Inleiding

Had al veel positieve verhalen van medebackpackers gehoord en na intenvief lezen op internet, was ik erg enthousiast geworden over Myanmar.
Door al deze verhalen had ik redelijk hooggespannen verwachtingen van deze reis.
Tot mijn verbazing werden zelfs deze verwachtingen, in positieve zin, overtroffen.
Wat een mooi land en de mensen zijn zó vriendelijk!!
De hoogtepunten van deze reis waren:

  • de zeer vriendelijke en lachende bevolking;
  • Mrauk U
  • Bagan
  • Inle Lake
  • Hpa-An
  • Dagon (extra strong) bier van tap (H… en G.. eat your heart out), wat een goddelijk bier.

Voor degene die geen zin hebben het hele reisverslag te lezen, heb ook alleen de bezienswaardigheden van Myanmar beschreven.

Reisverslag

Dag 1 en 2 – Amsterdam – Kuala Lumpur – Yangon

Op weg naar Myanmar…..
Het visum voor Myanmar had ik van te voren al geregeld via de Myanmar ambassade in Berlijn.
Dit is maar goed ook, want op Schiphol wordt gecontroleerd of je al een visum hebt, zo niet, dan mag je niet mee.

Met Malaysia Airlines vlieg ik vanaf Amsterdam naar Kuala Lumpur, een vlucht van 12 uur.
De gehele vlucht is het bloedheet en ik verlaat het vliegtuig dan ook met koppijn.
Een stewardess is zo vriendelijk om een paar pilletjes panadol mee te geven.

Op het vliegveld van Kuala Lumpur moet ik een paar uurtjes wachten om vervolgens door te vliegen naar Yangon,
de hoofdstad van Myanmar.
De douane formaliteiten gaan redelijk soepel en al snel sta ik in de aankomsthal.

Hier word ik opgewacht door een taxi van het Beautyland II hotel.
De taxi is een oud barrel, waarvan alleen de motor het doet.
Voldoende om me naar het hotel te brengen.
sula
Na een korte opfrissing, ga ik eerst geld wisselen.
Het hotel heeft me geadviseerd om dit te doen bij de “Green Century shop” in 32st street.
Aangezien ik het niet kan vinden en zo stom ben om de weg te vragen, krijg ik een mannetje mee.
Deze brengt me naar de shop, hierdoor krijg ik wel een lagere koers (K760 voor 1 dollar, ipv K780).

Vervolgens richting de Sula Pagode gelopen.Hier moet je $2 dollar entree betalen.
De Sula Pagode is erg mooi en er zijn veel mensen die aan het bidden zijn.
Via de Strand Road loop ik naar Bogotha Pagoda.
Onderweg zie je veel Birmesen voetballen of badmintonnen.

Ook voor de Botalaung Pagoda moet entree betaald worden.
Loop daarna nog wat door Yangon.

Mijn eerste indruk van Yangon is dat het een drukke stad is, maar wel met een relaxte sfeer.

Dag 3 – Yangon – Sittwe – Mrauk U
Na veel lezen en nadenken, besloten om mijn rondreis te beginnen met Mrauk U.
Dit moet een bijzondere en mooie plek zijn. Mrauk U is alleen per vliegtuig en boot te bereiken.
De tickets heb ik van te voren vanuit Nederland al geregeld.

Na het “standaard” ontbijt (toast, jam, ei, banaan) met een taxi naar het vliegveld gegaan.
Met Air Bagan vlieg ik, via Thandwe, naar Sittwe.
De landingen in zowel Thandwe als Sittwe zijn erg ruw.

In het vliegtuig zitten nog 3 andere toeristen die ook naar Mrauk U willen.
Op het vliegveld worden we opgewacht door een mannetje die aanbiedt om ons voor $20 pp, nog dezelfde middag naar Mrauk U te brengen.
Dit is een meevaller, want had eigenlijk verwacht dat ik een nacht in Sittwe moet blijven. De tocht over de Irrawaddy rivier is erg mooi en we zien zelfs 2 dolfijnen.

Het is al donker als we aankomen in Mrauk U. Via een tout belanden we in het River Valley Hotel.
De kamers zijn erg prijzig, maar Yumi geeft aan wel een kamer te willen delen.
Vind het een prima plan.

Dag 4 – Mrauk U
Het ontbijt is erg karig (paar kleine sneetjes toast en 3 in 1 koffie).
We huren een fiets en voor we het goed en wel in de gaten hebben, raken we de weg kwijt.

Daarom beginnen we maar met de oost kant en bezoeken vervolgens:
– Ratanamanaung Paya
– Kothaung Temple
De Kothaung Temple is een van de hoogte punten van Mrauk U.
Deze tempel is 70 meter x 76 meter groot en daarmee de grootste tempel van Mrauk U.
De buitenste gang van de Kothaung Tempel is bekleed met duizenden bas-reliëfs
en Boeddha beeldjes in de muren.

mrauk-u

– Peisi Daung Paya
– Sakyamanaung Paya

De tempels liggen in een schitterende omgeving met veel rijstvelden.
We zien ook nauwelijks andere toeristen.

We nemen een uitgebreide lunch bij Moe Cherry (aanrader!) en krijgen er diverse bijgerechten bij.

Mrauk U heeft een “hoofdweg”, waar veel tempels in de buurt liggen. Bij de eerste, Shittaung Paya, moeten we $5 entree betalen. Dit ticket is geldig voor heel Mrauk U.
Shittaung Paya is gebouwd in 1535 door de machtige koning King Minbin. Hierna bezoeken we de Dukanthein Paya.
Deze is erg donker en we hebben dan ook onze zaklamp nodig.
Dan door naar de Andaw Paya en de Ratanabon Paya.

Op het “hill view point” zien we de zonsondergang.
Deze is erg mooi, want op de voorgrond heb je een aantal tempels en daaromheen komt een soort smog.

Hierna fietsen we terug naar het hotel en is het tijd voor een verkwikkende bucket shower.

Dag 5 – Mrauk U
Vandaag pakken we wederom de fiets en bekijken de rest van de tempels langs de hoofdweg.
Dit zijn o.a.

  • Laymyetha paya
  • Launbampyau Paya
  • Pitak Taik.

Tussendoor komen we in een heel klein dorpje uit.
De hutjes zijn van riet en hebben geen elektriciteit of stromend water.
Er lopen leuke kinderen die het leuk vinden om op de foto te gaan.
Het is duidelijk dat hier weinig toeristen komen. De locals zijn ook erg vriendelijk.
Het dorpje is erg arm, maar de mensen hebben wel te eten en lijken niet bepaald ongelukkig.mrauk-u-2

Krijg ter plekke een filosofisch momentje….. Vraag me af wie er gelukkiger is.
Deze mensen die leven zonder “relatieve stress” en alle moderne technologie of wij.

Na wederom geluncht  te hebben bij Moe Cherry, fietsen we naar het fort. Van het fort echter alleen een stuk van de buiten muur over.
We fietsen verder naar het Bamdoola Kyaung klooster.
In eerste instantie kunnen we de tempel niet vinden, maar blijkt dat de naam al 5 jaar geleden is veranderd in Sanda Mulni Phara.
Een vriendelijke monnik leidt ons rond door het klooster.

Het is pas halverwege de middag en we besluiten om wat te gaan drinken bij Happy Garden. Vlak voor zonsondergang lopen we de heuvel op, die vlak bij het Guesthouse ligt.
De plek is niet zo mooi voor zonsondergang als die op de “Viewpoint hill”.

Dag 6 – Mrauk U
Met z’n drieën doen we vandaag een tocht naar de Chin Villages.
Eerst gaan we met een riksja over een zeer slechte “weg” naar de boot. Deze bumpy rit duurt bijna een uur.
Vervolgens varen we 2 uur naar het eerste dorpje.
chin-village

De Chin Villages zijn vooral interessant, omdat hier nog vrouwen leven waarvan het hele gezicht getatoeëerd is.
Sinds 50 jaar is het dit niet meer toegestaan.
Het tatoeëren van het gezicht gebeurde als de meisjes tussen de 7 en 13 jaar waren.
De gezichtstatoeage koste 5 zilvermunten, of te wel 1 jaar rijst.
Echter als de meisjes hun gezicht niet lieten tatoeëren, dan waren ze minder interessant voor de mannen.

Het eerste dorpje is een redelijk groot dorp met veel rietenhuisjes.
De oude vrouwen met de getatoeëerde gezichten zijn de bezienswaardigheid van het dorp.

Het tweede dorpje is wat kleiner dan de eerste, maar heeft wel een grote school, die gebouwd is dankzij de donaties van de toeristen.
Als we het derde dorpje inlopen, worden we hartelijk ontvangen door het dorpshoofd.
We krijgen een kokosnoot te drinken en we moeten met alle vrouwen op de foto. Er is geen ontkomen aan.
De man doet het overigens wel grappig.

Tijd om weer terug te varen over de Lemro rivier. Deze tocht is mooier dan die over de Irrawaddy rivier (van Sittwe naar Mrauk U).
We zien een aantal zeilboten, waarvan de zeilen gemaakt lijkt te zijn van een oude slaapzak.

Dag 7 – Mrauk U
Heel vroeg in de ochtend afscheid genomen van Yumi. Zij heeft haar 3 weken Birma er op zitten.
Na het wederom zeer karige ontbijt, loop ik eerst over de lokale markt.
Er is veel verse vis te koop, maar ook kevers en varkensoren. Voor ieder wat wils dus.
Heb zelf veel bekijks (grote blanke man) en ik moet (ja moet) regelmatig foto’s maken van kinderen.
Een weekje rijst eten begint z’n vruchten af te werpen, want m’n broek begint een beetje erg ruim te zitten.
Voor €2.50 koop ik een echte Levi riem.

Huur wederom een fiets, de enige die wat groter is dan alle anderen. Nadeel is wel dat het zadel continue naar beneden zakt.
Wil naar Wethali fietsen, een uurtje fietsen van Mrauk U.
Voordat ik ga, beklim ik eerst nog een uitzichtpunt op een heuvel.
Op deze heuvel staan verschillende paya’s en 4 jongetjes wijzen me, heel lief, de weg.
Ze vertellen me van alles, maar helaas alles in het Birmees, dus versta er niets van.

Dan op weg naar Wethali. De weg is voor 90% goed. Het landschap bestaat uit mooie rijstvelden en water met lelies. Wethali is een klein dorpje met uiteraard weer een aantal Boeddha’s.

Rond de lunch ben ik weer terug in Mrauk U.
Het is vandaag bloedheet en heb dan ook behoorlijk gezweet.
Bij Happy Garden neem ik een lekkere Fried rice met kip en drink veel lime juice en groene thee (gratis).

Als ik weer herstelt ben, fiets ik nog wat rond door Mrauk U en bezoek nogmaals Haridaung Paya.

En dan zit de eerste week er al weer.
Vond Mrauk U absoluut de moeite waard om te bezoeken, ondanks het je wel wat reisdagen kost.
Er zijn nauwelijks toeristen en de omgeving waarin de tempels staan, is schitterend.
Heel anders dan in Bagan (zoals later zal blijken).

Dag 8 – Mrauk U – Sittwe
sittweMet de ferry van 7 uur, die uiteindelijk pas om 7:40 vertrekt, terug naar Sittwe gevaren.
De tocht duurt 5,5 uur en de boot stopt een paar keer.
In Sittwe neem ik een riksja naar Mya Guesthouse.
Achter de receptie zie een jongen van zo’n 9 jaar. Helaas zie ik h’m lijmsnuiven. 🙁
Het frustrerende is dat de volwassen er niets van zeggen.

Sittwe is niet erg groot, maar is een leuk plaatsje voor een paar uur.
Vlakbij de universiteit is een boom, waar heel veel flying dogs in hangen.
Met m’n zoomlens zie ik dat ze ook echt de harige kop hebben van een hond.
Tegen zonsondergang vliegen ze weg om op zoek te gaan naar eten.

Dag 9 – Sittwe – Yangon
Het ontbijt van het Mya Guesthouse wordt in de Tea garden gegeven en is erg goed.
Je kunt kiezen uit een westers of Birmees ontbijt.
Neem de Mohinga, noedels in een vissoep met allerlei kruiden, ei en een krokant koekje.
Ook de koffie is ook uitstekend, bijna een unicum in Myanmar.
Het “toetje” is wel een beetje apart, namelijk een sigaret.
Loop nog even over de vismarkt, die nogal stinkt en niet bepaald schoon is. Het is behoorlijk druk met handelaren die hun verse vis proberen te verkopen.
Ondanks dit alles, vind ik het altijd wel fascinerend om over dit soort lokale marktjes te lopen.

Begin van de middag terug gevlogen naar Yangon. De landing is wederom niet al te best.
Slaap weer in het Beautyland II hotel.
Wissel nog wat geld, want in Yangon krijg je nou eenmaal een betere koers dan in de rest van Myanmar.

Dag 10 – Yangon – Heho – Inle Lake (Nyaungshwe)
Wederom een binnenlandse vlucht, nu naar Heho.
In het vliegtuig zit een 71 jarige!! Duitse man, die ook naar Inle Lake gaat.inle-lake-1

Samen met hem deel ik een taxi naar Nyaungshwe, dit dorpje ligt aan het Inle Lake.
Ondanks zijn leeftijd is Dietmar nog erg vitaal en fit. Hij is voor de 2de keer in Myanmar.
Heb er erg veel respect voor als mensen op die leeftijd nog dit soort reizen kunnen maken.

In het Remember Inn hotel word ik hartelijk ontvangen met een avocado sapje. Erg lekker!
Nyaungshwe is een klein dorpje met veel restaurants en reisbureautjes.
Omdat het Inle Lake op 1100 meter hoogte ligt, is het een stuk koeler dan in Yangon.

Samen met Dietmar loop ik wat over de lokale markt en we ontmoeten 2 Zwitserse meiden, Diana en Martina.
We besluiten om met z’n vieren de volgende dag een tocht over het Inle Lake te maken.
’s Avonds uit eten met de 2 Zwitserse meiden, Dietmar en 2 Oosterijkse vrouwen.
Aangezien ik Duits goed kan verstaan, spreken zij Duits en praat ik Engels.

Dag 11 – Inle Lake
Bij het hotel een boot geregeld die ons de hele dag over het Inle Lake zal varen. De bootsman is stipt op tijd (net zoals alle Birmesen).
We lopen door Nyaungshwe naar de plek waar de boot ligt. De boot is smal en lang en heeft een buitenboord motor die aardig wat lawaai maakt.

De tocht over het meer is erg mooi en we zien veel vissers die hun netten aan het ordenen zijn. Ook zien we kleine dorpjes die op het meer staan.
inle-lake-2Als eerste gaan we naar Ywama. Hier zijn heel veel souvenirshops. Niet echt mijn ding.
Hierna gaan we naar een weverij, waar we zien hoe uit de stengel van een waterlelie, zijde wordt gemaakt.
De volgende shop is een sigarenmakerij. Hier worden de sigaren gemaakt die de Birmesen roken.
In Myanmar is het ook heel gebruikelijk dat vrouwen sigaren en pijp roken.

Na de lunch varen we naar Inthein.
Het is aan het einde middag en er zijn geen andere toeristen meer. Op een heuvel staan een paar mooi, oude pagodes. We worden begeleidt door een jonge monnik.

Als laatste gaan we naar Phaung Daw Oo (jumping cat monastery). We zijn net op tijd om de springende katten te zien.
Op zich wel apart, want een kat valt normaal gesproken niets te leren. De katten springen door een hoepel, omdat ze daarna iets te eten te krijgen.
Heb overigens niet de indruk dat de katten heel erg gelukkig zijn.

We varen weer terug naar Nyaungshwe en zien de zon langzaam onder gaan. Vond het leuke dag op een mooi meer.
Iwama had voor mij niet gehoeven, dit is iets te commercieel.

Dag 12 – Inle Lake
Vandaag een relaxt dagje.
Eerst even internetten (erg traag) en vervoer regelen voor dag 14 als ik naar Mandalay ga.
Aan het einde van de ochtend huren we een fiets en fietsen naar Kaung Daing.
Dit is een mooie route langs “vijvers” met roze waterlelies.inle-lake-3

In Kaung Daing nemen we een boot die ons naar de overkant van het Inle Lake vaart, naar Maing Thauk.
Er is wat verwarring over de betaling. Wij denken dat we voldoende betaald hebben, maar de bootsmannen willen meer geld.
Al snel blijkt dat we ipv een briefje van 1000 kyat, 200Kyat gegeven hebben.
Beide briefjes zijn groen en lijken op elkaar. De bootsmannen kunnen er gelukkig om lachen.

Maing Thauk is een klein dorpje, maar wel met een goed restaurant. De fried rice is heerlijk.

We fietsen naar Nyaungshwe, maar stoppen onderweg nog bij een wijnmakerij. Wijn maken staat in Myanmar nog in de kinderschoenen.
Voor €2 kunnen we 5 wijnen proberen. De wijnen zijn niet slecht, maar missen soms smaak.

’s Avonds bezoeken we nog een poppenkast show van Mr Aung. We worden hartelijk ontvangen met thee en snoepjes.
Mr Aung laat met zijn poppen een aantal traditionele dansen zien.
Vind het wel grappig om te zien. Jammer is alleen dat je Mr Aung zelf ook ziet tijdens de voorstelling.

Dag 13 – Inle Lake
Na een vroeg ontbijt Martina en Diana opgehaald.
We gaan vandaag een 1 daagse trekking doen, samen met een gids.
De gids staat al te wachten en heeft een dikke trui, muts en handsschoenen aan.
Oké, toegegeven het is fris (zo’n 15 graden), maar het vriest niet.
Onze gids spreekt goed Engels en ziet er netjes uit.

In tegenstelling tot veel van zijn landgenoten, kauwt hij niet op betelnoot.
(De betelnoot wordt samen met een soort lijm/kalk en kruiden in een blaadje gevouwen en hierop wordt gekauwd.
Dit levert een rode mond en rode tanden op.
Daarnaast produceert het extra speeksel, waardoor je de Birmesen continue ziet spugen.)
inle-lake-4

Het eerste stuk doen we met paard en wagen, waarna we verder gaan lopen.
Na een paar minuten komen we bij een grot waar monniken wonen.
Sommige monniken verblijven er zelfs meerdere dagen om te mediteren.
De grot is pikke donker en de gids zet overal kaarsjes neer.
Opvallend is dat we onze schoenen niet uit hoeven te doen. Denk dat de gids bang is voor ongelukken.
Het is best benauwd in het binnenste van de grot.

We lopen verder en komen door kleine dorpjes en hebben vaak een schitterend uitzicht over de suikerrietvelden.
De eerste drie uur gaat het in een rap tempo omhoog.
Bovenop een berg, bij een klein klooster, maakt de gids onze lunch klaar.

De lunch is erg uitgebreid. Noedel soep met groente en tofu, chips, cake, sesamkoekjes en fruit. Aangevuld met thee en koffie.

De gids vertelt veel en belicht vooral de goede kanten van de overheid (o.a. scholen, leerplicht en kapverboden). Negatieve dingen hoor je niet.
Tijdens het reizen door Myanmar had ik al regelmatig gezien, dat vrouwen aan de weg (moeten??) werken.
Dit is erg zwaar werk. Ik vraag aan de gids of (en hoeveel) ze er voor betaald krijgen.
In eerste instantie geeft hij geen antwoord, maar na wat aandringen zegt hij “yes it is paid work”.
Dit geeft mij het gevoel dat hier sprake is van dwangarbeid.

’s Middags lopen we voornamelijk naar beneden.
Regelmatig hebben en een mooi uitzicht op het Inle Lake en verder zien we veel kerststerren, die hier in het wild bloeien.
We zien ook een aantal avocadobomen en knoflookvelden.

Na 3 uur komen we aan in Maing Thauk.
Met de boot varen we terug naar Nyaungshwe.

Ben redelijk kapot van deze trekking, maar na een heerlijke, warme douche, knap ik snel weer op.

’s Avonds neem ik afscheid van Martina en Diana, die helaas niet erg lekker is.

Dag 14 – Inle Lake – Mandalay
De shared taxi is een half uurtje te laat, maar al snel zijn we op weg naar Mandalay.
De “weg” is bumpy, maar met een taxi wel te doen.
Het landschap is wederom schitterend. Het lijken soms wel “patchwork” velden,
zo mooi met al die verschillende kleuren.
We zien veel trucks die afgeladen vol zijn met groene kool, aardappelen en bloemkolen.
We passeren ook nog een berg met heel veel stupa’s.
Had h’m graag bezocht, maar dit is helaas niet mogelijk.

Na de lunch veranderd het landschap en rijden we meer door het bos.
Eerst rijden we lang omhoog over een kronkelige weg en daarna al slingerend naar beneden.

Onze chauffeur kauwt de hele rit op betelnoot
en regelmatig gaat de deur open om de restanten er uit te tuffen.
In de buurt van Mandalay is het asfalt erg goed.

Na +/- 7 uur wordt ik afgezet bij het Royal Guesthouse.
Mijn eerste indruk van Mandalay is dat het een hele drukke stad, waar veel getoeterd wordt.
Ben er nog niet echt weg van.

’s Avonds gegeten bij Nepali Food, een heerlijke vegetarische thali.

Dag 15 – Mandalay
Met Kris en Joerie, 2 Belgen, een “blue taxi” gehuurd voor de hele dag
om de 3 oude steden in de buurt van Mandalay te bezoeken.
Een Mandalay “blue taxi” is een oude Mazda, die van achteren open is.
Als eerste bezoeken we de Mahamuni paya in het zuidwesten van Mandalay.
De Mahamuni pagode is 1 van Myanmars beroemdste Boeddhistische plekken.
Er is een hele grote gouden Boeddha die door veel mensen beplakt wordt met bladgoud.
inwa

Het is een half uurtje rijden naar Amarapura.
Hier stoppen we bij het Maha Ganayon Kyaung klooster.
Hier wonen ruim 1000 jonge monniken. Rond 10.30 uur krijgen deze monniken hun eten gaan ze gezamenlijk eten.
Er zijn heel veel fotograferende toeristen.
Ondanks dat ik het zelf ook doe, voelt het niet helemaal goed.

We zien ook de U Bein brug. Deze brug is bijna 1200 meter lang.
De U bein bridge is een voetbrug van teakhout over het Taungthaman Lake.
Het licht is op dit tijdstip erg slecht om er een fatsoenlijke foto van te maken.

Hierna gaan we naar Sagaing en bezoeken hier de Sagaing hill. Na een korte klim zijn we boven. Op de heuvel staan enorm veel stupa’s en ook boven staan er velen.
De grote stupa is erg kleurrijk. Het uitzicht vanaf de heuvel is erg mooi.

We lunchen in Inwa, waarna we met een veerpontje de rivier oversteken. Aan de overkant nemen we een paard en wagen (horsecart),
waar we €2.50 pp voor moeten betalen.
Afdingen is niet mogelijk, omdat alles van 1 eigenaar is. We rijden 2 uur lang door de omgeving van Inwa en zien zo’n 6 verschillende tempels.

Vooral de Bagaya Kyaung (klooster) uit 1834 is erg mooi.
Deze is volledig van teakhout gemaakt.
Er zijn 267 teakhouten pilaren.

Ook het Maha Aungmye Bonzan klooster is erg mooi.
Dit grote, stenen klooster heeft vele doorgangen, wat het erg leuk maakt om er doorheen te lopen.

De tempels in Inwa lijken erg oud en doet een beetje aan Angkor Wat in Cambodja denken.
Bij een van de tempels ontkom ik er niet aan het $10 combo ticket te kopen.
Hiermee kun je in Mandalay ook Mandalay hill, Shwenandaw Kyaung  en het Koninklijk paleis bezoeken.
zonsondergang-amarapura

De zon is al bijna onder en de riksja-driver wil eigenlijk niet meer naar Amarapura,
maar na wat aandringen gaan we er toch naar toe.
We zijn nog net op tijd om de zon onder te zien gaan bij de U Bein bridge.
De zonsondergang bij de U Bein bridge is echt fenomenaal, met z’n schitterende, rode gloed.
Dit is wel de mooiste zonsondergang die ik Myanmar gezien heb.

Dit was weer een mooie dat. De ancient cities zijn absoluut de moeite waard om te bezoeken.

Dag 16 – Mandalay
Uitgeslapen tot 8 uur om vervolgens een fiets te huren.
Fiets naar de heuvel van Mandalay (Mandalay hill).
Mandalay hill is 230 meter hoog en er lijkt geen eind aan te komen aan al die trappen.
Op de weg naar boven staan veel Boeddha’s, waaronder een grote staande Boeddha, die naar het koninklijke paleis kijkt met z’n uitgestrekte arm.
mandalay

Ondertussen begint het te regenen en doe het dan ook rustig aan, want boven is het overdekt.
Speel nog wat met 2 hele jonge katjes, iets wat de locals maar vreemd vinden.

Als ik weer beneden ben is het wat zachter gaan regenen en ga ik naar Sandamuni paya . Dit is een groep van veel witte stupa’s.
Door de regen zijn de tegels behoorlijk glad geworden en moet ik oppassen niet uit te glijden. (in tempels loop je op blote voeten).

Het is even zoeken, maar uiteindelijk vind ik de Shwenandaw Kyaung (Golden palace monastery).
Dit is een houten klooster en bevat veel houtsnijwerk. Vind h’m erg mooi.
Vroeger behoorde Shwenandaw Kyaung tot het Koninklijk paleis.

Na een lokale lunch, probeer ik postzegels te kopen, maar helaas zit het postkantoor op zondag dicht.
Ben het gevoel dan dagen compleet kwijt en had niet eens in de gaten dat het zondag was.
Op de markt koop ik voor €1 nog een grote zak, hele kleine mandarijntjes (oh wat zijn deze toch lekker).

Aan het einde van de middag bezoek ik nog het Koninklijk paleis.
Vanaf een uitkijktoren heb je een mooi uitzicht over het complex.
Van buiten zijn de gebouwen erg mooi, maar van binnen vallen ze tegen.

Op terugweg blijf ik nog even kijken naar een potje Sepak Takraw.
Takraw is een soort voet-volleybal op een badmintonveld.
Een team bestaat uit 3 spelers en de bedoeling om de rotan bal, zonder dat deze de grond raakt, het net over te spelen.
Vaak gebeurt dit met spectaculaire omhalen. De Birmesen zijn hier zeer bedreven in.

Dag 17 – Mandalay – Bagan
Heb het na 2 dagen wel gezien in Mandalay en besluit om naar Bagan te gaan.
Achterop een scooter word ik naar het busstation van Mandalay gebracht.
Dit ligt zo’n 7 mile buiten Mandalay.
De bus is een typische toeristenbus, veel beenruimte, een te koude airco en een Myanmar Bollywood film.
Onderweg stoppen we 2 keer. De weg is niet al te best, eigenlijk is het meer 1 lang zandpad.

Ook nu weer is het landschap geweldig.
Na een rit 5 uur word ik netjes afgezet bij May Kha Lar Guest House. Nyaung U is een klein plaatsje. Er is een lange straat waar allemaal restaurants zitten.

’s Avonds heerlijk Indiaas gegeten bij Aroma 2. Echte Palak Paneer met veel lekkere bijgerechten.

Dag 18 – Bagan
Door de drukke weg (May Kha Lar GH ligt aan de hoofdstraat) niet echt goed geslapen.
Ga daarom als eerste op zoek naar een ander hotel en kom uit bij Golden Village Inn in de buurt van de restaurants.
Dit hotel ligt in hele stille straat en ik heb voor minder geld een bungalow style kamer, met eigen veranda.

Na de verhuizing huur ik een fiets bij het hotel en ga op pad.
Er staat me een lange dag met veel tempels te wachten.
bagan-1
Begin met de Shwezigon Paya die in Nyaung U staat.
Voordat je boven bent, moet je eerst een rij met souvenirshops passeren.
De Shwezigon Paya is groot en erg mooi. Vind h´m indrukwekkend.

Dan op weg richting oud Bagan. De eerste tempel die ik tegenkom is de Htilominlo Pahto, gebouwd in 1218.
Binnen staan 4 grote Boeddha´s.

De volgende tempel is Upali Thein.
De Upali Thein tempel is niet zo heel erg groot, maar heeft wel mooie fresco´s die goed bewaard zijn gebleven.
Je mag er blijkbaar niet fotograferen, maar dit staat alleen in het Birmees aangegeven.

De Mahabodhi Paya ligt 350m van de grote weg. Ben de enige toerist bij deze tempel.
Een lief meisje/vrouwtje pakt m’n arm en leidt me rond. In simpel Engels legt ze me wat dingen uit en wijst me op mooie plekjes.
De buitenkant van de Mahabodhi Paya bevat veel kleine Boeddha’s.
Rondom de tempel wordt het verhaal van Boeddha vertelt, gelukkig zijn de bordjes ook in Engels.

Het meisje/vrouwtje blijft maar lachen.
Ik voel al aan lang aan komen dat ze me straks iets probeert te verkopen.
Als de “rondleiding” ten einde is, beginnen we allebei te lachen.
Ze vraagt heel lief “Do you want to buy something from my shop?”.
Ze heeft wat kleren in de verkoop, waaronder een longy (lange rok, die de mannen in Myanmar dragen) en wat shirts.

Vriendelijk en ook lachend zeg ik dat ik niets nodig heb.
Ze probeert het nog heel voorzichtig, maar helaas voor haar koop ik niets.
Al lachend accepteert ze het en wijst me nog enkele plekken op de kaart die ik echt moet bezoeken.inwa

Deze plekken blijken ook echt de moeite waard te zijn.
Vind dit een groot verschil met wat ik in bijv. India heb meegemaakt.
Daar wees een riksja me doodleuk de verkeerde weg, alleen omdat ik weigerde met hem mee te gaan.

Fiets door naar de Bupaya Stupa. Deze stupa ligt aan de Ayeyarwady rivier en lijkt meer op een gouden eikel.
Als ik weer verder wil fietsen, ontmoet ik Elizabeth uit Alaska.
We besluiten om samen verder Bagan te verkennen.

Op een gegeven moment komen we bij een groep tempels die wat verder van de weg afstaan. Door de bush lopen we van de ene tempel naar de andere.
In een van deze verlaten tempels vinden we trap die naar boven leidt.
We klimmen omhoog en hebben vervolgens een spectaculair uitzicht over Bagan.
Veel tempels omgeven door groene struiken. Eigenlijk niet beschrijven, zo mooi.
We blijven even zitten om van dit uitzicht te genieten.

Hierna fietsen we naar de Abeyadana Pahto.
Deze tempel heeft ook een aantal mooie fresco’s.
Het is er wel wat donker, maar gelukkig heb ik standaard een zaklamp in m’n dag rugzak zitten.

De volgende tempel is de Dhammayangyi pahto. De is de grootste tempel van Bagan.
De Dhammayangyi pahto is gebouwd in de vorm van een piramide.bagan-3
Gebouwd door Koning Narathu, die tempel bouwde om te boeten.
Koning Narathu verstikte zijn broer en z’n vader.
De Dhammayangyi pahto heeft heel fijn metselwerk.
Volgens de legende zou Koning Narathu de metselaars laten executeren als er een speld tussen de voegen zou passen.

We zien de zon ondergaan bij de Buledi tempel.
Er zijn niet veel toeristen en de zonsondergang is erg mooi. Like it!

Na een dag vol tempels is het tijd voor een biertje.
Ik ontmoet de 2 Belgen weer uit Mandalay en samen met Elizabeth nemen we een heerlijk Dagon beer extra strong (8%) koud van de tap.
Mjammie dat smaakt naar meer. Wat een heerlijk biertje is dat Dagon beer.

Dag 19 – Bagan
Na de zonsondergang in Bagan, wil ik nu ook de zonsopgang zien.
Betekent helaas wel om 5 uur op.
Wederom met Elizabeth fietsen we naar de Buledi tempel.
Deze tempel is niet zo ver fietsen en dus prima te doen in het donker.
De zonsopgang is niet zo mooi als ik gehoopt had.
Jammer dat er niet een beetje mist was om het nog mystieker te maken.
Desondanks toch de moeite waard.

Terug naar het hotel voor het ontbijt.
Vandaag nemen de zuidelijke route.
We zien veel mooie tempels waarvan 1 met hele mooie schilderingen (ben helaas de naam vergeten). bagan-5

We nemen een korte breek in het dorpje Minnanthu.
Nadat we Dhammayazaka zedi (mooie tempel met goudkleurige bel en mooie vergezichten) bezocht hebben,
proberen we een short cut te nemen naar het dorpje Myinkaba.
We nemen het verkeerde zandpad en komen midden tussen akkers uit.
Al ploeterend proberen we weer op een pad uit te komen.
Als we deze eindelijk gevonden hebben, blijk ik een lekke band te hebben.
Fietsen is niet meer mogelijk.
We moeten een paar keer de weg vragen, maar uiteindelijk komen we in Myinkaba uit.
Hier staat de vrouw van de fietsenmaker ons op te wachten ?! en we worden naar haar man gebracht.
Deze lacht vriendelijk en begint meteen met de band te plakken.
Zijn vrouw komt ondertussen thee en pinda’s brengen. Wat een service!
Er blijken 3 gaten in m’n band te zitten en deze worden vakkundig geplakt.

De zon is al bijna onder als we eindelijk weer verder kunnen.
We fietsen terug naar Nyaung U en nemen wederom een heerlijk Dagon biertje.

Dag 20 – Bagan
Voel me niet helemaal lekker en maak er een relaxt dagje van.
Na wat dingen geregeld te hebben voor over 2 dagen als ik terug ga naar Yangon, ga ik op zoek naar het postkantoor.
Als ik deze gevonden heb, ben ik zo bijdehand om de verkeerde ingang te nemen.
Namelijk de personeelsingang en kom dan ook uit achter de balie ipv er voor.
Gelukkig kan het personeel er wel om lachen.
Koop een aantal ansichtkaarten, inclusief postzegels.
Deze waren in november nog 5 cent, maar nu moet ik 50 euro cent betalen.
Nog niet veel, maar dit is wel behoorlijke prijsstijging.

Hierna op m’n gemakkie naar Old Bagan gefietst en daar de tempels bezocht.
De eerste tempel die ik bezoek is de Ananda Pahto, een van de mooiste tempels van Bagan.

anando-pahtoDe Ananda Pahto werd rond het jaar 1100 gebouwd door koning Kyanzittha.
Er zijn 6 terrassen en die leiden naar een gouden kegel.
Helaas zijn de terrassen gesloten voor bezoekers.
Loop ook nog een “rondje” om de Ananda Pahto en ook de buitenkant is erg mooi.
Daarna nog de Thatbyinnya Pahto (hoogste tempel van Bagan), de Pahtothamya, Gawdawpalin Pahto en de Mimalaung Kyang bezocht.
In het plaatje Myinkaba bezoek ik nog de Gubyaukgyi (Great painted Cave Temple).
De Gubyaukgyi heeft dezelfde kegel als de Ananda Pahto, maar dan niet van goed, maar “gewoon” van steen.
Binnen in de tempel zijn schitterende schilderijen te zien.

Mijn buik begint weer op te spelen en langzaam fiets ik terug naar de hoofdweg, zodat ik evt snel terug ben bij het hotel.
Als ik langs de Shwesandaw Paya kom, besluit ik deze toch ook maar even te beklimmen.
Deze tempel is beroemd vanwege het schitterende uitzicht tijdens de zonsondergang.
Het is pas 14 uur en er zijn nu geen andere toeristen.
De Shwesandaw is een witte, piramide vormige tempel met 5 terrassen.
Je kunt op het bovenste teras komen door een aantal erg steile trappen te beklimmen.
Ik moet toegeven het uitzicht is echt fenomenaal, zo mooi.
Blijf er even zitten om van het uitzicht te genieten.
Beneden neem ik een Star Cola (lokale variant van Pepsi).
In eerste instantie moet ik een speciale toeristenprijs betalen (lees: ik betaal te veel),
maar een collega verkoopster is zo vriendelijk om me de juiste prijs te vertellen, dit tot woede van verkoopster.

De Star Cola helpt wel en m’n buik is wat rustiger geworden.
Besluit om verder te gaan en nog even de Sulamani Pahto te bezoeken.
De Sulamani Pahto heeft, nog erg goed bewaard gebleven, schitterende fresco’s.
Vind het van binnen een van de mooiste tempels.

Tegen 16 uur fiets ik weer terug naar Shwesandaw Paya en klim wederom naar boven.
Tot mijn verbazing zijn Martina en Diana, die ik Inle Lake ontmoet heb, hier ook.
We nemen snel de beste plek in om de zonsondergang te zien.
We zijn net op tijd, want even later komen er honderden toeristen en tourbussen naar de Shwesandaw Paya.zonsondergang-bagan

Binnen no time is de tempel vol.

De zonsondergang vanaf Shwesandaw Paya is inderdaad erg bijzonder.
De neergaande zon op de achtergrond met daarvoor een aantal tempels en wat smog.
Schitterend!
Had er graag nog een luchtballon bij gehad voor de perfecte foto. Of ben ik nu te kritisch???
Zodra de zon onder is, stroomt de Shwesandaw Paya ook weer heel snel leeg.

Ook deze dag wordt weer afgesloten met een Dagon biertje.

Dag 21 – Bagan
Bij het ontbijt hoor ik een Duitse man zeggen dat hij graag naar Mount Popa wil.
Was zelf eigenlijk van plan om de tempels rond New Bagan te bezoeken, maar dit klinkt ook wel aantrekkelijk.
Met in totaal 3 Duitsers in ikke, gaan we met een taxi busje naar Mount Popa.
Het is een aardig eindje rijden door een mooi, groen landschap.
Bij een viewpoint stoppen we en zien we Mt Popa op een afstandje staan.
Het is een hoge, alleen staande rots, waarop een klooster is gebouwd.
We rijden een stukje door en komen onderaan de berg uit.

Mount Popa is 737 meter hoog en is voor de Birmesen een heilige berg.
Voor de Birmesen is Mount Popa het centrum van de verering van de ‘nats’, de geesten.
Naast het Boeddhisme, komt in Myanmar ook het animistische geloof in geesten nog steeds veel voor.

Via heel veel trappen klimmen we naar boven.mount-popa
Onderweg komen we veel apen tegen. Zodra je een camera op ze richt worden ze agressief en laten ze hun tanden zien.
Boven gekomen hebben we een schitterend uitzicht over de groene bossen.
Er is ook een tempelcomplex en een klooster, waar veel Birmesen zitten te bidden of te mediteren.

Probeer een ontbijtkoekje te eten, maar de apen hebben dit al snel in de gaten.
Al heel snel komen er heel veel apen aangerend. Snel het eten opgeborgen, want ook nu weer zijn de apen agressief.
Regelmatig laten ze hun tanden zien.
Een local schiet de apen gelukkig weg met een katapult. Beneden drinken we nog een bakkie koffie en zie daar een typisch Birmees beeld,
namelijk een oude Birmese vrouw met een grote sigaar in de mond.

Als we terug zijn in Nyaung U, nog even over de markt gelopen en bij de haven een colaatje gedronken.
Op het strand bij de haven wordt live muziek (soort house) gespeeld en ook de lokale house versie van “Vader Jacob” komt voorbij.

Dag 22 – Bagan – Yangon
Met Air Bagan terug gevlogen naar Yangon.
Heb slechte verhalen gehoord over de nachtbus (koude airco, harde muziek, niet slapen etc..).
Ben normaal gesproken niet vies van lokaal busritje, maar dit trekt me niet.

Voor het eerst heb ik een nette landing.
Samen met de 2 Zwitserse meiden kopen we een treinkaartje voor de trein van Yangon naar Mawlamyine.
In eerste instantie lijkt de trein vol te zitten, maar na wat overleg, kunnen we toch voor $16 een kaartje kopen voor de Express trein.

Tegen 15 uur neem ik een taxi naar de Shwedagon Paya.
Na betaling van $5 entree, loop ik omhoog.
Boven gekomen sta ik even met mijn mond vol met tanden, want het eerste wat je ziet is de enorme gouden stupa.
Indrukwekkend!!
Om de gouden stupa heb je 2 “ringen” met allerlei andere (goud)kleurige Boeddhistische stupa’s.

Korte uitleg over de Shwedagon Paya:swedagon-2

De Shwedagon Paya is het heiligste Boeddistische bouwwerk van Myanmar.
De enorme pagode is versiert met goud en diamanten.
Men denkt dat de Shwedagon Paya 2500 jaar oud is.
Er zijn vier overdekte ingangen die leiden naar het platform.
De stupa is volledig massief, is elke centimeter bedekt met goud,
en de bovenste delen zijn bezaaid met diamanten van in totaal meer dan 2.000 karaat.
Aan de top van de spits is de diamant bol – een holle bol goud bezet met 4351 diamanten van in totaal 1800 karaat.
Op het uiterste puntje rust een enkele, 76-karaat diamant.
Het grote platform dat de grote stupa ondersteunt bevat een verscheidenheid aan andere stoepa’s, gebed zalen, beelden en heiligdommen.
Een aantal van deze worden geassocieerd met acht “dagen” (woensdag is verdeeld in ochtend en middag),
gebaseerd op een de dag van de geboorte. Elk heeft een bijbehorende planeet, de richting en dieren tekenen.

Verspreid over het complex zitten veel Birmesen te bidden of te mediteren.
Ga in een rustig hoekje zitten en laat eea op me inwerken.
Loop nog een paar keer rond, maar het valt eigenlijk niet te beschrijven wat je ziet.
Na zonsondergang wordt de Shwedagon Paya mooi verlicht.

Dag 23 – Yangon – Mawlamyine
Heel vroeg opgestaan, want om 6 uur moeten we op het station zijn om de trein naar Mawlamyine te nemen.
Op weg naar het station, zie ik toch veel mensen op straat slapen.
Nooit een leuk gezicht om te zien.

We zitten “upperclass”, waarbij de stoelen en de beenruimte erg ruim zijn.
Al snel blijkt dat er ook enkele niet betalende reizigers aan boord zijn, namelijk muizen.
Deze hebben onze lunch, die in een plasticzak op de grond staat, al snel gevonden.
Snel de plasticzak opgehangen, zodat ze er niet meer bij kunnen.

Stipt om 6:30 vertrekken we richting Moulein, zoals Mawlamyine ook wel genoemd wordt.
We verlaten Yangon via een buitenwijk met veel flats.
Hierna veranderd het landschap snel naar mooie rijstvelden en akkers met groenten.
We passeren regelmatig kleine dorpjes, waarbij de kinderen naar de trein zwaaien.
Ook zie je overal door het land goudkleurige pagodes.

De rit is erg bumpy. Soms lijkt wel of de trein vierkante wielen heeft, zo erg is het.
Na zo’n 10 uur komen we aan in Mawlamyine.

Met z’n drieën delen we een kamer in het OK hotel.

Dag 24 – Mawlamyine
Martina is vannacht erg ziek geweest en daarom gaan Diana en ik vandaag met z’n tweeën op pad.
We lopen eerst over de lokale markt.
Op een gegeven moment word ik door een oude man vastgepakt.
Hij kijkt letterlijk tegen me op en zegt: “You are very tall”
Vervolgens knijpt hij wat in m’n armen en zegt “Good looking” 😀

We besluiten om met een kleine, fel oranje, riksja naar Mahamuni Paya te gaan.
De chauffeur weet zelf ook niet zo goed de weg, maar na een paar keer vragen, snapt hij waar we naar toe willen.
In het klooster worden we rondgeleid door een vriendelijke monnik.

Hierna brengt de riksja ons naar Kyaikthanlan Paya. Dit is Mawlamyine’s grootste stupa.
We lopen ook nog even naar het Seindon Mibaya Kyaung (klooster).

’s Middags nemen we een taxi naar de grootste liggende Boeddha (Win Sein Taw Ya) van de wereld.hpa-an-1

Hier is men 20 jaar geleden mee begonnen en is nog steeds niet af.
Zo’n 500 stenen monniken wijzen de weg naar de liggende Boeddha.
De boeddha is 180 meter lang en ondanks dat hij nog niet af, best indrukwekkend.

Binnen in de Boeddha zijn 180 ruimtes, waarin het verhaal van Boeddha wordt uitgelegd, dmv stenen beelden.
Eea is nog niet af, maar het is nu al mooi.

Voor €1.50 kopen we een tegel, zodat we later kunnen zeggen dat we ook meegeholpen hebben bij de aanbouw.
Deze liggende Boeddha is over 10 jaar een enorme pelgrim site.

Het zuiden van Myanmar is toch wel wat anders dan de andere gebieden die ik tot nu gezien heb.
Er komen hier nauwelijks toeristen, waardoor er maar weinig mensen die Engels spreken.
De mensen hebben een meer Chinees uiterlijk dan in de rest van Myanmar.
Ook is de sfeer nog gemoedelijker, beetje Middenlandse zee sfeer.

Dag 25 – Mawlamyine – Hpa-an
Via het Breeze Guesthouse hebben we ons opgegeven om met de boot naar Hpa-An te gaan.
(in de LP staat nog iets over een “Government boat” op maandag en vrijdag, maar deze gaat niet meer)
Dit kost K70.000 (zo’n €70) en we kunnen dit delen met z’n vijven.
We kunnen op het dak zitten/liggen en de tocht van 5 uur is absoluut de moeite waard.
Het landschap is afwisselend en we zien veel kalkstenen rotsen afgewisseld met suikerriet velden.
Ook komen we langs Mount Zwegabin.

In Hpa-an worden we opgewacht door de eigenaar van het Soe Brothers Guesthouse.
Hier hebben we gisteren al 2 kamers gereserveerd.

Na het inchecken gaan we eerst wat eten bij een “bakkerij”.
De samosa’s, pindabrood en de Shan-noodles zijn erg lekker.
We komen langs een muziekwinkel en kopen nog wat cd’s (€2 per stuk) van lokale artiesten.

Dag 26 – Hpa-an
Vandaag doen we een dagtocht met de eigenaar (Phoekhwan) van het Soe brothers guesthouse.
Hij heeft een eigen riksja en hiermee toeren we door omgeving van Hpa-An.
We beginnen bij de Kawgun Cave (€3 entree). Niet echt een grot, maar meer een overkapping, uit rotsen gehakt.
Er staan veel rood kleurige Boeddha’s en ook in de rotsen zien we vele, kleine Boeddha’s.
Helaas is de verwachting dat de Kawgun Cave over 10 jaar niet meer bestaat.
De Kawgun Cave staat in een gebied waar de overheid cement fabrieken heeft.
Voor het cement heeft men de kalksteen nodig en men “sloopt” de rotsen rondom de Kawgun Cave.
Echt zonde!
hpa-an-1
De volgende grot is de Yathaypyan Cave.
We lopen 5 minuten door een donkere grot (op blote voeten) naar een klooster.
Phoekhwan is zeer begaan met de monniken en geeft de monniken een tros bananen.

We rijden door naar Kyauk Kalap.
Kyauk Kalap is een heel klein klooster, op de top van een kleine, puntige rots.
Deze rots staat midden in een groot meer.
De locals gooien popcorn in het meer om de vissen te voeren.
In het klooster zitten 2 oude monniken. Zij delen oranje koordjes uit, die je om je pols moet dragen.
Dit geeft geluk.
Kyauk Kalap is voor de Birmesen ook een pelgrims site.

Aan de voet van Mount Zwegabin ligt het Lumbini garden.
Hier staan 1150 Boeddha beelden. Deze beelden zijn gekocht door particulieren.

Even later gaan we lunchen.
Diana is zo vriendelijk om me even fijntjes te helpen herinneren dat ik over een week al weer aan het werk ben.
Deze opbeurende woorden had ik net nodig. NOT!!!
Wil er namelijk nog helemaal niet aan denken dat er na Myanmar ook weer gewerkt moet worden.

Tijdens de lunch horen we Phoekwan een beetje uit.
Het valt op dat Phoekhwan redelijk open is over z’n land (positieve dingen, maar ook enkele negatieve dingen krijgen we te horen).

Na de lunch is het 45 minuten rijden over een zandpad naar Saddar Cave.
Op weg naar de Saddar Cave rijden we door mooie, licht groene, rijstvelden.
Aan het begin van de Saddar Cave ligt een klooster en we doen dit stuk dan ook blote voeten.
Hierna mogen de schoenen aan en lopen we 20 minuten door de grot.
We horen (en ruiken) veel vleermuizen.hpa-an-2

De Saddar Cave is enorm groot.
Aan het einde komen we uit bij een meertje.
Met bootje varen we door een andere grot, naar een ander meertje.
Er zijn veel, dikke eenden op beide meertjes.

Als we weer terug zijn bij de riksja drinken we nog wat.
Hierna gaan we weer terug naar Hpa-An.
Onderweg stoppen we nog een paar keer om foto’s te maken van de schitterende rijstvelden.
Vind het opvallend (positief) dat ook Phoekhwan regelmatig foto’s maakt.
Hij is zelf ook erg enthousiast over deze omgeving.

Vond het mooie dag en voor mij een bevestiging dat ik de juiste keuze gemaakt heb om ook een paar dagen naar het zuiden van Myanmar te gaan.

Dag 27 – Hpa-an
Er is een Boeddistisch festival in Hpa-An.
Ondanks dat dit festival een paar straten verder, is het geluidsniveaus in het guesthouse, nog steeds op concert sterkte.
Slapen is onmogelijk.
Neem een pick-up naar het dorpje Latkana, een klein half uurtje buiten Hpa-An.

Het is een klein dorpje, waar de rieten huisjes nogal verspreid staan.
Het dorp wordt omgeven door rijstvelden. Hier tussen loopt een smalle, maar hele lang brug.
Dit levert een super uitzicht op.

Aan het begin Latkana ligt de Kawtka Thaung Cave.
Dit is een kleine grot met een smalle doorgang. Op het einde hiervan staan een aantal kleine Boeddha’s.

Dag 28 – Hpa-An – Yangon
Hele nacht niet geslapen door wederom het festival, maar ook door de diarree, die ik al sinds gistermiddag heb,
Zou eigenlijk met de bus terug gaan naar Yangon, maar vertrouw de diarree niet.
Daarom een privé pick-up geregeld, zodat ik, als het nodig is, ieder moment een toilet kan op zoeken.
Achteraf zal blijken dat ik beter de bus had kunnen pakken, maar dit later wel duidelijk.

Voordat ik naar Yangon ga, eerst nog afscheid genomen van Martina en Diana.
Twee leuke meiden met een positieve instelling.
Met z’n drieën hebben we +/- 2 weken met elkaar opgetrokken en veel gezien.

Ik zit voorin de pick-up. Het is krap en zit met m’n gezicht bijna tegen de voorruit.
Niet bepaald comfortabel. Daarnaast is de pick-up niet bepaald snel.
Onderweg het gebruikelijke landschap.
Wat wel opvalt is dat er hier veel meer militairen zijn.
Vooral bruggen worden zwaar bewaakt en ik moet ook regelmatig mijn paspoort laten zien.

In de buurt van Yangon stoppen we bij een gas tankstation.
De chauffeur probeert me op een taxi te zetten, maar dit lukt niet echt.
Afspraak was ook dat ze me bij het busstation zouden droppen.
Het tanken gaat niet bepaald snel en duurt ruim een uur.
Als ik met bus was gegaan was ik al lang in het hotel geweest.
Heb de hele weg niet gegeten of gedronken, omdat ik bang ben, binnen een minuut naar het toilet te moeten.teashop

Inmiddels heb ik zo’n  dorst dat ik besluit maar wat te drinken. Wil ook niet uitdrogen.

Als we eindelijk weer rijden is het nog een half uur naar het busstation.
Hiervandaan neem ik een taxi naar het Beautyland II hotel.
’s Avonds speelt de diarree toch weer op.
Aangezien ik over 2 dagen terug vlieg naar NL, besluit ik een dokter op te zoeken.
Kom uit bij een kliniek die 7×24 open is.
De kleine ruimte zit vol met patiënten, echter de lange toerist mag meteen doorlopen naar de dokter.
Overal stook ik mijn hoofd.
De kamer van de dokter is nog veel kleiner. Er kan net een stoel staan.
De dokter spreekt goed Engels en doet wat controles.
Vervolgens schrijft ze een antibiotica kuur, anti-diarree pillen en ORS voor.
Met een zak vol met pillen en €7 !!! armer, kan ik weer gaan.

Dag 29 – Yangon
De pillen helpen goed.
Na het ont
shwedagon-3bijt eerst mijn terugvlucht bevestigd.
Wist niet dat het moest, maar andere backpackers wezen me er op.

Maak een rondje door Bogyoke Market. Een enorme grote, overdekte hal met veel shops.
Koop een mooie teakhouten Boeddha en een schilderij van een oude Birmese vrouw die een sigaar rookt.
Voor mij HET beeld van Myanmar.

’s Middags ga ik nog 1 keer naar Shwedagon Paya.
Blijf het een fascinerende plek vinden.
Raak in gesprek met een monnik die godsdienst heeft gestudeerd.
Hij legt me het eea uit over het Boeddhisme.
Het wordt me ook duidelijk dat homoseksualiteit echt niet kan in Myanmar (de monnik beweert zelfs dat het niet voorkomt).
Vanuit mijn kennis van het Boeddhisme snap ik dit niet.
Dacht dat het Boeddhisme veel vrijer was, maar blijkbaar zit ik er naast.

We hebben het ook over de kledingstijl van bepaalde toeristen. Sommige kleden zich wel erg bloot.

De monnik laat me nog enkele bijzondere plekken van de Shwedagon Paya zien.
O.a. de plek waar je de diamant kunt zien. Een plek die ik zelf niet zo snel gevonden zou hebben.

Dag 30 – Yangon – Kuala Lumpur – Amsterdam
Helaas mijn fantastische reis door Myanmar zit er weer op.
De tijd is zo snel gegaan, dat ik amper besef wat ik allemaal gezien en gedaan heb.

Heb al veel landen bezocht, maar Myanmar / Birma heeft toch wel een hele bijzondere plek gekregen.
De mensen zijn zo lief en gemeend vriendelijk en daarnaast is het land zo mooi.
Denk (weet eigenlijk wel zeker) dat ik hier absoluut nog een keer terug ga komen.