Reisverslag stedentrip Istanbul 2011

Inleiding

Na het horen van de vele positieve verhalen (o.a. van een Turkse collega) over Istanbul, ben ik in mei 2011 een weekje naar Istanbul geweest.

Vond het een hele leuke en relaxte stad.
Er is zoveel te zien en te doen dat je je makkelijk een week kunt vermaken.
De stad heeft ook een aantal plekken (o.a. het Gülhane park en Ortaköy) waar even kunt bijkomen en genieten van pot Çay (thee).
Hoogtepunten:

• Aya Sophia
• Blauwe moskee
• Bosphorus cruise
• Dolmabahce paleis
• Princess Islands
• Kariye Muzesi (Chora)
• Eyüp moskee
• Gülhane park (vlakbij het Topkapi paleis)
• Üsküdar

Reisverslag stedentrip Istanbul

Dag 1 Amsterdam- Istanbul

Met Turkisch Airlines vlieg ik naar Istanbul. Klein beetje vertraging, maar verder een goede vlucht.
Door het drukke verkeer duurt het ruim een uur voordat ik bij het hotel ben.
Heb vanuit Nederland al het hotel “Best Town Hotel” geregeld.
De kamer is groot en netjes, incl. koelkastje en kluis.
Het behang is wel een beetje kitcherig (bruin met goude strepen).
Belangrijk is ook dat je de diverse moskeeën niet hoort,
waardoor je niet bij zonsopgang wakker geschreeuwd wordt.
Het hotel ligt 5 minuten lopen van Sultanahmet en de Eminönü pier.
Ideaal dus.

Na een verfrissende douche loop ik richting de blauwe moskee.
Hier is een leuk parkje bij, waar veel Turken Çay (thee) zitten te drinken.
Net zoals in heel Istanbul, zie je hier ook veel katten en honden.
Katten zijn heilige dieren voor de Islam, dus deze worden goed behandeld.
De honden zijn erg lief en laten zich makkelijk aanhalen.
Ze vinden het ook erg leuk om met z’n allen achter een kat aan te zitten.

Dag 2 Hagia Sophia – Yerebatan Sarnici – Blauwe moskee – Topkapi moskee

De eerste dag in Istanbul, wil ik eerst het oude gedeelte bezoeken.
Deze wijk, genaamd Sultanahmet, heeft veel bezienswaardigheden
en je kunt er makkelijk een dag doorbrengen.
Na het ontbijt, loop ik als eerste naar de Hagia Sophia
(of Aya Sophia).
Vroeger was dit een kathedraal en moskee,
momenteel is het een museum.
De Aya Sophia is erg groot en hoog.
Je kunt ook een verdieping omhoog en dan heb je een mooi overzicht.
De vele lampen maken het fotograferen niet echt makkelijk.

Steek de straat over en loop naar Yerebatan Sarnici (Basilica Cistern).
Dit is een ondergrondse wateropslagplaats.
Het is er donker, maar de pilaren zijn van onderen verlicht, waardoor je een aparte sfeer krijgt.
Heb helaas geen statief bij me, maar het lukt me toch om wat mooie foto’s te maken.

Het is een klein stukje lopen naar de Blauwe Moskee.
De Blauwe Moskee is erg groot en heeft meerdere ingangen.
Er staat een wachtrij om binnen te komen.
De naam “Blauwe Moskee” komt van de blauwe tegels die in het interieur gebruikt zijn.
Deze moskee, die eigenlijk de Sultan Ahmet Moskee heet, heeft 6 minareten.
Wat vrij ongebruikelijk is voor een moskee
(normaal heeft een moskee 1,2 of 4 minaretten).
Om de moskee binnen te komen, moeten de schoenen uit.
Vrouwen moeten hoofddoek en een lange rok (beide zijn te leen bij de ingang) dragen.
Overdag is het eigenlijk te druk om een goede indruk van deze moskee te krijgen.
Beter is het om ’s avonds terug te komen. De moskee is dan ook mooi verlicht.

Loop door smalle straatjes naar de Kücük Ayasofya moskee.
Een kleine, maar mooie moskee met van binnen veel groen tinten.
Er zijn hier veel minder toeristen, waardoor de sereniteit van de moskee beter tot z’n recht komt.
Ook hier zijn weer veel katten.
Neem een kopje sterke Turkse thee.
Via de oude zeemuur (met aan de andere kant de zee van Marmara,
loop ik weer terug naar Sulthanamet.
Leuke straatjes, met oude Otomaanse huizen.
Hierna is het tijd voor de lunch.
Ik neem een kebab schotel met brood overgoten met tomatensaus en Turkse yoghurt er naast.
Erg lekker.

Topkapi paleis.
Het paleis is meer een tentoonstelling van voorwerpen, maar de harem is wel erg mooi.

Via de tuin loop ik naar het Gülhane park.
Dit ligt op een heuvel en er is lekker veel schaduw.
Bovenop heb je een aantal terassen waar je een fantastisch uitzicht op de Boshpurus hebt.
Een heerlijke plek om even bij te komen en Turkse thee te drinken.

’s Avonds ga ik met statief en fotocamera nog wat foto’s maken van de Blauwe moskee en de Aya Sofia, by night.
De fontein is nu ook verlicht en veranderd iedere keer van kleur.
Een mooie gelegenheid om met de instellingen van de camera te spelen.

Dag 3 – Dolmabahce Paleis – Besiktas – Ortaköy
Het is zondag vandaag en volgens de Roughguide is dit een goede dag om Ortaköy te bezoeken.
Aangezien het Dolmabahce paleis op de route ligt, bezoek ik deze als eerste.

Bij de Eminönü pier koop ik eerst een Istanbul kaart (de akbil hadden ze niet meer).
Dit is de OV kaart van Istanbul.
Anders moet je iedere keer losse muntjes kopen.
Het OV is erg goedkoop in Istanbul. Een rit kost 1,75 en dit geldt voor zowel bus, tram als boot.

Vervolgens met de tram naar Kabatas. Hiervandaan is het maar een paar minuten lopen naar het Dolmabahce paleis.
Als eerste bezoek ik de harem. Moet een kleine 20 minuten wachten,
want er is net een groep naar binnen.
In de tussentijd bezoek ik het klokkenmuseum.
Hier staan vele dure klokken. De een nog mooier dan de ander.

Helaas mag je geen foto’s maken binnen in het paleis en van de harem.
Met een grote groep krijgen we een rondleiding in de Harem.
Ook in dit paleis hebben de kamers mooie plafondschilderingen.
De kamers zijn overdadig ingericht,
waarbij je een duidelijk verschil ziet in de kamers van de Sultan zelf of die van z’n vrouwen.
De kamers van de vrouwen zijn net iets soberder ingericht.
Van “less is more” hebben ze hier nog niet gehoord.

De rondleiding duurt slechts 30 minuten.
Om het paleis zelf te bezoeken, staat inmiddels een hele lange rij.
Via een sneaky manier ben ik plotseling toch binnen. Ook nu weer een verplichte rondleiding met hele grote groep.
Het paleis is enorm groot en heeft heel veel kamers. De een nog mooier dan de ander.
Het slotstuk is de blauwe zaal van 2000m2.
Enorm groot en en met een schitternde plafondschildering.
Echt jammer dat je geen foto’s mag maken.

Via Besiktas loop ik in ruim een half uur naar Ortaköy. Een kleine wijk in Istanbul aan de Bosporus.
Er is op zondag een vlooiemarkt en het is er erg druk en gezellig.
Smalle straatjes waar veel etenswaren (gevulde, gepofte aardappel) en sierraden worden verkocht.
Jammer genoeg staat de moskee in de steigers, want die was volgens mij anders ook wel het bezoeken waard.
Ortaköy is absoluut een aanrader voor een mooie zondagmiddag.

Via de zelfde weg ga ik terug naar Sultanahmet. Hier kijk ik in een pub de kampioenswedstrijd van Ajax.
Heb hierna weer voldoende energie gekregen om naar de haven van Eminönü te lopen.
Ook een leuke plek. Er wordt veel eten verkocht, waaronder heerlijk ijs.
De ijsverkopers maken er een show van door het ijs continue te draaien.
Op de Galatabrug staan tientallen vissers. Ze vangen voornamelijk kleine visjes.
Onder de brug zitten visrestaurantjes die goedkope, maar lekkere, vissandwiches verkopen.

Dag 4 Bosphorus cruise
Vandaag een tocht over de Bosphorus gemaakt.
Voor slecht 25TL vaar je in 1,5 uur aan Anadolu Kavağı, het eindpunt van de “cruise”.
Tussendoor wordt een aantal keren aangelegd om mensen op te pikken.
Je ziet o.a. 6 Ottoman paleizen en het Rumeli Hisari (een groot fort).

Bij de laatste plaats, Anadolu Kavağı, 
heb je 3 uur de tijd om iets te eten of een stukje te lopen.
Er is een ruïne waar je, via een pitte klim, naar toe kunt lopen.
Boven heb je een fantastisch uitzicht op over de Bosphorus.
Voor de rest is er niet veel te doen in het plaatsje.
Via dezelfde route vaart de boot terug naar Eminönü.
De Bosphorus cruise is absoluut een aanrader om te doen tijdens je bezoek in Istanbul.

Aangezien ik toch in de buurt ben, loop naar de Kruiden bazaar.
Leuke, smalle straatjes en de Spice bazar zelf is overdekt.
De diverse kruiden zijn mooi opgestappeld.
Het is een kleurrijk gezicht.

Vlakbij de Spice Bazar, ligt de Yeni Camii (nieuwe moskee).
Vanaf de Galata brug, zie je deze grote moskee al van verre staan.
De Yeni Camii heeft maar liefst 66 koepels.

Dag 5 – Galata toren – Taksim – KadiköyNa het ontbijt loop ik via Eminönü over de Galata brug naar de Galata toren, die je vanaf Eminönü kunt zien.
De straat loopt steil omhoog en het is best een pittig stuk.
De Galata toren is een van de meest opvallende bezienswaardigheden van de stad,
het is een hoge, kegelvormige cilinder die de skyline domineert.
Voor een paar Lira kun je met de lift naar de 7de verdieping.
Hierna moet je nog een aantal trappen op en dan ben je boven in de toren.
Hiervandaan heb je een fantastisch uitzicht over Istanbul.
Loop verder naar Taksim, het uitgangscentrum van Istanbul.
Er is een lange winkelstraat, die me niet echt kan boeien.
Ondertussen komt er ook steeds meer politie en ME op de been. Het blijkt dat er een demonstratie op komst is.

Tijd om ergens heen te gaan.
Vanaf Karaköy neem ik de ferry naar Kadiköy.
Kadiköy ligt net als Üsküdar aan de Aziatische kant van Istanbul.
Het is er erg druk en de automobilisten rijden als gekken.
Loop langs het stadion van Fenerbahce, maar het is helaas niet mogelijk om binnen te komen.

Dag 6 – St. Savior in Chora (Kariye Camii) – Suleymaniye moskee – Grand Bazaar – Hamam
Het is wat van het standaard toeristen pad,
maar vandaag bezoek ik als eerste de Kariye Camii.
Deze kerk ligt in de wijk Edirnekapi.
Kariye Camii is niet zo heel groot, maar heeft schitterende mozaïeken.
Je mag niet flitsen met de camera en van een aantal bezoekers wordt daarom tijdelijk de camera in beslag genomen.

Met de tram ga ik terug en stap uit in de buurt van de Grote bazaar.
Langs de universiteit van Istanbul, loop ik naar de Suleymaniye moskee.
Doordat deze moskee op een heuvel staat,
lijkt het de grootste moskee van Istanbul.
In werkelijkheid is hij echter kleiner dan de Hagia Sophia.
Na de een broodje kebab met Turkse thee, loop ik via een omweg door de Grand Bazar.

De Grand Bazar is een grote overdekte hal met heel veel shops, waar allerlei curiosa te koop is.
Veel Turkse lampen, Nargile’s (waterpijpen), kleding en zilver.
Het is zo groot dat je makkelijk verdwaald.

Tijd voor wat ontspanning. Een bezoek aan Istanbul kan natuurlijk niet gepaard gaan, zonder een hamam bezocht te hebben.
Ik wil niet naar een hele toeristisch hamam en besluit daarom naar de Gedikpaşa hamam (TL50 incl scrub en massage) te gaan.
Het is de eerste keer dat ik een Turks badhuis bezoek en ben dan ook erg nieuwsgierig.

Alle kleding moet uit en je krijgt een peştamal (doek) om om je middel te doen.
De hamam bestaat uit een drietal ruimtes. De eerste is de “koele” douche ruimte.
De volgende ruimte is de opwarmruimte met een grote marmeren “plaat”
en wat kleinere nisjes waar je je kunt afspoelen.

Na het opwarmen ga je de sauna in,  die behoorlijik heet is. Het zweet gutst van mijn lichaam.

De masseur komt me ophalen en begint allereerst met het scrubben.
Vervolgens wordt je met een soort kussensloop ingezeept (erg lekker!) en gemasseerd.
De massage is best stevig, maar niet heel erg pijnlijk.
Aan alle ledematen wordt getrokken en geduwd (en niet altijd even zachtzinnig).
Na de massage wordt je afgespoeld. Hierna ga ik nog de relaxen en de sauna in.

Ben redelijk soezelig geworden van de hamam en loop terug naar het hotel.
Op de hotelkamer val ik al snel in slaap….

’s Avonds gegeten bij het Imbat restaurant, bovenin het Orient Express Hotel.
Alle tafels zijn gereserveerd, maar men weet toch wat te regelen.
Vanaf dit restaurant heb je een fantastisch uitzicht over Istanbul.
Het eten is ook nog eens erg lekker.

Dag 7 Princess Islands
Vandaag maak ik een dagtocht naar de Princess Islands.
Vanaf Kabatas neem ik de Idö boot naar Büyükada,
een van de 4 eilanden die je kunt bezoeken.
De tocht kost 2.75TL en duurt 1.5 uur.
Het is erg druk op de boot. Dit komt omdat het vandaag blijkbaar een feestdag is.
Op 19 mei 1919 luidde Atatürk de bevrijdingsoorlog in,
nadat hij na een geheime en gevaarlijke boottocht vanaf Istanbul voet zette op de haven van Samsun.
Op deze dag wordt er uitbundige feesten georganiseerd waar ook weer de jeugd centraal staat.

Büyükada is het grootste eiland van de Princess Islands.

Op Büyükada rijden geen auto’s, maar wel faytons (paard en wagen).
En die gaan best hard. Als je niet op past, wordt je omver gereden.
Ik huur een fiets en doe het grote rondje om het eiland.
Bovenop een heuvel ligt het Ayia Yorgi klooster,
erg mooi van binnen en erg vroom.
Helaas is het bewolkt, het regent zelfs een beetje,
maar anders had je hier vandaan ook een fantastisch uitzicht over de andere eilanden.
Het eiland is heuvelachtig, maar met de fiets is het goed te doen.
Onderweg kom je langs leuke, gekleurde huisjes.
Maar soms zie je ook hele vervallen huizen.
Op het einde nog even van de “grote” weg afgeweken en de plaatselijke markt bezocht.
Met de boot bezoek ik ook nog het op een na grootste eiland bezocht, Heybeliada.
Heybeliada is een stuk rustiger dan Büyükada.
Ook nu zie ik weer leuke huizen en heel veel katten.

Dag 8 – Eyüp – Üsküdar
Mijn laatste dag in Istanbul alweer.
Met de bus ga ik naar de Eyüp Sultan Moskee. De heiligste moskee van Istanbul en wordt veel bezocht door pelgrims.
Ondanks de drukte, heerst er binnen een serene stilte.
Veel meer dan in andere moskeeën, zie je hier mensen lezen of bidden.
Op het complex zie je verder veel graven en er is een grote tombe.
Bovenop de heuvel is een theehuis, Pierre Lotti. De bediening is echter niet om over naar huis te schrijven.

Vanaf Eyüp gaat er een ferry naar Üsküdar. Dit ligt in het Aziatische gedeelte van Istanbul.
Bij de lunch in Üsküdar komt er weer iemand (ongevraagd)  tegenover me zitten, die zogenaamd heel geïnteresseerd is.
Heb dit deze week al vaker meegemaakt. Er is een bekende scam in Instanbul, waarbij alleen reizende mannen meegelokt worden naar een café om wat drinken.
Alleen wordt er tevens drank gehaald voor een aantal hoeren en de toerist kan de stevige rekening betalen.

Üsküdar heeft niet heel veel bezienswaardigheden en daarom zie je er bijna geen toeristen.
Via een leuke wijk met gekleurde “flats”, loop ik naar de Çinili Cami (Tiled Mosque).
Van buiten niet zo heel mooi, maar het interieur is erg mooi.
Üsküdar is een leuke wijk en relaxte wijk om door heen te lopen. Gaf me een beetje het gevoel in het “echte” Istanbul te zijn.

’s Avond loop ik nog eenmaal door Sultanahmet en geniet nog 1 keer van de Aya Sophia en de Blauwe moskee.