Inleiding
Na een aantal jaren naar Azië geweest te zijn,
vond ik het dit jaar tijd worden om weer eens naar Zuid-Amerika te gaan.
Na lang zoeken werd het Ecuador. Ecuador is compact en daardoor makkelijk te bereizen.
Daarnaast is het een heel veelzijdig land.
Het heeft een kuststrook, Andes, jungle, cloud forest en natuurlijk Galapagos.
Mijn Spaans was beperkt, maar mbv het boekje “Wat en hoe in het Spaans”,
de Zuid-Amerika editie, heb ik me redelijk verstaanbaar kunnen maken.
In ieder geval genoeg om m’n hotels, bussen en excursies te regelen.
Reisverslag
Dag 1-2 Quito
Na tussenlandingen in Bonaire en Guyaguil kom ik stipt om 8 uur zondag ’s ochtends aan in Quito, de hoofdstad van Ecuador.
Vanuit Nederland had ik telefonisch al een kamer gereserveerd bij Hostal San Blas in het oude centrum.
Vanaf het vliegveld neem ik een taxi naar het hostal.
M’n kamer is klein, maar voor slechts $9 kan ik ook geen luxe suite verwachten.
Het hostal ligt op loop afstand van het oude centrum.
De Ecuadorianen zijn erg gelovig (Christendom).
Wat opvalt is dat er op zondag geen auto’s mogen rijden in de oude binnenstad. Verder zijn er bijna geen winkels open.
Wat dit betreft heeft Ecuador wel wat weg van Nederland.
Quito heeft een aantal mooie plaza’s en kerken, die erg druk zijn op zondag.
Ik bezoek o.a. La Basilica, een enorme basiliek, waar je via trappen helemaal naar de top kunt lopen.
Hiervandaan heb je echt een fantastisch uitzicht over Quito.
Merk wel dat ik een beetje last heb van de hoogte. Quito ligt op zo’n 2850 meter.
Ook Plaza de la Independencia en San Francisco zijn erg mooi.
Mitad del Mundo
Ecuador ligt op de evenaar en vanaf Quito is dit een kleine 20km.
Natuurlijk wil ik voor de tweede keer op de evenaar staan (na Oeganda, wordt dit de 2e keer).
Vanaf het hostal neem ik twee bussen voor slechts $0.25 naar het busstation Ofelia in het noorden van Quito.
Hier de bus naar Mitad del Mundo (letterlijk: “midden van de wereld”) gepakt.
De bus is verschrikkelijk traag en stopt op iedere hoek van de straat.
Er staat een groot monument op de plek waarvan men vroeger dacht dat er de evenaar liep.
Het monument valt een beetje tegen en e.e.a. is behoorlijk toeristisch.
Echter gps berekeningen hebben aangetoond dat de echte evenaar 240 meter verder ligt.
Hier staat nu het Inti Nan museum.
Dit museum is best leuk. Ik word rondgeleid door een goed Engels sprekend meisje.
Je kunt hier proefjes doen, die o.a. laten zien dat het water link- of rechtsom draait, afhankelijk op welk halfrond je staat.
Op de evenaar zelf gaat het water recht door het putje.
Ook kun je proberen om een ei op een spijker te laten balanceren.
Ben nu officieel gediplomeerd “ei op een spijker” zetter!!
Met een taxi ga ik nog even naar de Puluhua krater.
Het uitzicht is erg mooi, maar voor de rest is er niets te beleven.
Met de bus ga ik weer terug naar Quito.
Dag 3 Quito – Mindo
Vandaag ga ik een paar dagen naar Mindo, zo’n 2,5 uur met de bus vanaf Quito.
De busrit gaat door de Andes en de uitzichten zijn erg mooi (tip: ga aan de rechterkant zitten).
Om 10.30 uur ben ik al in Mindo. Ik loop naar El Descanso, achter het voetbalveld.
Het meisje van El Descanso legt me het eea uit over Mindo, aangezien het volledig in het Spaans gaat, snap ik niet alles.
Mindo is een heel klein plaatsje, midden in het Cloud Forest.
Ik was er door de weeks en dan zijn er bijna geen toeristen. In het weekend kan het behoorlijk druk zijn.
Het is vooral bekend vanwege zijn vogels, voornamelijk kolibries.
Zo’n 3km buiten Mindo is een vlindertuin. Na een kleine 45 minuten door een mooie omgeving ben ik er.
In de vlindertuin wordt gerund door een Amerikaans echtpaar.
Er vliegen grote vlinders met “ogen”, maar ook hele kleine vlinders.
De poppen worden in een kastje opgehangen, waar je kunt zien hoe ze uit komen.
Een paar hondermeter voorbij de vlindertuin zit een mooi hostal.
Zij hebben een mooie tuin met heel veel “adhd” vogeltjes (kolibries).
De kolibries zijn erg lastig op te fotograferen.
Als ik weg wil gaan, begint het te regenen.
Na een half uurtje is het bijna droog en loop ik weer terug richting Mindo.
Net buiten Mindo (op de weg naar de vlindertuin en de watervallen) zit een leuk tentje waar ze lekkere jugos (verse vruchtensapjes) hebben.
’s Avond eet ik bij El Chef, veel en goed.
Dag 4 Mindo
Na een goed ontbijt bij het hostal op weg naar de canopy, zo’n 2,5km buiten Mindo.
De canopy bestaat uit een 10tal kabels, gespannen van de ene boom naar de andere.
Dmv een harnas wordt je aan de kabel vastgemaakt en dan zweef je van de ene boom naar de andere, soms wel 500 meter verder.
Ik krijg een tuigje aangehezen, een helm en handschoenen.
Mijn gidsen zijn Noy en Fernando.
Ik loop omhoog naar de eerste canopy en zie een paar honder meter verder het eindpunt van de kabel.
Vind het best spannend, ben al niet zo’n held op hoogte.
De eerste doe ik samen met de gids.
Binnen no time zweef ook over de bomen, echt gewellig!!
Het voelt alsof je een vogel bent.
Bij de 3e canopy zit een toekan nest. Toevallig komt ie er net uit.
De uitzichten zijn fantastisch en soms ga je rakelings langs de bomen.
Vanaf de canopy is het 35 minuten lopen naar de Cascades (watervallen).
Hier moet je een paar dollar entree betalen.
Daarna is het nog 20 minuten naar beneden lopen.
De waterval zelf is mooi, maar niet extreem spectaculair.
Je kunt er wel lekker zwemmen of dobberen op een autoband in een poeltje, want het rivierwater is best koud.
Na een poosje loop ik weer terug naar Mindo.
Als ik ter hoogte van de canopy ben, krijg ik een lift van een stel Ecuadorianen.
Dat scheelt weer een half uur lopen.
Ik word bij een restaurantje gedropt, waar ze een lekker almurezo hebben.
Een alumerzo is een groentesoep en een bord met rijst, kip en yuca koekjes.
Erg lekker.
Dag 5 Mindo – Quito
De bus naar Quito gaat pas om 13:30 uur, dus heb de hele ochtend nog.
In de Rough Guide staat een tip naar Hacienda San Vicente te gaan.
Dit hacienda heeft eigen grond gebied, zo’n 250ha. Hier zouden een aantal trails uitgezet zijn.
Ik word opgewacht door een kudde honden, die gelukkig niet bijten.
De mensen van de hacienda zijn erg vriendelijk en voor 2 dollar krijg ik een plattegrondje van de trails.
Voordat ik bij de eerste trail ben, heb ik al een half uur gelopen.
Deze 1e trail (350m) gaat dwars door het woud en is erg mooi.
Na de 2e trail zie ik iemand bij een hut zitten. Het blijkt James te zijn die al een poosje in het woud verblijft.
Hij is duidelijk een natuurlijk liefhebber, gezien zijn camouflage kleding en enorm statief met dito camera.
James vertelt dat ie ’s avonds al eens een beer en een poema gezien heeft in het woud.
De 3e trail kan ik helaas niet afhaken, want halverwege ligt er een half bos op “pad”.
Via dezelfde weg loop ik terug naar de hacienda.
Hier aangekomen nodigt de eigenaresse me uit voor een drankje.
Ze is erg aardig en laat nog wat foto’s van James.
Dacht eerst dat James wat overdreven had met de beer en de poema, maar foto’s bewijzen dat ze echt zitten.
’s Middags neem ik de bus terug naar Quito. De chauffeur crosst in een rap tempo door de bergen.
Ik verander van hotel en slaap nu in Posada del Maple in La Marisal, in de nieuwe stad.
Vind persoonlijk La Mariscal geen sfeer hebben, maar het is wel makkelijker om dingen te regelen.
Bij Happy Gringo haal ik m’n tickets op voor Galapagos.
Dag 6 Quito
Vrije dag in Quito.
Bezoek o.a. de Teleferiq. Met een kabelbaan ga je naar top van een berg op 4050m.
De lucht is hier best ijl, maar het uitzicht over Quito is echt heel erg mooi.
Na er een poosje rond gelopen te hebben, weer terug naar Quito.
Hier bezoek ik nog La Basilica, een enorme basiliek, waar je via trappen helemaal naar de top kunt lopen.
Dag 7 Papallacta
Vandaag wil ik Papallacta bezoeken, zo’n 2,5 uur met de bus.
In Papallacta zijn een aantal open lucht baden die verwarmd worden door een vulkaan.
Met een taxi ga ik naar het Terminal Terestere in het zuiden van Quito.
Na wat zoeken en vragen vind ik de bus naar Papallacta.
In de bus wordt een Jackie Chan film “Who am I” aangezet. Toevallig is deze film in Rotterdam opgenomen.
Iedereen in de bus kijkt ernaar met volle aandacht.
Wat ook opvalt in de bus is de vele ijsverkopers die regelmatig langs komen. Ecuadorianen eten echt heel veel ijs.
In Papallacta zijn er 2 resorts met warme baden.
Een voor het gewone volk en een voor de toerist.
Ik kies voor de wat simpeler.
Er zijn een aantal baden, waarvan de bovenste twee het warmste zijn (zo’n 35/40C).
De baden liggen midden in de bergen en er stroomt een rivier langs. Wat een wereldplek.
Helaas heb ik niet in de gaten dat de zon behoorlijk fel schijnt.
Blijk vandaag behoorlijk verbrand te zijn.
Voor het verslag van m’n Galapagos trip, klik hier.
Dag 16 Quito
Slecht geslapen vannacht, lag nog na te wiebelen. Het leek alsof ik nog op de boot lag.
Het is weer eventjes wennen aan de hoogte.
Eerst maar eens de was weggebracht en gepind.
Heb al veel verhalen gehoord en gelezen van mensen wiens camera gestolen is en daardoor al hun foto’s kwijt waren.
Om dit te voorkomen eerst maar eens in een internetcafé m’n foto’s van Galapagos op 2 dvd’s gebrand.
Een dvd gaat in m’n grote rugzak en 1 in m’n dagrugzak.
De memorykaartjes stop ik in m’n moneybelt.
Ik loop ook even binnen bij de Bikingdutchman, wil namelijk een mountainbiketocht vanaf Cotopaxi maken.
Deze tocht gaat de volgende dag door en aangezien ze daarna door gaan naar Quilotoa, bieden ze aan om me in Latacunga te droppen.
Precies wat ik wilde.
Na de lunch wandel ik naar Panecillo (virgen of Quito).
Vanaf het oude centrum loopt er een pad omhoog.
Het pad gaat door een erg rustig gedeelte van Quito, maar op wat honden na voel ik me wel veilig.
Boven heb je een mooi uitzicht over Quito. Helaas begint het op de terugweg te regenen.
Dag 17 Quito – Latacunga
De dag begint al goed.
Als ik om 7 uur ’s ochtends op weg ben naar het afspreekpunt van de mountainbiketocht, wordt er ketchup op m’n rug gespoten.
Ik word aangesproken door een wat oudere man, die met een servetje wijst dat er wat op m’n rug zit.
Aangezien ik deze truck al ken, loop ik in eerste instantie door. Maar na een paar meter besluit ik toch om te keren.
(de truck is dat men wil je wil helpen met schoonmaken,
de toerist zet z’n dagrugzak neer zet en een maatje jat de dagrugzak).
In ongezouten Nederlands vloek ik de man stijf en zeg dit ie op moet donderen.
Ik word schaapachtig aangekeken en de man wijst naar boven als de ketchup van boven zou komen.
Sinds wanneer poepen de vogels in Quito ketchup????
Samen met nog 7 andere collega toeristen en een gids gaan we met de busje naar de Cotopaxi.
Onderweg pikken we nog wat extra fietsen en een gids op.
We rijden naar de parkeerplaats op de 4500m.
Helaas hangen er veel wolken voor de Cotopaxi, waardoor deze bijna niet te zien is.
Op de parkeerplaats worden de fietsen afgeladen en krijgen we een instructie hoe de fietsen werken.
We krijgen ook knie- en elleboogbeschermers + een helm en handschoenen.
Het eerste stuk is de weg wat lastig en gaat vrij steil naar beneden. Wel gaaf om te doen.
Na zo’n 7km downhill wordt de weg minder steil en gaat het harder naar beneden.
Halverwege hebben we een simpele, maar lekkere lunch.
Na de lunch volgen er nog 2 klimmetjes en daarna vol naar beneden naar uitgang van park.
Hier worden de fietsen weer op het dak geladen en rijden we richting Latacunga.
Ik word op de Panamerica gedropt en loop de rest naar Hostal Tiana.
Dag 18 Latacunga
Vandaag een tussen dagje, morgen is het donderdag dan wil ik de Quilotoa loop gaan doen.
Doe vandaag een klein stukje linksom tot aan Tigua.
Na een goed ontbijt (inclusief) met de bus naar Pujili, een klein plaatsje vlakbij Latacunga.
Er is een kleine markt en een mooi plaza. Voor de rest is er weinig te beleven.
Wil eigenlijk door naar Tigua, maar door mijn gebrekkige Spaans, begrijp ik niet of (en waar) de bus naar Tigua ook stopt in Pujili.
Besluit daarom maar om terug te gaan naar Latacunga en daar de bus naar Tigua te pakken.
Deze bus gaat inderdaad via Pujili 🙁
De mensen in deze omgeving zijn totaal anders dan in Quito en omstreken. Veel mensen met een “Andes” uiterlijk en ze hebben allemaal typisch hoedje op.
Ik laat me afzetten bij La Posada de Tigua, een tip van Katrien van Hostal Tiana.
Moet nog zo’n 800m downhill lopen.
Onderweg een paar boze honden, maar als ik dreig met een steen te gooien, lopen ze snel weg.
Het landschap van de Andes is hier erg mooi.
Posada Tigua is een hacienda, een oude boederij met vriendelijke eigenaren. Eigenlijk staat de hacienda in de middle of nowhere, maar met mooie uitzichten op de Andes.
Ik bestel een simpele lunch en krijg een typisch Ecuadoriaanse aardappelsoep. Hierna nog een stevige plak cake als toetje.
De eigenaren vertellen me dat ze alles zelf verbouwen.
Na deze lekker lunch loop ik naar de Tigua painters.
Zo’n twee kilometer verder. Door de hoogte (3800m) valt dit nog niet mee.
De Tigua schilders maken wel mooie schilderijen, maar ze zijn ook wel een beetje prijzig.
Moet helaas lang op de bus terug wachten, maar daarna gaat het ook in sneltreinvaart terug naar Latacunga.
Dag 19 Latacunga – Chugchilan
Vandaag vroeg op, want ik wil op tijd naar Saquisili om hier de donderdagmarkt te bezoeken.
Na het ontbijt blijk ik diaree te hebben. Het is niet heel erg, maar ik moet nog wel een paar uur in de bus zitten.
Neem daarom maar een anti-diaree pillen in, die de boel plat leggen.
Vanaf Latacunga is het 20 minuten met de bus naar Saquisili.
Voor $1 drop ik m’n bagage bij een hostal op het Plaza.
De markt is verdeeld over meerdere plaza’s en is erg groot.
Vijf minuten lopen van het centrum is de dierenmarkt, iets wat mij altijd erg aanspreekt (ondanks de soms minder frisse taferelen).
Op de “animal” market zijn veel koeien, kippen, schapen en varkens. Ook worden er enkele lama’s verhandeld.
De mensen vinden het niet echt leuk dat er foto’s gemaakt worden. Meestal als ik het netjes vraag, krijg een afwerend gebaar.
Het is eventjes zoeken, waar de bus naar Chugchilan staat.
Ondanks dat ik een uur voor vertrek er ben, zit de bus al bijna vol.
Als we net een kilometer onderweg zijn, verliest de bus een paar kippen die op het dak gebonden waren.
Paniek alom in de bus, want ja die kippen zijn wel betaald.
Snel worden de kippen weer op het dak gebonden en rijden we verder.
De rit naar Chugchilan is bumpy, maar de uitzichten zijn echt verbluffend mooi. Na ruim 3 uur kom ik aan in Chugchilan.
In Chugchilan zijn drie hostals. Na wat rond kijken, besluit ik om bij Cloud Forest te gaan slapen.
De kamer is simpel, maar wel groot. Voor slechts $10 heb ik een stapelbed en een 1 persoonsbed.
Ontbijt en diner zijn inclusief.
’s Avonds bij het eten regel ik bij de eigenaar van het hostal een gids voor morgenochtend.
Dag 20 Quilotoa
Om 5:30 de bus gepakt naar Quilotoa. Zie echter m’n gids niet staan, maar stap toch maar in de bus
Er staat wel een vrouwtje met een kindje op d’r rug. Gisteravond vertelde de eigenaar me dat er nog een “chicka” met mee gaat.
Ik dacht, leuk nog een toerist die mee loopt.
Als ik uitstap in Quilota, blijkt deze chicka met kindje m’n gids te zijn.
Ze heet Maria en is 33 jaar. Haar dochtertje is 1 1/2 jaar.
We gaan eerst ontbijten bij een hostal vlakbij de krater.
Na $10 entreegeld betaald te hebben voor Quilotoa, lopen we naar de rand van de krater.
Wow wat een fantastisch uitzicht.
Het kratermeer heeft een blauw/groene kleur en is echt geweldig mooi. Het meer is best groot.
Nadat ik een aantal foto’s gemaakt heb, gaan we op pad richting Chugchilan.
Maria draagt haar dochtertje op de rug, maar toch heeft ze er een aardig tempo in.
We lopen eerst linksom, langs de rand van de krater.
Na een kwart verlaten we de kraterrand en lopen we naar beneden.
Onderweg vertelt Maria het eea over de bloemen en planten die we zien.
Maria alleen Spaans spreekt, maar vind het wel leuk als ik haar de Engelse benaming vertel. Zo leren we allebei wat.
De eerste 2.5 uur van de wandeling gaan voornamelijk naar beneden, waarbij sommige stukken best steil zijn.
Twee keer moeten we over een paar plankjes een ravijn of rivier oversteken.
De uitzichten over de Andes zijn echt heel mooi. We zien amper mensen en komen maar door 2 dorpjes.
Vind het een heerlijke omgeving.
Het laatste uur gaat omhoog, maar is wel goed te doen.
Maria geeft aan dat ze moe begint te worden en dat kan ik me wel voorstellen als je continu een kindje op je rug draagt. Na zo’n 3.5 uur zijn we weer in Chugchilan.
Na een colaatje en een goede fooi neem ik afscheid van Maria en dochtertje.
’s Middags regent het helaas in Chugchilan, waardoor ik niet zo veel kan doen.
Dag 21 Chugchilan – Zumbahua – Latacunga – Baños
Vandaag extreem vroeg op (3:40 uur) (het begint te wennen….) om de bus naar Zumbahua te pakken.
De rit is bumpy en onderweg raakt de bus helemaal vol met mensen die ook de zaterdagmarkt in Zumbahua gaan bezoeken.
Om 6 uur zijn we al in Zumbahua.
Wederom drop ik m’n rugzak bij een hostal op het Plaza.
Aangezien de markt nog opgebouwd moet worden, neem ik eerst maar een thee in een restaurantje.
De markt in Zumbahua is een stuk kleiner als in Saquisili, maar is wel erg leuk en authentiek.
Ook hier wordt echt van alles verhandeld, van bananen en kleding tot koeiekoppen aan toe.
Bij het dierengedeelte wordt er live een schaap geslacht.
Een niet zo’n smakelijk gezicht op de vroege ochtend.
De locals dragen ook hier kleurrijke sjawls en ponchos.
Na een uurtje heb ik het wel gezien en loop ik naar de grote weg om de bus naar Latacunga te pakken.
Hier staan ook het Duitse koppel, die ik al eerder ontmoet heb.
Een camionetta (open truck) wil ons voor $20 (voor 3 personen) wel naar Latacunga brengen.
Na wat onderhandelen, wordt de prijs verlaagd naar $10, zo’n $3.50 per persoon.
We besluiten het te doen, omdat de bus nog wel eventjes op zich laat wachten.
Er worden nog wat locals verzameld en dan gaan we in een redelijk tempo richting Latacunga.
Ondanks m’n fleece en gortex jas is het achterin toch echt heel koud.
Na een kleine 2 uur zijn we in Latacunga.
Hier haal ik m’n rugzak op in Hostal Tiana en neem de bus naar Baños.
De rit naar Baños duurt zo’n 2 uur.
In Baños loop ik naar Hostal Le petit Auberge. Heb een grote, mooie kamer met een goed bed voor $18.
Het plaatsje Baños stelt niet veel voor is ook erg rustig.
Baños is bekend vanwege zijn warme baden, echter zijn deze niet zo mooi als in Papallacta.
Dag 22 Baños
Kwam er gisteravond achter dat m’n kamer in Le Petit Auberge naar rook stinkt, iets waar ik absoluut niet tegen kan.
Na het ontbijt informeer ik bij Hostal Timara, die een paar blokken verder zit, over er een kamer vrij is.
Dit is geen probleem en snel haal ik m’n spullen op.
In Hostal Timara heb ik voor $8 een eenpersoonskamer met een goed bed, schone douche en een tv!
Het hostal heeft ook een mooie tuin met een drietal papagaaien.
Vandaag ga ik in de omgeving van Baños wandelen.
Eest loop ik omhoog naar het Bellavista kruis, zo’n 45 minuten uphill.
Hiervandaan heb je een mooi uitzicht over Baños.
Er staat een stevige wind en ik loop dan ook snel door richting Run Tun.
Via een mooi pad door het bos ben ik na zo’n 3 uur bij Hosteria Luna Runtun.
Hier heb je een fenomenaal uitzicht over Baños en omstreken.
Deze “boswandeling” was erg mooi, met soms wel pittige klimmetjes.
Dag 23 Baños
Na een stevig ontbijt bij Alli Kumba, huur ik een moutainbike om richting Puyo te fietsen.
Vanaf Baños loopt er een weg naar Puyo (60km lang) die voornamelijk downhill gaat.
Deze route wordt ook wel de “route de cascadas” genoemd, of te wel de route van de watervallen.
Na 6km moet ik door een tunnel die 200m lang en pikdonker is.
Voel me er niet prettig in met al dat achteropkomende verkeer, maar kom toch veilig aan de andere kant.
Onderweg rij je langs wat kleinere watervalletjes. De omgeving is erg mooi.
Na zo’n 15km kom je langs de “Nariz del Diablo” (neus van de duivel) waterval.
Ik parkeer m’n fiets bij een restaurantje en loop naar beneden.
Deze waterval is echt enorm heftig die je vanaf een wiebelig bruggetje kunt bekijken.
Via een trap kun je nog verder naar beneden.
Het water dondert echt met geweld naar beneden en je voelt de rotswand trillen. Ben echter door wel zeiknat.
Terug bij het restaurantje begint het te regenen, ik wacht nog eventjes, maar besluit dan om toch maar verder te fietsen.
Onderweg kom ik een Nederlands stel tegen die ik ook al in Latacunga ontmoet heb.
Samen het hen rij ik naar Puyo.
De natuur is enorm mooi, veel vogels, bloemen, watervallen en mooie uitzichten. In het tweede gedeelte zitten wat klimmetjes, die op zich goed te doen zijn.
Deze fietstocht is absoluut de moeite waard.
In Puyo duurt het eventjes voordat we een bus hebben, die ons met fiets en al terug wil brengen naar Baños.
Als we in Baños aankomen is het al donker.
Dag 24 Baños – Cuenca
Vandaag vertrek ik al vroeg, want ik wil voor het donker in Cuenca zijn.
Eerst 2 uur met de bus naar Riobamba, onderweg zie ik nog een Chimbrazo, de hoogste vulkaan van Ecuador.
In Riobamba moet ik een half uurtje wachten voordat de bus naar Cuenca vertrekt.
De rit naar Cuenca is mooi, maar is ook best lang. Ik zit bijna 7 uur in de bus.
Net voor het donker is, komen we aan in Cuenca.
Een chagrijnige taxi chauffeur brengt met naar Hostal Macondo.
Volgens de Rough Guide is dit het beste hostal van Cuenca.
Moet zeggen dat daar geen woord van gelogen is.
Er is nog 1 kamer vrij, maar dit is dan ook meteen de bruidsuite.
De kamer is enorm groot en mooi ingericht.
Heb zelfs een eigen keukentje.
En dat voor slechts $21.
Na een verfrissende douche loop ik nog eventjes het centrum van Cuenca in.
Dag 25 Cuenca
Na het ontbijt loop ik als eerste naar Apallacta tours.
Hier regel ik een binnenlandse vlucht van Cuenca naar Quito.
Want om 12 uur in de bus te zitten, dat zie ik niet echt zitten.
Voor de volgende dag regel ik meteen een excursie naar N.P. Cajas.
Hierna Cuenca verkent. Cuenca is oude koloniale stad met mooie plazas en kerken.
Cuenca is ook DE ijsstad van Ecuador. Op iedere hoek van de straat zit een heladria.
dsc02501Moet zeggen dat het ijs ook echt heel erg lekker is.
Dag 26 N.P. Cajas
Keurig om 8 uur staat Juan bij de receptie.
Samen met 2 Engelse en een Amerikaans meisje gaan we naar Cajas.
Eerst doen een half rondje rond het laagst gelegen meer van het park.
Helaas zien we geen vogels.
Dan rijden we door naar Tres Cruzes, het hoogste punt van (4167m) van Cajas.
De lucht is erg ijl, maar het uitzicht vergoed alles.
We rijden een klein stukje naar beneden en beginnen met de wandeling.
Juan vertelt veel over de vele planten en meertjes die we zien.
Het landschap is echt wonderlijk mooi en doet me denken aan de film Lord of the Rings.
Vind het eigenlijk onwerkelijk.
Op een gegeven moment lopen door een dicht begroeid bos naar beneden.
Hier groeit een boom, waarvan de schors door de locals gebruikt wordt om vloeipapier van te maken.
Echt een geweldig mooi landschap. Helaas zijn we al naar 2 uur en 20 minuten weer terug bij de weg.
Ik had nog veel langer door willen lopen.
Hierna nog een goede lunch met uiteraard forel en daarna rijden we weer terug naar Cuenca.
Dag 27 Cuenca – Otavalo
Met een binnenlandse vlucht naar Quito gevlogen.
Cuenca heeft een heel klein vliegveld, daardoor gaat het inchecken ook snel.
De vlucht duurt maar 35 minuten. We vliegen over de Andes en vlak langs de Cotopaxi vulkaan.
Wat een super uitzicht.
Hierna met de bus naar Otavalo. De rit duurt een kleine twee uur en om 11.30 uur ben ik al in Otavalo.
Na een lekkere tonijnsandwich met de bus naar Quiroga.
Hiervandaan een taxi genomen naar Laguna Quicocha.
Met de chauffeur afgesproken dat hij me twee uur later weer oppikt.
Laguna Quicocha is een kratermeer. Iets minder mooi als Quilotoa, maar nog steeds indrukwekkend.
Ik loop een stuk naar krater en geniet van het mooie uitzicht.
Precies op tijd ben ik weer beneden. M’n taxi staat er al, maar de chauffeur ligt te slapen.
De taxi dropt me weer in Quiroga en met de bus ga ik weer terug naar Otavalo.
Dag 27 Otavalo – Quito
Vandaag is de grote zaterdagmarkt in Otavalo.
Als eerste probeer ik echter in te checken voor m’n vlucht terug naar Nederland.
Helaas is internet checkin niet mogelijk vanuit Ecuador.
Vervolgens loop ik naar de markt, die langzaam op gang komt.
Uiteraard bezoek ik weer als eerste de dierenmarkt, iets buiten het centrum van Otavalo.
Het is erg druk en er worden weer allerlei dieren verhandeld.
O.a. cavia, kat, hond en natuurlijk ook schaap, kip, koe en varken.
De markt is van Otavalo is erg gericht op de toerist en er wordt veel van hetzelfde verkocht.
Veel ponchos, beelden en kleden.
Aan het einde van de ochtend vind ik het welletjes en pak de bus naar Quito.
In La Mariscal is ook een kleine souvenirmarkt en hier koop ik nog wat t-shirts.
’s Avonds eet ik weer bij Mama Clorinda. Het eten is er goed en veel.
Als toetje neem ik nog een bananensplit. Een aanrader!
Dag 28 Quito – Amsterdam
Ben ruim op tijd op het vliegveld van Quito.
Bij het inchecken staat er een enorme rij, maar gelukkig gaat het inchecken best snel.
In Bonaire is een tussenstop, waar we er een half uurtje uit mogen.
Hierna vliegen we in 9 uur naar Amsterdam.
Ten slotte…
Helaas eindigt hier een fantastische reis door Ecuador.
Ik heb veel kunnen zien en doen.
De natuur in Ecuador is echt heel erg mooi.