Reisverslag Oeganda 2003

Inleiding

Dit was een 23 daagse groepsreis naar Oeganda met Afriesj.
Een kampeerreis in een aantal Oegandese Natuurparken, raften en bezoek aan de berggorilla’s.
vlag_oeganda  

Dag 1 Vertrek
De eerste dag meteen vroeg op, want we vertrekken om 10.40 vanaf Brussel. Vlak voordat we instappen ontmoet ik de rest van de groep.
Bij aankomst in Entebbe staat er een busje klaar die ons naar de camping in Kampala brengt. Onderweg zien we al veel “krotten” en “winkeltjes” met groenten en fruit. ”
Op de camping aangekomen staat er een welkomstdrankje en sandwiches klaar.
Die gaan er wel in. Eelko vertelt in het kort iets en zegt de volgende dag bij het ontbijt meer te vertellen.
Ik heb een tent voor mij alleen, wat op zich erg lekker.
De volgende dag zullen meerdere mensen dit doen.
De eerst nacht slaap ik onrustig, maar uiteindelijk val ik toch in slaap.

Dag 2 Kampala – Jinja
Na het opstaan eerst een koude douche en daarna ontbijten. We ontmoeten ook Ezra onze kok voor deze vakantie.
Het ontbijt bestaat uit geroosterd (zoet) brood, met jam en roerei. Ook is vers fruit, zoals ananas, papaja en watermeloen.
De ananas is echt verrukkelijk, zo sappig en zoet. Daarna gaan we met een taxi naar Kampala om geld te wisselen.
Ondanks dat Eelko al wat Ugandese Shillingen klaar heeft laten liggen, gaat eea toch op z’n Afrikaans (rustig aan dus) en blijkt het wisselkantoor toch geld tekort te komen.
Hierna lopen we nog eventjes naar een souvenir marktje, om te kijken wat we de laatste dag zullen kopen.
We gaan met een taxi terug naar de camping.
Na de lunch laat Eelko zien hoe we onze tent moeten opruimen en gaan we op weg naar Jinja, 80 km verder.
De rit gaat over een asfalt weg en duurt dan ook niet al te lang.
Onderweg krijgen we onze eerste tropische, korte regenbui ons dak, snel de luiken dicht dus.
We zien de plek waar de Nijl ontstaat aan de rand van het Victoria meer.
Deze plek is ontdekt door Speke.
Vanaf dit punt doet de Nijl er 3 maanden over om z’n eindpunt 6400 km verder, te bereiken.

Dag 3 Jinja – Sipi
We gaan vroeg op weg naar Sipi, zo’n 240 km vanaf Jinja. Hier zullen we 2 nachten blijven. Vlak voor de middag komen we aan.
Nadat we de tenten opgezet hebben, gaan we eerst lunchen.
Vanaf de camping kunnen we 2 van de 3 watervallen zien.
Na de lunch een wandeling van 2 uur naar de eerste waterval.
Een leuke tocht met op het einde een stevige klim.
De gids vertelt het eea over de bananen- en koffieplanten.
Een verhaal wat we later deze vakantie nog wel vaker zullen horen, maar dat kunnen die gidsen niet weten.
Een lokale boer wordt nog boos, omdat de gids een rijpe koffieboon plukt.
De eerste waterval is 90 meter hoog, maar is niet zo breed.
We zijn nog maar net terug op de camping of het begint te hosen.

oeganda_waterval

Dag 4 Sipi
Na het ontbijt een wandeltocht van ruim 4 uur naar de andere 2 watervallen.
Het is behoorlijk warm (later zal blijken dat het wel 50 C kan worden in de volle zon) en we lopen niet beschut.
De tocht naar de 1e waterval is er een met een stevige klim.
We lopen naar de plek waar de waterval met een donderend geweld neerkomt.

Onderweg zien we weer veel bananenplanten en hebben we een mooi uitzicht over het heuvelachtige landschap.
Als we naar de 2e waterval lopen, zien we dat er in de uitlopers gewassen wordt.
Helaas vinden de vrouwen het niet goed dat we fotograferen.
Het laatste stuk naar de 2e waterval is behoorlijk glad, maar het uitzicht is schitterend.
Moe komen we aan op de camping. Ezra heeft een simpele, maar lekkere lunch klaar gemaakt.
Na een uurtje relaxen gaan we een culturele excursie maken.
Deze excursie wordt georganiseerd door 3 weduwen, in het plaatsje bij de camping.
Naast de 3 weduwen zijn er nog meer vrouwen en aantal mannen die hen helpen. Ze heten ons zeer hartelijk welkom met muziek en dans.
Er wordt een bierpot gevuld met een soort maisbier. In de bierpot worden lange rietjes (van ruim 1 meter) gestopt.
Het is de bedoeling dat we met z’n allen het bier opzuigen.
Na effe zuigen proef ik iets, wat niet naar bier smaakt, maar ongelooflijk zuur en vies is.
De pot drinken we dan ook niet leeg.
De locals vinden dit echter geen probleem, want zij lusten er wel pap van.
Verder wordt er in woord en gebaar getoond hoe een besnijdenis in z’n werking gaat.
De 2 jongetjes spelen het spel met zeer veel overtuiging mee.
De weduwen laten ons ook nog de werking van enkele gebruiksvoorwerpen zien.
Ter afsluiting wordt er nog gedanst en gezongen.

Dag 5 Sipi – Jinja,
We gaan dezelfde weg terug naar Jinja (Bugali Falls).
Onderweg stoppen we 2 uur in Jinja om te lunchen en om Jinja te bekijken.
We lunchen “Europees”.
Jinja is leuk plaatsje om eventjes door heen te lopen.
Iedere Oegandees is erg vriendelijk en overal vraagt men hoe het met je gaat.
Dit is echter meer uit beleefdheid.
Als we de tenten opgezet hebben, lopen we nog even naar Bugali Falls.
Dit is een stroomversnelling, die we de volgende dag met het raften ook zouden nemen.
Er is ook een school op excursie.
De studenten willen heel graag in contact met ons komen en onze adressen hebben.
We vertellen dat we uit Nederland komen. Ze hebben echter geen idee waar dat ligt.
Alle leerlingen dragen hier een uniform.
’s Avonds krijgen we alvast een uitleg en video over het raften.

De spanning stijgt…….

Dag 6 Raften
De hele dag raften op de Nijl.
Ik heb het al vaker gedaan en verheug me er best wel op.
Dacht dat het niet veel heftiger kon als in Nepal, maar niets blijkt minder waar.
Met een open wagen worden we naar het startpunt gebracht.
Er is ook nog een oar-boot.
Een boot die geroeid wordt door een sterke Oegandees en bedoeld is voor mensen die niet durven.
We noemen h’m als snel de ouwe lulle boot.
We krijgen onze helm, zwemvest en peddel en op het water krijgen we een uitgebreide uitleg.
We oefenen o.a. wat we moeten doen als de boot omslaat en hoe we weer in de boot moeten komen.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Als we de 2e rapid naderen, kunnen we kiezen.
De makkelijke route of de G-spot (Klasse 5 rapid), met grote kans van flippen.
We kiezen voor de G-spot, we hebben tenslotte niet voor niets geoefend.
We slaan dan ook om. Effe schrikken, want we worden een stuk meegesleurd door het water.
Ik krijg wat Nijl-water binnen en heb wat schrammen.
Voordat we gaan lunchen krijgen we nog enkele leuke rapids (class 3, 4 en 5).
De lunch is op een eilandje en is erg lekker. Er zitten zelfs varanen. Na de lunch begint het rustig met veel zwemmen en relaxen.
De 1e stevig rapid na de lunch bevat 2 holes, waarvan de 2e 5 meter diep is.
We krijgen een uitgebreide instructie, die ons nog banger maakt.
We halen het zonder om te slaan. Een high five waard!!
Als je achterom keek, zag je pas hoe diep het was.
Daarna ruim een half uur dobberen.
We komen aan bij een class 6 rapid. Waarvan we een gedeelte lopen.
Ik loop het gehele stuk, de vakantie duurt nog langer. Twee van de groep durven deze rapid te doen. Zoals al voorspeld slaan ze om.
Tijdens de laatste rapid val ik ook nog uit de boot. Ik ga onder de boot door en kom aan de andere kant weer boven.
Volgens de gids wel een mooie jump, helaas is er geen camera in de buurt.
De schrik zit er goed in, maar dit was toch de laatste rapid.
We gaan weer aan land, waar we koele drankjes krijgen.
Een biertje smaakt toch beter dan het Nijl water.
Moe maar zeer voldaan worden we terug gebracht naar de camping.
’s Avonds bekijken we in een dure lodge de video.
Kickke om dit nog een keer terug te zien.

Dag 7 Jinja – Kampala – Masindi
Vanaf de camping in Jinja gaan we terug naar Kampala.
We worden afgezet bij een overdekt winkelcentrum waar we 3 uur de tijd hebben.
Er worden inkopen gedaan, want de komende 5 dagen zal daar niets van komen.
Vanuit Kampala gaan we naar Masindi, een rit van 5 uur.
Masindi ligt vlakbij Murchinson Fall N.P., waar de volgende dagen naar toe zullen gaan.
Na een lekkere douche lopen we nog even Masindi in.
Fietsers kijken vaak achterom als ze ons zien. Blijkbaar zijn we bijzonder.
Masindi zelf stelt niet veel voor, een typisch Afrikaans dorpje.

Dag 8 Masindi – Murchinson Fall N.P
Na het vertrek rijden we na een half uur het park binnen.
We gaan op zoek naar de Chimpansees.
De twee gidsen leggen eerst wat huisregels uit.
We mogen niet flitsen en moeten stil zijn.
oeganda_chimp

Door een bos lopen we eerst naar de plek waar de chimps de vorige dag gevonden zijn.
De gids probeert ahv de sporen te achterhalen waar de chimps naar toe zijn gegaan.
We lopen eerst de verkeerde kant op, maar zien al wel 2 wilde chimps.
De chimps verraden zichzelf door plotseling is er een enorm kabaal te maken.
We moeten blijkbaar de andere kant op. Al snel zijn we bij de groep van 18 chimps.
Ze zitten erg hoog, maar soms zijn ze goed te zien.
Het lijkt wel of ze ook naar ons kijken.
We blijven een behoorlijk tijdje kijken bij de chimps.
Na een uurtje gaan we terug. Ook de andere groep heeft de chimps gezien.

Na de lunch gaan we naar de Murchinson watervallen.
Op de weg erheen zien we oa bavianen en waterbuffels.
De watervallen zijn erg angstaanjagend en indrukwekkend. Er zijn 2 watervallen.
Een is er ontstaan door het wegslaan van een brug.
Het water spuit met 300 m3 per seconde er doorheen.
Er is een route naar het viewpoint, vanaf dit punt worden de foto’s gemaakt die in alle reisgidsen staan.
Op de camping worden we gewaarschuwd om ’s nachts voorzichtig te zijn ivm nijlpaarden.
Deze kunnen namelijk erg gevaarlijk zijn.

Dag 9 Murchinson Fall N.P
Vroeg op voor een gamedrive van 5 uur.
We zijn op tijd bij de pont, maar moeten toch wachten omdat de campingbaas voorrang krijgt.
We zien o.a.: van dichtbij een kudde giraffen oversteken,
Oegandese Kob (heel veel), wratten zwijnen, 2 x olifant, 3 x leeuw, oribi, buffels,
heel veel vogels (waaronder het nationale symbool van Oeganda, de kraanvogel) en veel vlinders.
’s Middags maken we een boottocht van 3 uur langs de nijl.
We zien veel hypo’s, een giraffe en wat buffels en veel vogels.
De watervallen zelf, vallen een beetje tegen, omdat de boot er door de sterke stroming niet zo dichtbij kan komen.

Dag 10 Murchinson Fall N.P – Fort Portal
Een lange busrit vandaag. Om 19 uur komen we pas aan op de camping.
We zijn behoorlijk gaar, omdat de weg eigenlijk alleen maar bestond uit dirt road.
Onderweg stoppen we in Hoima voor een lokale lunch.
Ik neem Matoke met kip. Matoke is het nationale gerecht van Oeganda.
De matoke is niet echt lekker (een soort bananen/mais deeg, erg klef).

oeganda_colobus

Dag 11 Fort Portal

Vandaag maken we een lange wandeling van 5 ½ uur.
Vanaf de camping over smalle paadjes naar de andere 2 krater meren.
Vandaar lopen we naar een schooltje.
Vlak voor het schooltje zitten een aantal black/white colobus aapjes. Het schooltje bestaat uit 1 klasje.
De kinderen zingen een aantal liedjes voor ons.
Als dank krijgen ze een aantal pennen en schriften.
We maken nog een bos/moeraswandeling door een dicht bos.
Onderweg krijgen we een stevige stortbui over ons heen.
Als we weer droog zijn, lopen we naar een drukke, grote markt.
Vanaf de markt lopen we in ruim een uur terug naar de camping.
Het was een pittige wandeling, maar wel leuk om zo door het Oegandese landschap te lopen.
Je komt ook erg makkelijk in contact met de lokale bevolking.

Dag 12 Fort Portal – Kibale
We vertrekken vroeg naar N.P. Kibale.
In dit park gaan we op zoek naar chimpansees.
Al na een half uur zien we tientallen apen, waaronder chimps en bavianen.
We kunnen ook op een meter of 5 komen.
Erg indrukwekkend. Na 2 uur gaan we terug.
’s Middags gaan we naar een moeras op zoek naar vogels.
We zien niet veel vogels, maar wel veel vlinders en olijfbavianen die op een vlonder zitten.
Een groep van 16 kleine en grote bavianen.
Als wij dichterbij komen, gaan ze weg, maar sommige zien we van minder dan 2 meter.
Verder zien we red tail bavianen.
Na het eten gaan we nog op zoek naar chivet katten.
We zien er een paar door met een zaklamp naar oogjes te zoeken.

Dag 13 Kibale – N.P. Queen Elisabeth
Via onze camping in Fort Portal gaan we naar Kasese.
Hier doen we inkopen op de lokale markt en kunnen we internetten.
Daarna naar de evenaar gereden en een fotostop gemaakt.
We rijden daarna door naar N.P. Queen Elisabeth.
In het park zien we al snel enkele olifanten, sommige van erg dichtbij.
Ook zien we antilopen, wratten zwijnen en buffels.

We zetten snel onze tent op, wat niet makkelijk gaat deze keer, omdat de grond keihard is.
Onze tenten staan midden tussen de zwijnen, waterbokken en ander wild.
We maken nog een korte gamedrive en zien weer veel olifanten.
Midden in de nacht wordt ik nog wakker van gegraas naast m’n tent.
Moet eigenlijk plassen, maar dat lijkt me niet zo handig, want voor hetzelfde geld is het een nijlpaard.
Nijlpaarden veroorzaken in Oeganda een hoop doden en zijn dan levensgevaarlijk.

Dag 14 N.P. Queen Elisabeth
We gaan een gamedrive maken, waarbij we als eerste gaan naar een plek gaan waar de vorige dag leeuwen gesignaleerd zijn.
We zien 2 leeuwinnen en 5 welpjes.
oeganda_nijlpaard

Verder komen we langs een zoutmeer en zien we vele kobs, wratten zwijnen, antilopen en wat olifanten.
Het laatste stuk regent het, waardoor we niet veel meer zien.

’s Middags maken we een 2 uur durende boottocht over het Kazinga kanaal.
We zien veel hippo’s van heel dichtbij (< 3 meter).
Ook zien we vele volgels, buffels, wratten zwijnen en een krokodil.
De kapitein vaart heel raar en lijkt wel dronken.
Na het eten loopt er een hyena op de campsite die steeds dichterbij komt. Gelukkig doet ie niets…
Eelko vertelt alvast wat over Bwindi, waar we de komende dagen zullen zijn.

Dag 15 N.P. Queen Elisabeth – Bwindi
Via de andere kant verlaten we het park en gaan we op weg naar Bwindi.
De gehele weg naar Bwindi is bumpy.
De camping in Bwindi heeft een aantal plateaus, maar deze lopen niet echt recht, waardoor ik nogal schuin slaap.
Op de camping is een goede warme douche.
Het water wordt in de jerry cans naar boven gedragen.
Ik krijg bijna een schuld gevoel dat ik gedoucht heb.
Na het eten vertelt een meneer van de Bwindi VVV het eea over Bwindi en de gorilla’s.

Dag 16 Bwindi
Aangezien ik morgen pas naar de gorilla’s ga, heb ik vandaag een rustdag.
Met de andere 5 die ook morgen gaan, doen we de village walk.
Een aantal geleden zijn er in Bwindi een aantal toeristen vermoord door rebellen.
Sinds die tijd wordt het dorp dan ook streng bewaakt.
Ook tijdens de village walk krijgen we 2 gewapende militairen mee.
De gids is erg enthousiast, maar af en toe wel moeilijk te verstaan.
Verder zien we een klein watervalletje (niet echt indrukwekkend, als je al bij Murchinson Fall geweest bent).
We bezoeken ook een vrouw die ons laat zien welke lokale medicijnen/planten men gebruikt als ze ziek zijn.
Zo zijn er planten tegen dysenterie, viagra, vruchtbaarheid en rugpijn.
We zien ook hoe bananenbier en waragi gemaakt wordt.
We mogen proeven, maar de flesjes zien er niet bepaald schoon uit. We slaan dus maar eventjes over. Daarna gaan we naar de pygmeeën.
Zij dansen en zingen erg mooi en hebben zelf gemaakte spullen te koop.
Onderweg probeer ik nog een foto te maken van een vrouw op het land.
Zij vraagt in eerste Ush 5000 voor de foto, maar dat is me toch te gortig.
Een militair praat met haar en daarna mag het voor niets.
We lopen ook nog langs een ziekenhuis.
Wij willen wel eventjes binnen kijken, maar de gids snapt in eerste instantie niet wat daar nou zo bijzonder aan is.
Na wat aandringen lopen we er toch naar toe en krijgen van een dokter een rondleiding.
Het is een project van een Amerikaanse arts, die hier een ziekenhuis heeft gebouwd. Het enige in de wijde regio.
Hier kunnen de Oegandese terecht voor medische hulp.
De dokter geeft aan nog wel wat medicijnen te kunnen gebruiken.
We beloven om het eea in te zamelen.
Als we terug komen op de camping heeft Esra al weer een lekkere lunch klaar gemaakt.
Al vrij snel komen de andere groepen die naar de gorilla’s geweest zijn, terug met enthousiaste verhalen.

oeganda_bwindi  

Dag 17 Gorilla day
Een spannende dag vandaag, ik ga naar de berggorilla’s.
Ondanks dat ik deze vakantie niet voor de berggorilla’s geboekt heb,
is het een van de hoogtepunten van deze reis.
Wat een fantastische ervaring!!!
Samen met de anderen die nog niet geweest zijn, staan we al vroeg klaar voor de briefing.
We nemen allemaal een drager die onze dagrugzak draagt.
We krijgen tijdens de briefing te horen hoe we ons moeten gedragen in het bos en bij de gorilla’s.
Gorilla’s mag je bijvoorbeeld niet recht in de ogen kijken.
Naast een gids gaan we er ook 2 militairen mee voor onze veiligheid.
We beginnen de tracking met een klim van 400 meter door het dichte bos.
Als we boven zijn, krijgt de gids van de tracker die al bij de gorilla’s is, te horen dat in de buurt van de gorilla’s zijn.
Er wordt een pad gehakt en na 10 minuten krijgen we het sein om onze spullen achter te laten.
Alleen het fototoestel en verrekijker gaan mee.
Al snel zien we, de slapende, silverback. Het mannetje van de groep.
Met geluidjes maakt de gids h’m wakker en
we staan al vrij snel oog in oog met een enorme kolos van 250 kg.
We staan op minder dan 3 meter afstand.
Best een beetje eng om zo dichtbij te staan.
De silverback is nu echt wakker.
Hij pakt een vrouwtje en maakt een wipje, met als afsluiting een paar stevige scheten.
Eea gaat zo snel, dat we nauwelijks de tijd hebben om te beseffen wat er gebeurd.
Maar wat een fantastisch moment!!
Ook de gidsen vinden het een bijzonder moment. Ook zij hebben dit nog nooit meegemaakt.
We volgen de silverback en zien nog meer gorilla’s, waaronder een kleintje van 3 weken oud.
Zo zacht en lief…. We staan soms op minder dan 2 meter afstand.
Geweldig om deze dieren in hun natuurlijke omgeving van zo dichtbij te mogen zien.
Na een uur moeten we jammer genoeg gaan.
We lunchen nog eventjes en daarna gaan we al glibberend omlaag.
Gelukkig hebben we sterke gidsen, die af en toe de helpende hand toe steken, om te voorkomen dat we vallen.
Beneden tekenen we het gastenboek en krijgen we nog een certificaat.

’s Middags heeft Eelko nog een verrassing voor ons.
In Bwindi worden zo’n 160 weeskinderen opgevangen.
Een groot aantal komen voor ons dansen en zingen.
Het enthousiasme straalt ervan af. Op het einde is er een inzameling voor de Orphans.
Een mooi initiatief van Eelko.

Dag 18 Bwindi – Lake Buyoni
Omdat de korte weg naar Buyoni te slecht is, maken we een omweg.
We stoppen onderweg voor een lunch waar we 1,5 uur wachten totdat iedereen z’n friet heeft.
Daarna door naar Kabale. De lokale bakker heeft heerlijke dingen als taart en samosa’s.

Dag 19 Lake Buyoni
Een vrije relax dag.
Met z’n vijfen gaan we naar de pygmeeën.
We moeten een uurtje varen, langs eilanden en mooie uitzichten.
Na een half uurtje lopen zijn we bij de pygmeeën. Zij zijn erg authentiek.
Wij zijn de 3e blanke groep die hen bezoekt.
De pygmeeën zingen en dansen voor ons.
De pygmeeën hebben eens stuk land gekregen van de overheid,
maar hebben hiervoor wel een groot stuk land moeten opgeven.
Dit was erg leuk om te zien.

Dag 20 Lake Buyoni – Lake Mburo
We gaan op weg naar Lake Mburo, een NP.
Onderweg stoppen we bij een hotel voor een Afrikaanse lunch.
Als we het park binnengaan, zien we al snel enkele longhorns.
We stappen uit, wat eigenlijk niet mag, om een paar mooie foto’s te maken.
Als we richting camping rijden zien we enkele zebra’s en impala’s.
We zetten snel de tent op, om daarna een gamedrive te maken.
We zien een kadaver van een zebra en een impala, maar voor de rest zien we niet veel.
Op de camping lopen wratten zwijnen en waterbokken.

oeganda_kameleon  

Dag 21 Lake Mburo – Kampala
We beginnen de dag met een game walk.
De gids vertelt erg veel en laat ons een hoop zien.
Een luipaard heeft een antilope gevangen en de restanten hangen nog in de boom.
Verder zien we nog meer kadavers.
We zien ook zebra’s, impala’s, buffels en bavianen en nog veel meer.
De gidsen zijn erg goed.
Snel ontbijten en de truck inruimen.
We hebben nog een lange rit voor de boeg naar Kampala.
We stoppen nog een keer bij de evenaar.
Hier eten we nog jakfruit. Dit heeft een aparte, maar niet vieze smaak.
Het binnenste van de jakfruit is een soort lijm.
Om +/- 17.45 uur zijn we bij het hotel midden in het centrum van Kampala.
De kamers zijn goed, maar wel gehorig.

Dag 22-23 Kampala – Amsterdam
Na een onrustige nacht, met veel lawaai,
gaan we na het ontbijt eerst naar Adrift om nogmaals de video van het raften te bekijken.
Daarna nog wat souvenirs kopen.
We lopen ook nog even over de lokale fruitmarkt.
De bus die ons naar het vliegveld moet brengen is een uur te laat.
Tevens staat het behoorijk vast in het Kampala.
Eventjes lijkt het erop dat we het vliegtuig missen,
maar na vele dwaze kapriolen en gevaarlijke inhaalmanoevres van de chauffeur, redden we het net.
Dit tot grote opluchting van Eelko.