Reisverslag Costa Rica 2010

Inleiding

Dit jaar naar Costa Rica geweest.
Door een achillespeesblessure kon het dit jaar geen “heftige” wandelvakantie worden.
Costa Rica is een land waar je naast mooie wandelingen ook andere activiteiten kunt doen.
Waaronder excursies op een boot, mountainbiken, paardrijden en canopy.
In de hoop dat het regenseizoen bijna ten einde zou zijn, ben ik in de maand november gegaan.
Heb desondanks toch aardig wat regen gehad.
Vond het echter een bijzonder geslaagde reis.

Costa Rica is een erg groen land met vele bijzondere dieren.
De mensen zijn erg vriendelijk en hebben droge humor.
Er wordt wel wat sneller spaans gesproken dan bijv. in Zuid-Amerika.

De hoogtepunten van deze reis waren:
– de mooie, gekleurde vogels. Zoals: toekans, rode papegaaien, wengers.
– Rara Avis (privé regenwoud)
– Monteverde
– NP Corcovado
– alle andere (gevaarlijke) dieren, zoals: slangen, spinnen, kikkers, wandelende takken en mieren

Meer informatie over deze reis:
Foto’s Costa Rica

Reisverslag

Dag 1 Amsterdam – San José Begin de reis met een KLM vlucht van ruim 10 uur naar Panama.
De service van KLM is wederom uitstekend.
Na 2 uur wachten ga ik verder met Copa Airlines naar San José.
Zodra we boven Costa Rica vliegen, hebben we behoorlijk last van turbulentie.
De landing in San José is niet bepaald prettig.
Met een taxi ga ik naar Hotel Casa Tago in Alajuela, zo’n 10 minuten vanaf het vliegveld.
Ik word hartelijk ontvangen door de eigenaren.
Na een korte (elektrische verwarmde) douche m’n eerste casado (rijst, bonen, salade en vlees) gegeten.
Met m’n ING bankpas kan ik alleen bij Banco National pinnen.

Dag 2 San José – Puerto Jimenez
De eerste paar dagen wil ik naar NP Corcovado, in het zuidwesten van Costa Rica.
Dit is een erg lastig te bereiken nationaal park,
daarom heb ik vanuit Nederland al een binnenlandse vlucht geboekt naar Puerto Jimenez.
Het is (propeller) vliegtuig is een Cesna Caravan, 10 personen en 2 piloten.
Het lijkt net of je met Flight Simulator aan het spelen bent, zo ziet het er uit.macaw
In Puerto Jimenez ligt de begraafplaats naast de landingsbaan,
dit geeft niet echt een lekker gevoel.
Puerto Jimenez is een klein plaatsje aan de Atlantische Oceaan.
Loop een rondje en zie al snel een paar red macaws (grote rode papegaaien), die ontiegelijk voor lawaai maken.

Deze papegaaien zijn rood, maar hebben ook gele en blauwe veren. Vind ze erg mooi.
Ik zie ook aantal toekans, waarvan er 1 een papaja die nog in de boom hangt, zit op te peuzelen.
Ben onder de indruk van prachtige kop en snavel van deze vogels.

Dag 3 Puerto Jimenez
’s Nachts heeft het behoorlijk geregend.
Voor het ontbijt ga ik naar de een soda (klein restaurantje).
Eet hier mijn eerste Gallo Pinto.
Gallo Pinto is HET gerecht van Costa Rica.
Rijst met zwarte bonen in combinatie met roerei of gebakken banaan.
Het is best lekker en het vult de maag behoorlijk.
De bedoeling is dat ik morgen naar Carate ga met de collectivo om daarvandaan door te lopen naar het La Leona tentenkamp in NP Corcovado.
In de soda hoor ik ook dat de collectivo niet naar Carate gaat.
Het zal dus lastig worden om er te komen.
Door de hevige regenval de laatste dagen, is het niet mogelijk om de laatste rivier over te steken.
Besluit daarom maar om naar het kantoor van La Leona te gaan.
Aangezien er morgen nog 2 gasten naar La Leona gaan, gaan ze kijken of ik een taxi kan delen.
De rest van de dag niet veel gedaan.
Beetje door het dorpje gelopen en wederom rode en groene papegaaien gezien en nog een aantal toekans.
’s avonds krijg ik te horen dat ik inderdaad een taxi kan delen.

Dag 4 Puerto Jimenez – Carate – NP Corcovado
Na wederom een Gallo Pinto als ontbijt ga ik naar het kantoor van La Leona.
Als snel komt de 4×4 taxi met de 2 Australische mannen die ook naar La Leona gaan.
De weg naar Carate zit vol met kuilen en soms moeten we (nu nog) kleine rivieren oversteken.
Als we vlakbij Carate zijn, stoppen we bij een rivier die zelfs de 4×4 niet kan oversteken.
Het is te steil om überhaupt te rivier in te gaan.
Aan de andere kant van de rivier staat een auto van La Leona klaar, om ons het laatste te brengen.
auto
Echter deze auto zit vast in de modder.
Na wat duwen en wrikken gaan we na paar minuten verder Carate.
Vanaf Carate moeten we nog 45 minuten over het strand lopen naar La Leona.
Krijg hier echt het gevoel aan de andere wereld te zijn.
Aan de ene kant de Atlantische oceaan en aan de andere kant de jungle.
Bij La Leona worden we opgewacht met een lekker sapje.

Je slaapt hier in een grote “bungalow” tent, met een open douche.
Wat wel grappig is dat de douchekop gemaakt is van een kokosnoot.
Er loopt een trail naar boven de jungle in.
Helaas kom ik niet zo heel ver, want het pad niet op een gegeven niet duidelijk zichtbaar meer.
Bij het restaurant hangen de apen in de bomen.
Ontbijt, lunch en diner zijn inbegrepen en zijn echt heel lekker.

Als we het diner op hebben, laat een jongen ons op het strand nog een schildpad die eieren aan het leggen is.
Er mag niet met een normale zaklamp geschenen worden, omdat dit de ogen van de baby schildpadjes aantast.
Mbv rood licht kunnen we het ook goed zien.
Het is wel indrukwekkend om te zien hoeveel eieren zo’n schildpad legt.

Dag 5 NP Corcovado
Maak vandaag een wandeling door het nationale park.
Bij de entree moet je $10 betalen.neusbeer
Daarna loopt er pad door de jungle.
Zie niet zo heel veel dieren, alleen een paar grote, gekleurde kalkoenen.
Na een uur moet ik een brede rivier oversteken.
Het is even zoeken waar ik het beste rivier kan oversteken.
Als dit eenmaal gelukt is, loop ik nog een poosje over het strand verder.
Als ik dezelfde weg terugloop, zie ik in 1 keer veel meer dieren.
Er zijn o.a. apen en neusberen.
De neusberen zijn erg grappig.
Ze wroeten met hun varkensneus door de grond op zoek naar eten.

De apen zijn totaal niet bang voor de mensen.
De twee Australische mannen zien nog 2 kapucijner aapjes,
die boven elkaar staan en hun “vampier” tanden laten zien.
Ziet er echt heel angstaanjagend uit.


Dag 6 N
aapjeP Corcovado
De hele nacht heeft het geregend, maar als ik om 5:15 uur wakker voor de “bird watching”      tour, is het droog.
De gids staat al te wachten.
We lopen over het strand richting Carate.
Op strand zien we een aantal gieren die een schildpadden ei aan het opeten zijn.
Als we bijna in Carate zijn, begint het weer te regenen.
We schuilen eventjes en als het wat minder regent lopen we langs de rivier omhoog.
Aan overkant staan “tenten” van goudzoekers.
Ze leven daar het hele jaar door.
We zien alle vier de apensoorten die in Costa Rica voorkomen.
Dit zijn de:
– squirel monkey (Doodshoofdaapje)
– howler monkey (brulaap)
– spider monkey (slingeraap)
– white headed capuchin monkey (kapucijn aap)

Daarnaast zien we nog diverse vogels (ben niet zo goed in het onthouden van de namen).

De rest van de dag regent het.
We zouden ’s avonds nog een avondwandeling maken,
maar door de regen staat de rivier die we over zouden moeten steken te hoog.

Dag 7 NP Corcovado – Carate – Puerto Jimenez
Ook nu weer heeft het ’s nachts stevig geregend en ook de rest van de dag zal het regenen.
Er valt niet veel te doen dan te lezen.
Gelukkig heb ik m’n ebook reader bij me met voldoende boeken erop.
’s Middag ga ik terug naar Puerto Jimenez, tenminste dat is de bedoeling.krokodil
Als ik net op weg ben richting Carate,
komt de paardenman die met m’n bagage vooruit was, weer tegen.
In het spaans geeft hij aan dat het niet mogelijk is om verder te gaan, de rivieren staan te hoog.
Na wat overleg met manager van La Leona, gaat er een extra gids mee.
Over het strand moeten we steeds vaker riviertjes oversteken.
De laatste rivier staat zelfs ruim kniediep.
Met een camionetta gaan we vanaf Carate naar de plek waar de rivier staat.
Deze laatste rivier is echt heel breed geworden en stroomt behoorlijk snel.
De paardenman besluit als eerste te gaan, met mijn rugzak op z’n nek.
Al snel valt hij in de rivier en wordt een paar meter meegesleurd.
Ik kan h’m nog net bij z’n jas pakken.
Op een andere plek is het met veel moeite wel mogelijk om de rivier over te steken.
Met de 4×4 taxi terug naar Puerto Jimenez.
Op de heenweg was deze weg al hobbelig, nu is het 1 grote rivier geworden.
Bij het uitstappen in Puerto Jimenez blijken mijn wandelschoenen in de open achterbak gestaan te hebben.
Ze zijn kletsnat en heb ik heb ze morgen hard nodig.
Gelukkig heeft mijn kamer 3 ventilatoren.
Ze zet voluit aan, hang alle natte kleren op en zet mijn schoenen voor de ventilatoren.
Met wat geluk drogen ze nog.

Dag 8 Puerto Jimenez – San José – Tarcóles
Mijn wandelschoenen zijn gelukkig droog.
Met wederom een Cesna Caravan vlieg ik terug naar San José.
Het is relatief rustige vlucht met weinig turbulentie.
valkHaal mijn bagage op bij Casa Tago en krijg zelfs nog een gratis ontbijtje.
Ga vandaag naar Tarcóles, vlakbij NP Carara.
Eerst met de bus naar Atenas en daarna met een andere bus naar Tarcóles.
Helaas zet de buschauffeur me niet in het plaatsje uit, maar op de brug over de Tarcóles rivier.
Tja m’n spaans is nog niet zo heel erg goed…..
Met een andere bus kom ik uiteindelijk in het plaatsje aan.
Volgens de LP zou er een hotel in Tarcóles zitten.
Jammer genoeg blijkt dit hotel al een paar maanden dicht te zitten.
Verder zijn er geen hotels in Tarcóles.
Na wat rondvragen kan ik een huis huren voor slechts $25.
Ook Tarcóles ligt aan de Atlantische oceaan,
maar het strand nodigt niet echt uit om te gaan zwemmen.
Tarcóles zelf stelt niet veel voor.
Achter het huis zitten diverse grote rode papegaaien (red macaws).

Dag 9 Tarcóles
Na een ontbijt van Gallos Pinto met roerei, ga ik op weg naar NP Carara.
Het park gaat al snel open en samen met Tsjechisch stel nemen we een gids.
We zien niet veel dieren, maar krijgen wel uitleg over de diverse bomen.
Wel zien we een klein giftig kikkertje in de holte van een boom en een grote leguaan.krokodil2
Na de rondleiding brengt de gids ons naar de brug over de rivier Tarcóles.
Beneden liggen heel veel krokodillen te zonnen.
Sommige zijn wel 5 meter lang.
Terug in Tarcóles regel ik een krokodillentour voor 16 uur.
Achter mijn huis zijn de red macaws weer aan het eten.
Al snel komt de buurvrouw naar me toe om en
zegt in het spaans dat de tour al om 14 uur begint,
terwijl het nog 2km lopen is naar het vertrekpunt.
De rest van de groep staat al te wachten en
we zien nog een toekan van heel dichtbij vruchten eten.
Met die grote snavel en felle kleuren is
het echt een hele mooie vogel om te zien.
De boottocht over de Tarcóles rivier is erg leuk.
We zien veel vogels, waaronder een paar valken, reigers en een ooievaar.
Uiteraard zien we ook veel krokodillen.
Er leven 25 krokodillen op iedere kilometer rivier.
De bootsman stapt ook nog uit om een van de crocs een stukje vis te voeren.
De kaken van croc klappen met veel lawaai op elkaar.

Dag 10 Tarcóles – Monteverde
Aangezien er in Tarcóles niet veel meer te doen is, ga ik verder naar Monteverde.
Eerste met de bus naar Puntearenas waar ik 3 uur moet wachten.
Het is bloedheet in Puntearenas.
Dit is een soort schiereiland, omringd door 2 zeeën.
Diverse keren wordt me gevraagd of ik interesse heb ik drugs.
Helaas….
De busrit naar Monteverde duurt bijna 4 uur.
Het laatste stuk is de weg echt heel slecht.
In Monteverde is het een stuk frisser dan aan de Atlantische kust.
Ondanks dat Monteverde in het cloud forest ligt, zijn er geen wolken.
Bij het uitstappen staan er allerlei mannetjes klaar die je een hotel proberen aan te smeren.
Aangezien ik mijn keuze al gemaakt heb, is dit niet nodig.
Toevallig staat de eigenaar van het hotel waar ik naar toe wil er ook.
Hij laat me zien hoe ik er naar toe moeten.
Bij hotel Vista al Golfo heb ik een privé kamer met warme douche en incl ontbijt en gratis internet voor slechts $15.
De kamer is klein, maar schoon en de warme douch is echt goed.
De eigenaar en z’n zoon zijn erg vriendelijk en leggen van alles uit over wat er te doen is in Monteverde.

kikkerDag 11 Monteverde
Na het ontbijt ga ik eerst naar de Frog Pond.
In een aantal terrariums zitten de verschillende kikkers die je in Costa Rica kunt tegen komen.
Van hele kleine giftige kikkers tot een grote pad van 16cm.
Deze laatste zal ik later nog in het echt zien.
De meest bekende kikker in Costa Rica is de red eye tree frog.
Deze kikker heeft fel rode ogen, een groen boven lichaam en oranje poten.
Erg kleurrijk dus.
Helaas laat deze kikker overdag niet z’n mooie kleuren zien.
Gelukkig is het kaartje ook ’s avonds geldig.
De rondleiding is interessant en het is leuk om de vele kikkers te zien.

’s Middags doe ik een Canopy tour.
Hierbij krijg je een harnas aan en tussen de bomen zijn kabels gespannen.canopy
Je zweeft over een kabel tussen de bomen.
De eerste 3 kabels zijn vrij kort om te wennen en om te leren hoe je moet remmen.
Ik heb het al eerder in Ecuador gedaan, dus weet al wel hoe het gaat.
De andere kabels variëren van lengte tussen de 300 en 750 meter.
Het is echt super gaaf om te doen. De uitzichten zijn fantastisch.
Door de snelheid vergeet je soms om rond te kijken.
Aangezien ik de enige ben vanmiddag, gaat het vrij snel allemaal.
De laatste kabel is een kilometer lang.
Het gaat zo snel dat je jammer genoeg al binnen een minuut weer aan de overkant bent.

Dag 12 Monteverde
Na een vroeg ontbijt wordt ik met een busje naar het Santa Elena Reserve gebracht.
Samen met 2 andere stellen en een goede gids lopen we 3 uur door het primaire regenwoud.
De gids vertelt onder andere dat bepaalde wespen aangetrokken worden door Deet (anti muggen middel).
Normaal gesproken zijn er veel wolken (we zijn tenslotte in het cloud forest) in dit gebied, maar nu is het helder.
Hierdoor laten de dieren zich niet makkelijk zien.
Na afloop van de tocht, hoort de gids van een andere gids dat er ergens een luiaard zit.
Als er geen andere toeristen komen, wil hij ons nog wel keer meenemen.
Na een poosje gewacht te hebben, kunnen we nog een mooie wandeling maken.
De luiaard is alleen met een telescoop te zien. We zien een dier met heel veel haar die hoog in de boom hangt.
Des te meer respect voor de gids die de luiaard met het blote oog zag.

tarantula
’s Avonds maak ik een avondwandeling.
De grote groep wordt verdeeld over 3 gidsen.
Vlakbij het restaurant ligt een tarantula.
Deze vogelspin is door een wesp gestoken en daardoor verlamd.
De wesp heeft eitjes in de vogelspin gelegd en de vogelspin
zal later als eten dienen voor de larven.
De nachtwandeling is erg leuk en we zien veel dieren.
We zien o.a. een groene- en een gele adder, luiaard, jagarundi, sprinkhanen,
wandelende takken, neusbeertjes en nog een vogelspin.

Dag 13 Monteverde – La Fortuna
Vandaag op weg naar La Fortuna, bekend vanwege de Arenal vulkaan.vulkaan
Eerste 1,5 uur over slechte weg met een minibusje.
Hierna met een bootje een klein half uurtje varen over het Arenal meer.
Vanaf de boot heb je mooi uitzicht op de vulkaan.
Ik laat me naar Hotel Dorothy brengen.
Een kamer is hier slechts $14.
Loop een rondje door La Fortuna, maar vind er niet veel aan.
Heel veel tour operators die tourtjes naar de vulkaan proberen te verkopen.
Ik had echter al van de andere toeristen gehoord
dat de vulkaan al een paar maanden niet meer actief is.
Dit wordt echter niet verteld als je interesse toont in een tour.
Daarnaast is de vulkaan bijna altijd gehuld in de wolken.

Sinds ik in Costa Rica ben, ga ik redelijk op tijd naar bed (21:30/22:00),
maar sta meestal ook vroeg op.
Helaas lukt het me vanavond niet om te slapen.
Een stel Amerikaanse jongens maken tot diep in de nacht lawaai.
Heb dan al het besluit genomen om de volgende dag naar een ander hotel te gaan.

Dag 14 La Fortuna
Aangezien er geen ontbijt geserveerd wordt, ga ik voor het ontbijt nog even langs een aantal hotels om te kijken of ik daar kan overnachten.
Uiteindelijk kom ik bij Cabinas Tinajas uit.
De eigenaresse spreekt geen Engels, maar mbv mijn simpele Spaans kunnen we toch communcieren.
Ze heeft 4 kamers. Elk met een elektrische douche, fan en tv.
Daarnaast heeft ze nog 2 super lieve honden.
Haal m’n spullen op bij Hotel Dorothy en geef aan waarom ik nu al vertrek.
Ik weet niet zeker of de boodschap overkomt, maar dat is niet mijn probleem.

watervalOnder het genot van lekker kopje Costa Ricaanse koffie regel ik bij de eigenaresse ook een tour over de Caño Negro rivier voor de volgende dag.
Na al dit geregel loop ik de watervallen van La Fortuna.
Deze liggen zo’n 4km buiten La Fortuna.
De laatste 2km gaan echt steil omhoog.
Onderweg zie ik nog een mooie toekan.
De entree van de watervallen is $10.
Vind dit wel een nadeel van Costa Rica.
Overal wordt geld voor gevraagd.
Om bij de waterval te komen, moet je een pad volgen wat redelijk steil naar beneden gaat.
De waterval is +/- 50 meter hoog en best mooi om te zien.
Ik ga nog even zwemmen, maar het water is wel wat aan de frisse kant.
Tijdens het eten van een lekkere salade in La Fortuna, kan ik Ajax – Psv rechtstreeks kijken.
Voetbal is in Costa Rica volkssport nummer 1.
Als ze merken dat je uit Nederland komt, beginnen ze ook altijd over Brian Ruiz.

Dag 15 La Fortuna
Al vroeg ik opgehaald voor de Caño Negro tour.
Onderweg stoppen we bij een brug waar veel grote leguanen liggen.
In een overdekte boot varen we zo’n 2 uur over de Caño Negro rivier.hagedis
De boot vaart langzaam en keert regelmatig om iedereen de kans te geven om de vele vogels, hagedissen, apen en vleermuizen te zien.
Een van de opvallendste dieren is de groene basilisk hagedis.
Deze wordt ook wel Jesus- of Jezus Christushagedis genoemd, vanwege het vermogen om enkele tientallen meters over het water rennen.
Hierbij wordt een snelheid bereikt van zo’n 12-15 kilometer per uur
We zien ook nog een vogel (sorry ben z’n naam vergeten) die niet kan vliegen als z’n vleugels nat zijn.
Hij is de hele dag bezig met z’n vleugels aan het drogen.
Als hij een vis gevangen heeft, zie je deze vogel als een soort slang door het water naar de kant zwemmen.

Dag 16 La Fortuna – Puerto Viejo de Sarapiqui
Neem de vroege bus naar San Carlos Ciudad Quesdad.
Volgens internet gaat de aansluitende bus naar Sarapiqui om 8 uur.
Helaas de bus gaat pas om 10 uur en moet dus 2 wachten.
Lange leve de ebook reader.
De bus naar Sarapiqui stopt zo’n beetje om de 100 meter.
Hierdoor duurt de rit bijna 3 uur.
Vervolgens met de taxi naar Posada Andrea Christina.
Krijg een grote met 3 bedden.
De tuin van de posada is erg mooi.
Er leven dan ook veel vogels.
Mijn plannen zijn wat veranderd ten opzichte van het oorspronkelijk plan.
Doordat ik in Tarcóles, Monteverde en La Fortuna een dagje korter ben gebleven,
heb ik tijd om een extra plek te bezoeken.
Na lang nadenken heb ik besloten om naar Rara Avis te gaan.
Dit is een privé regenwoud in de buurt van Sarapiqui.
Ik heb al emailcontact gehad met het kantoor van Rara Avis in Horquetas,
maar er zijn nog wat onduidelijkheden.
Daarom neem ik een taxi naar het kantoor.
De onduidelijkheden worden snel weggenomen en na het uitzoeken van een paar laarzen ga ik weer terug naar Sarapiqui.
De laarzen zijn “verplicht” ivm de vele riviertjes die overgestoken moeten worden en de slangen die in het gebied zitten.

Dag 17 Rara Avis
Om 9 uur ben ik bij het Rara Avis kantoor.tractor2
Samen met een Duits/Turks (Keishi en Rahmi) stel gaan we naar het privé regenwoud.
Eerst 3 uur met een tractor omhoog en daarna nog 3km door de jungle lopen.
Omdat de kar die achter de tractor zit, kapot is, zitten we de eerste 5km op de tractor.
Het pad gaat omhoog over grote keien en door heel veel modder.
Alleen een tractor kan hier omhoog.
Als we bij El Plastico zijn, worden we opgewacht door 2 enthousiaste honden.
Ze zijn erg blij om weer toeristen te zien.
Waarschijnlijk omdat ze daar veel aandacht van krijgen.
Vanaf El Plastico lopen we het laatste stuk naar de lodges.
Het is een leuk pad, dwars door de jungle, waarbij we regelmatig allerlei riviertjes moeten oversteken.
Boven heeft men een restaurant en een aantal lodges gebouwd.
Aangezien men de komende dagen vol zit, slaap ik in de Riverside lodge.
Deze lodge heeft in theorie licht en warm water, dit in tegenstelling tot de andere lodges.
Om bij mijn lodge te komen moet ik wel 10 minuten door de jungle lopen.
Overdag niet zo erg, maar ’s nachts is dit toch minder prettig.
Het uitzicht op het regenwoud vanaf het balkon is wel fantastisch.

Zeker aangezien er in het gebied veel giftige slangen en andere dieren voorkomen.
Gids Josuha legt het e.e.a. uit over Rara Avis.
Rara Avis heeft 30km aan trails, waar we gebruik van mogen maken.
Alle maaltijden zijn inclusief.
Ook dagwandelingen onder begeleiding van de gids zijn gratis.
Op een blad, vlakbij het restaurant, ligt een eye-lash viper.
Deze is zo’n 90cm lang en behoorlijk giftig.
Joshua waarschuwt me om niet te flitsen, want de slang kon dan wel eens aanvallen.
Het aparte is dat een baby slang net zo giftig is, als een volwassen slang.

De hele dag heeft het stevig geregend, maar ’s avonds is het droog.
Aangezien we in het regenwoud zitten en je nooit weet wanneer het droog is,
sprinkhaanbesluiten we om ’s avonds een avondwandeling te maken,
onder begeleiding van Joshua.
We zien een aantal kikkers, sprinkhanen, wandelende takken en andere insecten.
Op het laatste zien we ook nog een dunne slang (green parrot snake).
Bij terugkomst op m’n kamer, staat me een verrassing te wachten.
Aan de buitenkant van het muskietennet zit een grote bulletmier.
Een beet van een bullet ant is net zo pijnlijk als geraakt worden door een kogel.
De pijn duurt ook nog eens 24 uur.
Niet echt lekker om door deze vriend gebeten te worden.
Ik neem geen risico en maak de mier dood en controleer de rest van het muskietennet en het bed.
Om de een of andere reden slaap ik die nacht toch wat onrustig……..

Dag 18 Rara Avis
Na een Costa Ricaans ontbijt maken we ’s ochtends een mooie wandeling van zo’n 3 uur over 1 van de vele trails.
Joshua gaat ook weer mee.
Het is (nog) droog en zelfs de zon schijnt.
Het regent hier 340 dagen in het jaar.
Niet de hele dag door, maar ze hebben op z’n minst een stevige bui.
We zien niet veel dieren, maar het is heerlijk om door dit primaire regenwoud te lopen.
Helaas worden we wel lek geprikt door de muggen.
Als we weer terug zijn, loopt er bij het restaurant een neusbeer.
Verder vliegen er veel kolibries.
Deze zijn erg agressief naar elkaar toe, maar ook naar andere dieren die in de buurt komen.
Zelfs de slang die naast het restaurant ligt, vallen ze lastig.
Blijkbaar zijn te snel voor de slang om als prooi te dienen.
Na de lunch begint het stevig te regenen.
Ik ben net op tijd terug bij het restaurant, om te voorkomen dat ik kletsnat wordt.
Rest van de dag lekker in een hangmatje gelegen.
rode_bloem
Dag 19 Rara Avis
’s Ochtends is het weer droog.
De grote groep die gisteren gearriveerd is, gaat met Joshua mee.
Met z’n drieën volgen we de Nicholas trail.
Hierna wandelen we nog naar het uitzichtpunt op de watervallen.
Vlakbij zitten een paar apen hoog in de boom ons aan te kijken.
Verder zien we niet veel dieren.
Ook nu weer begint het na de lunch stevig te regenen.
Helemaal verzopen komt er een groep Belgen binnen.
Zij maken een rondreis met de reisorganisatie Joker (type backpackersreis met een groep).
Helaas hadden ze een beetje pech met de tractor, na een paar kilometer ging de band van de velg.
Hierdoor moest de tractor terug naar Horquetas.
Een gedeelte is toen maar naar boven gelopen.

Dag 20 Rara Avis – Sarapiqui
Helaas ga ik vandaag weer weg bij Rara Avis.
Vond het erg mooi en ben blij dat ik dit gedaan heb.
Om 5:15 al op, want om 6 uur staat het ontbijt al klaar.
Na het ontbijt naar El Plastico gelopen.
Ik heb bijna geen profiel onder mijn laarzen en glij dan ook regelmatig bijna uit.
Vanaf El Plastico weer met de tractor terug naar beneden.
Sommige besluiten om te gaan lopen, wat eigenlijk net zo snel is als de tractor.
Ik vertrouw dit mijn achillespees nog niet toe, anders had ik het ook wel gewild.
Bij het kantoortje van Rara Avis neem ik afscheid van Keishi en Rahmi en neem de bus naar Sarapiqui.
Neem weer een kamer bij Posada Andrea Christina en geef meteen een vuilniszak met was af.
Tot mijn verbazing is deze ’s avonds al klaar.

Dag 21 Puerto Vvogelsiejo de Sarapiqui
Het ontbijt bij Posada Andrea Christina is echt geweldig.
Eigengemaakt bruin brood, jam, kaas en andere vleeswaren.
Eea geserveerd in een schitterende tuin.
Vanaf de ontbijttafel heb je uitzicht op een voederplank, waar de kleurrijkste vogels af en aan vliegen.
Ook de huiskat vindt de vogels erg interessant, maar na een emmer water zien we hem niet meer terug.
Een grote eekhoorn pikt een banaan van de voedertafel en even later zien we de schil naar beneden vallen.
Kan echt uren naar dit soort dingen kijken.

Ga vandaag naar Helconia Island.
Dit is een eiland met veel Helconia’s, bomen en dieren.
Jammer genoeg weet de buschauffeur niet waar het is en stap ik veel te vroeg uit.
Gelukkig krijg ik een lift van een stel Nederlanders die in hetzelfde B&B overnacht hebben.
Ook vandaag is het slecht weer en er valt dan ook weinig te zien op Helconia Island.red_eye_tree_frog
Aan het einde van de middag neemt Alex, de eigenaar van het posada,
me mee naar een project, genaamd Tierra Hermosa, van hem.
Hij heeft net buiten Sarapiqui een groot stuk grond,
wat een voormalig palmplantage is geweest.
De bedoeling is om hier weer regenwoud van te maken.
Ook vangt hij hier gewonde dieren, die later terug gezet worden in de natuur.
Er zitten een uil, 2 papegaaien en een aapje.
Als het bijna donker is, gaan we op zoek naar de red eye tree frog.
Na wat zoeken zien we er een paar.
Het is echt heel gaaf om deze kleurrijke dieren in het wild te zien.
Er schijnen ook veel fer-de-lance slangen te zitten, maar deze zien we niet.
Dit is de gevaarlijkste slang van Costa Rica.
Deze slang spuit gemiddeld 105mg gif in je bij een beet, terwijl slecht 50mg al voldoende is om dood te gaan.

Dag 22 Sarapiqui – Tortuguero
In plaats van met het openbaar vervoer (3 x bus en 1 x de boot) naar Tortuguero te gaan,
ga ik met de Belgische Joker groep mee,
die ik in Rara Avis heb leren kennen, met een directe boot naar Tortuguero.
Het is wel wakaaimant duurder dan het openbaar vervoer, maar de boottocht is erg mooi.
We varen langs de grens met Nicaragua en moeten een aantal keren stoppen bij de grenspolitie.
In het begin varen we niet al te snel om alle vogels, apen en kaaimannen te zien.
Na de lunchstop gaat het harder over de rivieren en kanalen richting Tortuguero.
Tortuguero is vooral bekend vanwege de vele schildpadden die in augustus – september hun eitjes komen leggen.
Eind november zie je er nauwelijks nog schildpadden.
Toch is het wel een mooi plaatsje aan de Caribische kust.
De sfeer is hier erg relaxt.

De mensen zien er ook anders uit, namelijk meer Afro-Caribisch.
Tortuguero wordt omgeven door kanalen.
’s Avonds zie ik nog een enorme pad van bijna 16cm.
Hij is echt huge…..

Dag 23 Tortuguero
Vroeg op om een tochtje over de kanalen van Tortuguero te maken.
De bootsman is 84 jaar oud en heeft desondanks goede ogen.
We zien o.a. een otter, diverse reigers, kingfisher een basilisk hagedis.
’s Middags loop ik de trail van het Nationale Park.
Zie een aantal spinnen en een eye-lash viper.
Er vliegen ook heel veel muggen.
Over het strand loop ik terug naar het hotel.

Dag 24 Tortuguero – Cahuita
Het einde van deze reis nadert en ik ga vandaag naar Cahuita om de laatste paar dagen aan het strand af te sluiten.
Eerst met de boot naar Moín. Deze boot komt echter 45 minuten te vroeg, maar gelukkig ben ik zo goed als klaar met inpakken.
De boottocht duurt 2,5 en gaat full speed over de kanalen van Tortuguero.
Vanaf Moín kun voor $10 naar Limon, maar kunt ook voor 45 dollar cent met de bus.
Als rechtgeaarde Nederlander neem ik natuurlijk de goedkopere bus.
Vanaf Limon neem ik de bus naar Cahuita, die voor de verandering eens lekker door rijdt.
Besluit om de laatste paar dagen wat luxer te gaan zitten en neem een bungalow bij Ache.
Na wat onderhandelen krijg ik een eigen bungalow voor $35.
De tuin grenst aan het Nationale Park en er zijn dan ook veel vogels en apen.
Cahuita ligt aan de Caribische zee.

Dag 25 Cahuita
De hele dag in m’n hangmatje een boek zitten lezen.
Ook wel eens lekker.
’s Nachts begon het met regen en dit duurt tot het einde van de middag.
Als ik naar de hoofdstraat loop om te ontbijten, staat het water ruim kniediep.
Het aparte is, dat als het iets minder hard regent, het water ook weer heel snel wegzakt.
Ondanks de regen is de temperatuur aangenaam.

Dag 26 Cahuita
Het is eindelijk droog en dan is het ook meteen goed heet in Cahuita.
Na een lekker uitgebreid ontbijt met veel fruit neem ik de bus naar het Sloth Orphange, zo’n 15km buiten Cahuita.
Hier worden luiaards opgevangen.
Eerst krijg ik een film te zien met uitleg over deze fascinerende dieren.
Na een veel te korte boottocht, krijg ik een aantal luiaards zien.
Je hebt luiaards met 2 tenen en met 3 tenen.
Degene met 2 tenen leven voornamelijk ’s nachts en die met 3 tenen overdag.luiaard
Ze zijn echt heel lief.
De haren zijn wel hard, maar desondanks hebben ze wel een hoog knuffelgehalte.
Deze dieren hebben, net zoals dolfijnen, een natuurlijk glimlach op een snuit.
Ze hebben ook een aantal baby luiaards, die nog veel liever zijn.
Erg leuk om deze dieren die ik tot nu toe alleen hoog in de bomen had gezien, nu van zo dichtbij kan zien.
Als ik weer terug ben in Cahuita, loop ik nog even het nationale park in.
Doordat de rivier te hoog staat, kom ik alleen niet verder dan 2km.
Het is een vrij breed pad en op de heenweg zie ik, op wat apen na, niet veel.
Op de terugweg wijst een local me op een grote leguaan en een gele adder.
Toevallig komt er ook politie aan en van hun mag ik de bosjes in om een betere foto te maken.
Ze beweren dat deze giftige slang slaapt en dat ik rustig dichterbij kan komen,
maar ja, als ik met m’n grote voeten aan kom lopen, zal de slang inmiddels wakker zijn.
Kom dus maar niet te dichtbij…
De slang is overigens wel erg mooi met die felle gele kleur.

Dag 27 Cahuita
De zon is nu echt gaan schijnen! Heerlijk.
Heb van een backpackster de tip gekregen om naar Tree of life te gaan.
Dit is een botanische tuin en worden ook dieren opgevangen.blue_morphoHet is 3km lopen vanaf Cahuita.
Tree of Life is opgezet door de Nederlandse Patricia.
De botanische tuin is erg mooi en informatief opgezet.
Bij iedere boom/plant staat een bordje met een korte uitleg.
Zie ook nog een groene toekan, maar voordat ik m’n camera gepakt heb, vliegt hij al weer weg.
Er is ook een vlindertuin in aanbouw.
Hier vliegen een aantal Blue Morpho’s.
Dit zijn grote, licht blauwe vlinders.

Kan een paar mooie foto’s maken van een Blue Morpho die met z’n vleugels open, op het gaas zit.
Patricia legt me uit, dat dit komt, omdat deze vlinders bijna hun langste tijd gehad hebben.
Een Blue Morpho leeft gemiddeld 3 weken en naar mate ze langer leven neem de blauwe kleur af.

Dag 28 Cahuita – San José – Alajuela
M’n laatste ontbijt aan de Caribische kust.aricari
De bus naar San José zou om 10 uur vertrekken,
maar als ik 9:30 aan komt lopen, rijdt de bus net weg.
Gelukkig stopt de chauffeur en kan ik nog mee.
Anders had ik 2 uur moeten wachten.
Het is een directe bus, die alleen in Limon eventjes stopt.
Lekker snel rijden we door een golvend, groen landschap naar de hoofdstad van Costa Rica.
De bus stopt bij de Caribische terminal van San José.
Ik heb slechte verhalen gelezen over het verkeer in San José en besluit dan ook om een taxi te nemen naar de busterminal van Alajuela.
Het verkeer is inderdaad hectisch en de taxichauffeur rijdt erg agressief.
De bus naar Alajuela vertrekt meteen en doet er 45 minuten over.
Hierna is het nog een paar minuten lopen naar Hotel Casa Tago, waar ik ook begonnen ben.
Ik word weer hartelijk ontvangen en de eigenaresse is erg benieuwd hoe ik het gehad heb.
Koop in Alajuela nog een mooie hangmat.

Dag 29 Alajuela – Panama City – Amsterdam
Vandaag vlieg ik terug naar het koude Nederland.
Doe rustig aan en loop nog even Alajuela in.
Op m’n laatste dag is het behoorlijk warm.
Om Costa Rica te mogen verlaten, moet je $26 luchthavenbelasting betalen.
De vlucht naar Panama is behoorlijk turbulent.
Op het vliegveld van Panama moet ik 2 uurtjes wachten.
Met KLM vlieg ik terug naar Nederland.
In Nederland is het mistig, waardoor we een half uur in de wacht worden gezet.