag 17 – Killarney – Laragh
Vandaag een lange rit voor de boeg, namelijk van het westen naar het oosten. Zo’n 360 km.
De dag begint goed met een aanhouding door oom agent 😯
In de straat van het b&b zitten een aantal scholen en blijkbaar is die straat tussen 8 en 9:30 eenrichtingsverkeer.
Dat bord hebben we nooit gezien en zo wel, dan waren we het waarschijnlijk toch weer vergeten.
We vonden het al zo vreemd dat alle auto’s in het midden van de straat reden. Deden ze de andere dagen namelijk niet.
Gelukkig blijft het bij een waarschuwing.

De rit gaat grotendeels over de snelweg en het is lekker rustig.
We stoppen in Monasterevin voor een mooie wandeling door een bos.
Klaas neemt het stuur daarna over van Marjan en al snel is gedaan met de snelweg.
Helemaal binnendoor over smalle weggetjes, worden we naar Laragh gestuurd.
Over de Wicklow gap.
Ook hier is het mooi. Veel meer bomen op de bergen en nog meer gele brem.

In Ierland kent men geen huisnummers en dat is best lastig voor de TomTom.
We rijden dan ook mooi verkeerd en keren is best lastig op die smalle wegen met onoverzichtelijke bochten.

Laragh is een gehucht met slechts 2 restaurants en 1 benzinestation annex buurt supermarkt.
Er komen dan ook vooral toeristen die komen wandelen.

Nadat we onze spullen op de kamer gelegd hebben, lopen we via het bos naar Glendalough.
Nog kleiner dan Laragh, maar wel startpunt van heel veel wandelingen.
We regelen alvast een wandelkaart en gaan dan bijtijds eten.

Dag 18 – wandelen in Wicklow
Hè hè eindelijk eens een echt King size bed ipv een twijfelaar.
Het b&b is een groot, oud huis en we hebben best een grote kamer.

In de voorgaande B&B’s moesten we de avond ervoor ons ontbijt doorgeven.
Dat is hier niet nodig.
Consequentie is wel dat het allemaal wat langer duurt.
Desondanks smaakt de “full Irish breakfast” (zonder pudding / bloedworst) en de roerei met zalm prima.

We stappen in de auto, kopen wat brood in de supermarkt en rijden naar de parkeerplaats van het bovenste meer (Glendalough upper lake).
Helaas betaald parkeren, maar oké het schilt wel 2 x 1,5 km lopen.

In het park zijn 9 routes uitgezet en we gaan de witte route (Spinc and Glenealo Valley) lopen.
Deze is 9 km lang.

Om warm te worden, krijgen we meteen een pittige klim voor onze kiezen.
In een rap tempo klimmen we, door het bos, over bielzen, naar boven .
We worden beloond met een super mooi uitzicht over het bovenste meer.wicklow
Dan een stukje vals plat, langs een steile klif en dan weer een pittige klim naar de top.
Uiteindelijk staan we op 513 meter hoogte.
Het begin te miezeren en het wordt kouder.
We lopen door een soort van vallei met kale hellingen.

We dalen nu snel af en eenmaal beneden steken we een bruggetje over.
Het pad bestaat nu alleen maar uit rotsen en gaat vooral naar beneden.

Vlak voordat we meer naderen, lopen we langs de ruïnes van een oud mijnwerkers stadje.
Dan door het bos, langs het meer.
Na iets meer dan 3 uur zijn we weer beneden.
Tijd voor onze picknick lunch, waar ook de eenden van mee mogen genieten.
Het soda brood is best droog, vandaar.

We zijn net op tijd klaar met voederen van de eenden en ons zelf, want het begint harder te regenen.
Terug naar het b&b, maar onderweg scoren we eerst nog een bakkie.

Aangezien het de rest van de middag blijft regenen, doen we niet veel meer.
Tegen etenstijd is het weer droog.
We nemen een lekkere Irish beef stew (stoofpotje) in het andere restaurant.

Dag 19 – Powerscourt gardens
We willen vandaag naar de Powerscourt gardens in Enniskerry.
We nemen de toeristische route, namelijk via de oude militaire weg en Sally gap.
De Old military road is een bochtige bergweg.
Heerlijk om te rijden, zeker als het zo rustig is.
Marjan blijkt over een stevige maag te beschikken, want ondanks de vele bochten en het stevige, maar veilige, tempo van Klaas, blijft de auto schoon.powerscourt
De uitzichten zijn weer schitterend.

Powerscourt gardens heeft een 7-tal verschillende tuinen, waarvan de Japanse ons het meest aanspreekt.
Deze staat volop in bloei en is gewoon erg mooi.
Ook is er een begraafplaats waar de dieren van de betreffende famile begraven zijn. Waaronder een koe 😮

In Enniskerry is niet veel te doen, maar we kunnen wel een oplader voor de TomTom scoren.
Terug rijden we ook weer via Sally gap.
Hier helpen we nog ff een local met een lekke band. Slimmerik had geen krik bij zich. Gelukkig is onze huurauto wel voorzien van een krik….

Daarna mag Marjan een poging doen Klaas misselijk te krijgen. Ondanks een stevige noodstop, blijven ook nu de spuugzakjes ongebruikt.

Dag 20 – Derrybawn en Woodland wandeling
Blijkbaar hebben we de afgelopen dagen geen bovenburen gehad en dat we die nu wel hebben, zullen we weten.
De hele avond is het een geloop en gebonk op de houten vloer boven ons.
Als het om 22:30 nog niet rustig is, is het tijd om op het plafond te bonken.
De hint wordt begrepen en al snel is het rustig.

We slapen uit vandaag. Het regent behoorlijk, dus we doen het rustig aan.
Na drie weken durft zelfs Marjan het aan om een volledig Iers ontbijt (uiteraard zonder bloedworst) te nemen
En…. Ze vindt het zelfs lekker.

Als het wat droger is,  rijden we naar de parkeerplaats waar de wandelingen beginnen.
We starten met de Derrybawn Woodland trail, de oranje paaltjes. Deze is 8 km lang.
Door het bos, met mooie uitzichten over de Glendalough vallei, lopen we gestaag omhoog tot 280 meter hoogte.
Dan weer naar beneden, langs de Poulanass waterval.
We lopen langs de rand van het Upper lake en volgen dan de Woodland Road wandeling.
Deze grijze paaltjesroute is 4 km lang.
Boven langs de ene zijde van het lage meer tot 220 meter hoogte en dan behoorlijk steil naar beneden.
Na een kleine kilometer lopen we over vlonders langs de andere kant van het lage meer.
We zien een aantal reeën relaxt in het gras liggen. Zich niets aantrekkend van die fotograferende toeristen.

Dan pakken we het laatste gedeelte van de oranje wandeling weer op, terug naar de parkeerplaats.
In totaal hebben we 12 km gelopen.

Terug naar Laragh voor een bakkie koffie met een stuk taart.

’s Avonds onze laatste Ierse maaltijd in een pub. Uiteraard met een cider en een Iers biertje.
Terug op de kamer nog even de rugzakken inpakken.

Morgenochtend rijden we terug naar het vliegveld van Dublin.

Dag 21 Laragh – Dublin – Amsterdam
Strak om half negen zitten we aan het ontbijt.
Dan pakken we de auto in en gaan op weg naar het vliegveld van Dublin.
Vlak voor de snelweg, pakken we een bak koffie bij een tankstation.
Dit blijkt de smerigste koffie van de vakantie te zijn.
Alles gaat redelijk soepel en ruim op tijd zijn op het terrein van het vliegveld.

Hier is het behoorlijk zoeken naar een tankstation, om de auto af te tanken.
Een vriendelijke taxi chauffeur legt uit, hoe we daarna weer naar Hertz moeten rijden.
Het inleveren van de huurauto gaat super snel.
Spullen uit de auto, rondje om de auto en tot ziens.

Met een shuttle busje worden we naar de vertrekhal gebracht.
Zonder vertraging vliegen we met Aer Lingus terug naar Amsterdam.