Inleiding
Een goede vriendin vroeg plotseling of ik zin had om een weekje naar Istanbul te gaan.
Normaal gesproken zou ik niet zo snel 2 x achter elkaar naar dezelfde plaats gaan. Zeker niet binnen zo’n kort tijdsbestek.
Istanbul heeft echter wel m’n hart gestolen, dus vandaar dat ik het deze keer
Hoogtepunten:
- Hagia Sophia
- Blauwe moskee (vooral ’s avonds)
- Princess Islands
- Kariye Muzesi (Chora)
- Eyüp moskee
- Gülhane park (vlakbij het Topkapi paleis)
- Üsküdar
Meer informatie over deze reis:
Reisverslag Stedentrip Istanbul
Dag 1 Amsterdam- Istanbul
Na een soepele vlucht met Turkish Airlines komen we aan het einde van de middag aan in Istanbul.
Met het openbaarvervoer gaan we vanaf het vliegveld naar het hotel in Sirkeci.
We kopen per persoon 2 tokens voor de metro en tram (3TL per stuk)
Allereerst nemen we de metro vanaf het vliegveld en stappen uit in Zen…(6 haltes)..
Hiervandaan pakken we tram richting Kabatas. We stappen uit bij de halte Gülhane.
Dan nog een klein stukje lopen en we zijn bij het Asur hotel.
Het Asur hotel is een prima hotel, midden in een straatje met restaurants.
We hebben een kamer aan achterkant. Lekker rustig en we horen zelfs de moskeeën niet.
We frissen ons even snel op en gaan dan meteen door naar het oude gedeelte van Sultanahmet.
Ik blijf het een fantastisch gezicht vinden, de Blauwe moskee verlicht met op de achtergrond de Aya Sofia.
We lopen de Blauwe Moskee nog even binnen, die ’s avonds heerlijk rustig is.
Dag 2 Sulthanahmet
Vandaag gaan we de bezienswaardigheden in Sulthanahmet bekijken.
We beginnen met het Topkapi paleis. Het is meer een museum. Vind het persoonlijk wat tegenvallen.
Door de drukte kun je ook niet alles even goed zien.
Voor de Harem moet je een apart kaartje kopen. Hier krijg je wel een goede indruk hoe de Sultans vroeger leefden.
Bij het Hagia Sophia staat een enorme rij. We lopen daarom door naar het Yerebatan Cistern.
De Basilica Cisterne is de grootste van de honderden oude waterreservoirs die liggen onder de stad Istanbul.
De stortbak heeft de capaciteit om 100.000 ton water op te slaan,
ondanks het feit dat hij vrijwel leeg staat vandaag de dag met slechts een paar meter van het water langs de onderkant.
In de stortbak zwemmen vele grote, en kleine vissen.
In de Basilica Cisterne is het behoorlijk donker, waardoor fotograferen lastig is.
We rusten eve
n wat op de bankjes voor de Blauwe moskee
en lopen vervolgens door de smalle straatjes achter de Blauwe moskee richting de moskee Sokollu Mehmet Pasha.
Het is even zoeken, maar deze moskee is het hele kleine broertje van de Hagia Sophia.
Het gebed is net begonnen en alleen de mannen mogen naar binnen.
Na de lunch is de rij bij de Hagia Sophia zo goed al verdwenen.
We kopen een kaartje en gaan naar binnen.
De Hagia Sophia is een voormalige Orthodoxe basiliek, later werd het een moskee en tegenwoordig is het een museum.
De kerk bevat een grote collectie heilige relikwieën
De koepel van de Hagia Sophia is enorm mooi.
Achter de Hagia Sophia ligt het Gülhane park. Een mooi, groen park.
Op het einde van het park kun je omhoog lopen en boven zitten een aantal restaurantjes waar je voor 12TL een pot thee kunt krijgen.
Hiervandaan heb je ook een schitterend uitzicht over de Bosphorus.
Echt een heerlijke plek.
Dag 3 Kariye (Chora), Eyup en Spice Bazaar
We willen vandaag het Kariye museum, ook wel Chora kerk genoemd, bezoeken.
Vanaf Gülhane nemen we de tram naar Topkapi. Ondanks dat ik er vorig jaar ook al ben geweest, is het even zoeken, welke kant we op moeten.
Langs de stadsmuur lopen we tot een grote kruizing.
Hier weet ik het even niet meer en we vragen de weg.
De Turkse meneer is vervolgens zo vriendelijk om ons helemaal naar de Chora kerk te brengen.
Erg aardig. We bedanken hem en proberen hem nog wat toe te stoppen, maar dat weigert hij.
Voor degene die deze mooie kerk nog eens willen bezoeken, hier een korte beschrijving hoe je bij de Chora kerk komt.
“How to get to Chora”:
– Vanaf Sultanahmet neem de tram en stap uit bij Topkapi.
– Loop naar boven en loop richting de stadsmuur die je voor je ziet.
Volg deze stadsmuur en houd de muur aan je rechterhand.
Loop onder het metro station
door en zorg dat je bij de uitgang weer de stadsmuur aan je rechterhand houdt.
Voor je, zie je al een grote moskee. Vlak voor de moskee, loopt een drukke weg.
Aan de overkant van deze weg ligt een bushalte.
Steek de drukke weg over en ga na de bushalte linksaf omhoog.
Hierna de 2 weg rechts en je bent bij de Chora kerk.
De Chora kerk is een van de best bewaarde Byzantijnse kerken en niet zo heel erg groot.
Maar van binnen is deze kerk zo enorm mooi. Het hele interieur bestaat uit mooie mozaïeken en fresco’s.
Echt schitterend.
Er is ook een leuke tuin met veel jonge katten. Erg leuk om even te zitten en te spelen met de katten.
Aangezien we vrij dichtbij de Eyup Sultan moskee zitten, nemen we een taxi naar Eyup.
De moskee werd gebouwd door Mehmet de Veroveraar op het graf van Halid bin Zeyd Ebu Eyyûb (bekend als Eyüp Sultan), 
het boegbeeld van de profeet Mohammed.
De Eyup Sultan moskee is een echte pelgrims plaats en op vrijdag is het er enorm druk.
De moskee heeft een bepaalde sereniteit die me erg aanspreekt.
In tegenstelling tot veel andere moskeeën Istanbul, zie je hier de mensen rustig de koran lezen.
We blijven een poosje in de moskee zitten om eea op ons in te laten werken.
Als het gebed begint, worden we weggestuurd, omdat er blijkbaar alleen mannen binnen mogen zijn.
Vervolgens lopen we langs de begraafplaats omhoog naar Pierre Lotti, een restaurantje bovenop de heuvel.
Wederom een heerlijk uitzicht over de Bosphorus.
Helaas is de ferry van Eyup kapot, waardoor we de bus terug moeten nemen naar Eminönü.
We hebben nog energie en besluiten om naar de Galatatoren te lopen.
Hier staat echter een beste rij en we hebben geen zin om te wachten.
Daarom lopen we nog wat door Taksim. Niet echt een wijk die me kan bekoren.
In Istanbul zie je veel Turken aan een waterpijp (nargile) lurken.
Na het eten besluiten we daarom eens gek te doen en nemen we een waterpijp.
De tabak op zich heeft best een lekkere smaak, maar voor de rest merk je er weinig van.
Het is wel leuk om te doen.
Dag 4 Süleymaniye Mosque, Spice Bazaar, Üsküdar
Het weer is vandaag niet al te best. Het regent een beetje en het ziet er niet naar uit dat het snel opklaart.
We besluiten om eerst naar de Süleymaniye Moskee te gaan.
De Süleymaniye Moskee is de op 1 na grootste moskee van Istanbul.
De Süleymaniye Moskee werd gebouwd in opdracht van Sultan Süleyman en duurde 8 jaar.
Het aparte / mooie van de Süleymaniye Moskee is, dat de koepel licht rose is.
Via wat achteraf straatjes komen we bij de Spice bazaar uit.
Aangezien de Spice bazaar overdekt is, is het een ideale plek om te bezoeken als het regent.
We kopen allebei een waterpijp en nog wat Turks fruit.
Als lunch bezondigen we ons aan de baklava. Heerlijk!
Hierna pakken we de boot naar Üsküdar aan de Aziatische zijde van Istanbul.
De wijk Üsküdar is de oudste gevestigde residentiële buitenwijk van Istanbul.
Het heeft een meer ontspannen sfeer dan de drukke Europese kant van de stad,
maar ligt direct tegenover de oude stad van Eminönü en het vervoer over de Bosporus is gemakkelijk per boot of brug.
De moskee van Üsküdar staat in de steigers, waardoor we de ingang niet kunnen vinden.
We zoeken de steile, achteraf straatjes van Üsküdar op en zien veel gekleurde flats met veel schotels.
Vind het altijd wel leuk om zomaar, doelloos door een onbekende wijk te lopen.
Apart is dat de katten in Üsküdar veel schuwer zijn, dan in de rest van Istanbul.
Via via komen we bij het Fethiye park uit, een mooi park aan de rand Üsküdar.
Langs de rivier lopen naar Kiz Kulese (Leandertoren).
De Leandertoren is een toren op een klein eilandje gelegen aan de zuidelijke ingang van de Bosporus.
Kiz Kulesi is nu een café / restaurant waar je met een bootje naar toe kunt.
We nemen de boot weer terug naar Eminönü.
’s Avonds lopen we nog even naar de Blauwe Moskee.
Helaas is het avondgebed net begonnen, waardoor we niet naar binnen mogen.
Een bewaker weet ons tegen een kleine vergoeding, via een zijingang naar binnen te loodsen.
Er zijn voor de rest geen andere toeristen.
Vind het om de een of andere reden altijd wel indrukwekkend om dit te zien.
Dag 5 Prinsesseneilanden (Princess Islands)
Het belooft een mooie dag te worden en daarom gaan we naar de Prinsesseneilanden (Princess Islands).
De ferry terminal ligt bij in Kabatas.
We zijn precies op tijd en kopen voor 10TL pp een retourtje.
De Prinsesseneilanden bestaan uit 9 eilanden, waarvan er 4 bewoond zijn.
Hiervan is Büyükada de grootste.
Büyükada is de laatste stop van de ferry.
Op Büyükada rijden geen auto’s.
De enige vervoersmiddelen zijn paard en wagen (faeton), fiets of een soort scootmobiel.
We huren een fiets en fietsen eerst naar het plein.
Onderweg zien we mooie Ottomaanse huizen.
Bij het plein stallen we onze fiets en lopen omhoog naar het Sint-Jorisklooster.
Een mooi erg mooi klooster.
Beneden pakken we onze fietsen weer en fietsen verder om het eiland heen.
Het eiland is best heuvelachtig en soms moeten we dan ook even stevig op de pedalen staan,
maar de schitterende uitzichten maken de inspanning meer dan waard.
Als we weer terug zijn in het “centrum” lopen we nog wat rond en genieten van het lekkere weer.
Aan het einde van de middag nemen we de boot terug naar Istanbul.
Dag 6 Ortaköy
Alweer de laatste dag in Istanbul.
Na het ontbijt pakken we de tram naar Kabatas.
We lopen eerst langs het Dolmabahce paleis.
Ik ben er vorig jaar al geweest en op zich is het best mooi.
Nadeel is alleen dat je verplicht bent om met rondleiding mee te gaan.
Je wordt in sneltreinvaart door het paleis geleid en je mag ook nog eens geen foto’s nemen.
Daarnaast is het al erg druk en we hebben geen zin om een uur in de rij te staan.
We besluiten dan ook om het Dolmabahce paleis over te slaan en door te lopen naar Ortaköy.
Langs de toch wel drukke weg, lopen we in een half uurtje naar Ortaköy.
Ortaköy is een kleine wijk. Zondags is er een vlooienmarkt en is het er gezellig druk
Het is heerlijk weer en we genieten dan ook van het uitzicht over de Bosphorus.
Een van de vele katten vind ons wel lief en gaat gezellig op m’n schoot liggen.
Na een poosje gezeten te hebben, maken we wandeling door de wijk.
Er is niet veel te beleven aan de andere kant van de drukke straat, maar je hebt hier wel het gevoel het leven van Istanbul te zien.
Na een simpele lunch lopen we weer terug naar Kabatas en nemen de tram naar Eminönü.
We lopen nog 1 x door de Spice bazaar, maar vinden niets van onze gading.
Door Sirkeci lopen naar het Gülhane park, waar we boven bij een van de restaurants een pot thee nemen.
Van het uitzicht over de Bosphorus kan ik geen genoeg krijgen.
’s Avonds eten we voor de 2 x bij Imbat.
Het eten en de bediening zijn weer fantastisch.
Omdat er wat misverstanden zijn over onze tafel reservering, krijgen we zelf een mixed desert gratis.
Heerlijk die zoetigheden.
Voor de allerlaatste keer lopen we naar de Blauwe Moskee. We kunnen er geen genoeg van krijgen.
Wat een heerlijke sfeer hangt er in deze stad.
Zou me niks verbazen als ik hier nog een keer voor de 3de keer terug kom……..